1 Pêr 2 - Testamant Nevez 1897 (Jenkins)

CHABISTR II.

¹ Goude beza eta dilezet pep fallentez, pep tromplezon peb hipocrizi, peb anvi ha pep drouk‐prezegerez,

² c’hoantait a galon, evel bugale nevez ganet, al leaz spirituel ha pur, ma teuot dreizhan da greski.

³ Pa’z eo gwir hoc’h euz tanveet ez eo mad an Aotrou,

⁴ en eur dostaad outhan; pehini eo ar mean beo taolet a‐gostez gant an dud, mes choazet gant Doue, ha precius;

⁵ c’houi ive, evel mein beo, a zo savet, evit beza eun ti spirituel, eur velegiach santel, evit offr sacrifisou spirituel agreabl da Zoue, dre Jesus‐Christ.

⁶ Evit‐se eo merket er Scritur: Setu, e lakean en Sion eur mean‐corn, dibabet ha precius; hag an hini a gredo enhan na vezo ket mezekeet.

⁷ C’houi eta, pere a gred, a denno henor anezhan; mes evit ar re na gredont ket, ar mean a zo bet taolet kuit gant ar re a zave an ti, a zo deuet da veza eur mean‐corn, eur mean hag a laka da gweza, eur garrec a scandal;

⁸ o veza dizent ouz ar ger, e teuont da wall‐stoka outhan, ha da gement‐se ez int bet destinet.

⁹ Mes c’houi eo al lignez choazet, ar velegiach royal, an nation zantel, ar bobl prenet, evit discleria vertuziou an hini hen deuz ho kalvet euz an devalijen d’he sclerijen burzudus;

¹⁰ c’houi pere gwechall ne oac’h ket eur bobl, mes pere a zo deuet da veza breman pobl Doue; c’houi pere n’ho poa ket kavet a drugarez, mes pere breman hoc’h euz kavet trugarez.

¹¹ Va breudeur muia‐karet, ho pedi a ran, evel estranjourien ha beajourien, d’en em viret euz a zezirou diroll ar c’hig pere a ra brezel d’an ene;

¹² o kaoud eur gomportamant vad e‐touez ar Jentiled, evit ma teuint da c’hlorifia Doue, deiz ar vizitation, o velet hoc’h oberou‐mad, e‐leac’h drougkomz divar ho pen, evel pa vec’h torfetourien.

¹³ Rag‐se en em zoumetit, abalamour d’an Aotrou, da gement tra a zo bet instituet gant an dud; ken d’ar roue, abalamour ma’z eo an huella;

¹⁴ ken d’ar gouarnerien, evel da dud kasset euz he berz, evit punissa ar re a ra droug hag evit meuli ar re a ra mad.

¹⁵ Rag bolontez Doue eo ma teufac’h, en eur ober ar mad, da zerri ho genou d’an dud ignorant ha dibourvez a skiantvad:

¹⁶ evel tud libr, nann evit lakaad ho liberte da zervichoud evel eur voal da c’holo ar fallentez; mes evel servicherien da Zoue.

¹⁷ Rentit henor d’an holl; karit an holl breudeur; doujit Doue; henorit ar roue.

¹⁸ Servicherien, plegit gant pep doujans d’ho mistri, n’e ket hep‐ken d’ar re vad ha jentil, mes ive d’ar re zrouk.

¹⁹ Rag eun dra eo hag a blij da Zoue, pa deu unan‐benag, abalamour d’ar goustians, da anduri afflictionou, en eur c’houzanv dre injustis.

²⁰ Rag pe seurt meuleudi a zeufe deoc’h, o c’houzanv gant patianted beza skoet, pa hoc’h euz great an drouk? Mes mar gouzanvit gant patianted poaniou evit beza great ar mad, kement‐se eo a ra plijadur da Zoue.

²¹ Rag da gementse ive eo ez oc’h bet galvet, rag ar C’hrist ive hen deuz gouzanvet evidoc’h, o lezel ganeoc’h eur skouer, evit ma teuot da heuil he roudou;

²² hen pehini n’hen deuz great pec’hed e‐bed, hag e genou pehini n’euz bet kavet faozentez e‐bed;

²³ hen pehini na rente outrach e‐bed d’ar re a outraje anezhan; ha pa vije gwall‐dretet, na c’hourdrouze ket, mes a leze kement‐se etre daouarn an hini a varn gant justis;

²⁴ hen pehini hen deuz douget hor pec’hejou en he gorf var ar groaz, evit ma teuimp, o veza maro d’ar pec’hed, da veva d’ar justis, ha dre c’houliou pehini ez oc’h bet pareet.

²⁵ Rag c’houi a oa evel denved dianket; mes breman ez oc’h distroet da gaoud ar Pastor hag an Evesaer euz hoc’h eneou.