2 Chum na gCoirinnteach 10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Anois, aṫċuinġim‐se, Pól, ḃíos úiríseal ’n‐ḃur measc, agus mé ’n‐ḃur láṫair, aċt ḃíos an‐dána ’n‐ḃur dtaoḃ agus mé as láṫair, as uċt caoiṁe agus mánlaċta Ċríost, impiḋim oraiḃ,

² nuair ḃéiḋead ’n‐ḃur láṫair, naċ mbéiḋ d’ḟiaċaiḃ orm ḃeiṫ dána do réir mar ṁeasaim gur cóir dom ḃeiṫ dána i n‐aġaiḋ daoine áiriṫe ṁeasas gur ag siuḃal do réir na colna atáimíd.

³ Óir má ṡiuḃlaimíd san gcolainn féin, ní do réir na colna ṫroidimíd;

⁴ óir ní de’n ċolainn ár n‐airm troda, aċt atá siad cumasaċ ó Ḋia ċum daingne do leagaḋ;

⁵ bíonn saṁlaiḋeaċt, agus gaċ árd‐aiḋm ċuireas i n‐aġaiḋ eolais Dé d’á leagaḋ againn, agus gaċ smaoineaḋ d’á ċur fá smaċt na h‐uṁlaċta do Ċríost;

⁶ agus bímíd ullaṁ ċun díoġaltas d’imirt ar gaċ easuṁlaċt, ċóṁ luaṫ is ḃíos siḃ‐se ag uṁlú go h‐iomlán.

⁷ Ní ḟeiceann siḃ aċt a mbíonn róṁaiḃ. Má ċreideann aon duine ann féin gur le Críost é, deanaḋ sé aṫsmaoineaḋ leis féin, má’s duine le Críost é, gur ab aṁlaiḋ ḋúinne.

⁸ Óir bíoḋ go ndéanfainn beagán maoiḋṁeaċais san mbreis as ár h‐uġdarás (ṫug an Tiġearna ḋúinn ċum ḃur leasuiġṫe, ní ċum siḃ do leagaḋ),

⁹ ní h‐aon aḋḃar náire ḋom é: ar ṁoḋ naċ measfaiḋe mé mar ḃéinn d’iarraiḋ eagla do ċur oraiḃ lem’ litreaċaiḃ.

¹⁰ Óir, is é adeirid, Bíonn a litreaċa tréan, borb, aċt ní mór le ráḋ a ṗearsa agus é i láṫair, agus bíonn a ċainnt gan éifeaċt.

¹¹ Measaḋ a leiṫéid sin, do réir mar ḃímíd do réir ár ḃfocail ’n‐ár litreaċaiḃ, gur mar sin ḃímíd i ngníoṁarṫaiḃ, agus sinn i láṫair.

¹² Óir ní láṁaimíd sinn féin d’áireaṁ, nó do ċur i gcóiṁeas le daoine áiriṫe ḃíos g‐á molaḋ féin: aċt g‐á dtóṁas féin dóiḃ, agus g‐a gcur féin i gcóiṁeas le ċéile, atáid gan tuigsin.

¹³ Aċt ní ḋéanfaimíd‐ne maoiḋṁeaċas as miosúr, aċt do réir an ṁiosúir do ċuir Dia mar ṫeorainn linn, miosúr ṡíneas ċóṁ fada liḃ‐se.

¹⁴ Óir ní ṡínimíd‐ne ṫar teorainn aṁail mar nár ṡíneamar ċóṁ fada liḃ‐se: óir is ċugaiḃ‐se ba ṫúisce ṫángamar le soiscéal Ċríost:

¹⁵ ní ag maoiḋeaṁ as miosúr dúinn as a ndearna daoine eile; aċt atá súil againn, do réir mar ṁéaduiġeas ḃur gcreideaṁ,

¹⁶ go leaṫnóċar ár dteora n‐ḃur measc ċóṁ mór sin go seanmóirfimíd an soiscéal ins na críoċaiḃ ar an taoḃ ṫall díḃ, gan maoiḋeaṁ as a ḃfuil déanta ċeana taoḃ istiġ de ṫeorainn aon duine eile.

¹⁷ Aċt an té do‐ġní maoiḋṁeaċas, déanaḋ sé as an Tiġearna é.

¹⁸ Óir ní h‐é an té ṁolas é féin atá ionṁolta, aċt an té go molann an Tiġearna é.