1 Peadar 5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Iarraim d’aṫċuinġe ar na seanóiriḃ ’n‐ḃur measc, mise atá im’ ṡeanóir, ċóṁ maiṫ, agus im’ ḟiaḋnaiḋe ar ar ḟulaing Críost, agus im’ rannṗáirtiḋe, leis, de’n ġlóir foillseoċar:

² beaṫuiġiḋ tréad Dé atá ’n‐ḃur measc, ag taḃairt aire ḋó, ní d’ḃur n‐aiṁḋeoin é, aċt go toilteanaċ, do réir tola Dé; ní h‐é ar son táir‐éadála, aċt le h‐ionnracas aigne;

³ gan ḃeiṫ ag déanaṁ máiġistreaċta ar a ḃfuil fá ḃur gcúram, aċt ḃeiṫ ag taḃairt eisiompláire do’n tréad.

⁴ Agus nuair foillseoċar an tÁrd‐Aoḋaire, ġeoḃaiḋ siḃ coróin na glóire naċ dtéiġeann i n‐éag.

⁵ Ar an gcuma ċéadna, cuireaḋ an t‐aos óg iad féin fá ċeannas na seanóir. Bíoḋ an uṁlaċt mar ċlúdaċ oraiḃ, óir cuireann Dia i n‐aġaiḋ na n‐uaiḃreaċ, aċt do‐ḃeir sé grása do na h‐uṁlaiḃ.

⁶ D’á ḃriġ sin, uṁluiġiḋ siḃ féin fá ṫréan‐láiṁ Dé, ċum go n‐árdóċaḋ sé i dtráṫ oireaṁnaċ siḃ;

⁷ ag cur ḃur gcúraim uile air, óir ḃeireann se féin aire ḋaoiḃ.

⁸ Biḋiḋ stuamḋa, biḋiḋ ar ḃur n‐aire; bíonn ḃur n‐áiḋḃeirseoir, an diaḃal, ag siuḃal ṫart timċeall mar leoṁan búirfeaḋaċ ar ṫóir an té ḟéadas sé a ṡlugaḋ.

⁹ Seasuiġiḋ ’n‐a aġaiḋ‐sean go daingean, creidṁeaċ, agus a ḟios agaiḃ go ḃfuil an céasaḋ céadna d’á ċur ar ḃur mbráiṫriḃ atá san saoġal.

¹⁰ Agus Dia an uile ġrása, do ġlaoḋ ċum a ġlóire féin i gCríost siḃ, tar a éis daoiḃ fulang ar feaḋ tamaill ḃig, foirḃfiḋ sé siḃ, neartóċaiḋ agus daingneoċaiḋ sé siḃ.

¹¹ Dó‐san go raiḃ an ċuṁaċt go saoġal na saoġal. Amen.

¹² Tré Ṡilḃánus, ár mbráṫair dílis, do réir mo ṫuairme‐se, atáim ag scríoḃaḋ go h‐aiṫġearr ċugaiḃ, ċum meanmna do ṫaḃairt daoiḃ, agus ċum a ċur i dtuigsin daoiḃ gur ab é fíor‐ġrása Dé é seo: seasuiġiḋ go daingean ann.

¹³ An eaglais atá san mBaibiolóin, do toġaḋ i n‐éinḟeaċt liḃ‐se, beannuiġeann sí, mar aon lem’ ṁac Marcus, daoiḃ.

¹⁴ Beannuiġiḋ‐se d’á ċéile le póig carṫannaċta. Go raiḃ síoṫċáin agaiḃ‐se uile atá i gCríost.