2 Korintiz 8 - Testamant Nevez 1897 (Jenkins)

CHABISTR VIII.

¹ Hogen, breudeur, rei a reomp da anaoud deoc’h ar c’hras a Zoue a zo bet roet da Ilizou Macedonia;

² penaos, goude beza bet amprouet gant kalz a afflictionou, ez int bet karget a joa, ha penaos en ho faourentez vraz, ho deuz skulliet en abondans ar pinvidigeziou euz ho largentez.

³ Rag, hen assuri a ran, roet ho deuz ho aluzen anezhe ho‐unan, hervez ho galloud, ha zo‐ken en tu‐all d’ho galloud;

⁴ ouz hor pedi stard da receo an aluzen‐ze hag ho lod evit sicour ar zent.

⁵ Ha n’e ket hep‐ken evel m’hon doa esper ho deuz great, mes en em roet int bet ho‐unan da genta d’an Aotrou, ha neuze deomp‐ni, dre volontez Doue;

⁶ en hevelep doare ma hon euz pedet Titus, evel m’hen doa commanset an œuvr‐ze a garantez, d’hen achui ive en ho touez.

⁷ Evit se, evel m’hoc’h euz pep tra en abondans, ar feiz, ar gomz, an anaoudegez, ar volontez‐vad e pep tra, ar garantez evidomp‐ni, ho pedomp da gaoud ive en abondans ar volontez‐vad evit an œuvr‐man a garantez.

⁸ Na lavaran ket an dra‐man dre c’hourc’hemen, mes evit amprouv, dre an hast euz ar re all, al lealded euz ho karantez.

⁹ Rag anaoud a rit ar garantez euz hon Aotrou Jesus‐Christ, pehini, hag hen pinvidic, a zo en em c’hreat paour abalamour deoc’h, evit ma teujac’h da veza pinvidic dre he baourentez.

¹⁰ Hag en kement‐man e roan deoc’h eun ali, rag deread eo kement‐se ouzoc’h‐hu, pere n’hoc’h euz ket hep‐ken commanset d’hen ober, mes pere ho poa bet ar sonj d’hen ober adaleg ar bloaz tremenet.

¹¹ Achuit eta breman d’hen ober, hag evel ma’z oc’h bet pront a intantion, peur‐achuit ive hervez ho kalloud.

¹² Rag, mar hen deuz an den bolontez‐vad da rei, ez eo agreabl da Zoue, o rei hervez ar pez hen deuz, ha nann hervez ar pez n’hen deuz ket.

¹³ Rag evit‐gwir, arabad eo deoc’h beza re zammet, evit ma vezo soulajet ar re all; er c’hontrol, ra vezo egalite etrezoc’h,

¹⁴ ra zeuio hoc’h abondans da zicour breman ho faourentez; evit ma teuio abondans ar re‐ze da zicour ive ho paourentez, en hevelep doare ma vezo pep tra ingal, hervez ma’z eo scrivet:

¹⁵ An hini a zastume kalz, n’hen divije ket muioc’h, hag an hini a zastume neubeud, n’hen divije ket neubeutoc’h.

¹⁶ Hogen, ra vezo rentet grasou da Zoue, pehini hen deuz lakeat e calon Titus ar memeus sourci evidoc’h;

¹⁷ rag en em roet eo d’am ali, hag ez eo eat en hent, gant muioc’h a hast hag a galon‐vad, evit ho kwelet.

¹⁸ Kasset hon euz ive ganthan ar breur euz a behini ar veuleudi a zo skulliet en holl Ilizou, evit ar pez a zell an Aviel;

¹⁹ ha n’eo ket a‐walc’h kement‐se, mes choazet eo bet ive gant an Ilizou, evit dond ganeomp en hor beach, hag evit dougen an aluzennou a c’houarnomp evit gloar an Aotrou he‐unan, hag hervez an nerz euz ho polontez‐vad.

²⁰ Kemeret hon euz ar brecaution‐ze, evit na hello den hon tamal divarben ar gouarnamant euz an aluzennou brazze;

²¹ o lakaad aket da ober ar pez a zo mad, n’e ket hep‐ken dirag an Aotrou, mes ive dirag an dud.

²² Kasset hon euz ive ganthe hor breur, pehini hon euz kavet meur a vech aketus meurbed, hag a vezo c’hoas muioc’h ar vech‐man, abalamour d’ar fizians vraz hen deuz enoc’h.

²³ Evel‐se, evit ar pez a zell Titus, hennes a zo compagnon d’in, ha labourat a ra assambles ganen evidoc’h; hag evit ar pez a zell hor breudeur, ar re‐man a zo kannaded an Ilizou, ha gloar ar C’hrist.

²⁴ Roit eta dezhe, dirag an Ilizou, merkou euz ho karantez, hag euz al leac’h hon euz d’en em c’hlorifia divar ho pen.