1 Korintiz 7 - Testamant Nevez 1897 (Jenkins)

CHABISTR VII.

¹ Evit ar pez a zell an traou hoc’h euz scrivet d’in, mad eo d’an den choum heb touch ouz maouez e‐bed.

² Koulskoude evit tec’hel diouz al libertinach, ra hen devezo pep goaz he vreg he‐unan, ha ra he devezo pep maouez he ozac’h he‐unan.

³ Ra zeui an ozac’h da renta d’he vreg ar pez a zo dleet; hag evel‐se ive ar vreg d’he ozac’h.

⁴ Ar vreg n’eo ket mestres var he c’horf he‐unan, mes he ozac’h eo; hag er memeus doare ive, an ozac’h n’e ket mestr var he gorf he‐unan, mes he vreg eo.

⁵ N’en em brivit ket an eil euz egile, nemed consanti a rafec’h ho taou, evit eur pennad amzer, evit gallout en em rei d’ar iun ha d’ar beden; ha goude, deuit adare assambles, gant aoun na deufe Satan da denti ac’hanoc’h dre ho kwall‐ioulou.

⁶ Hogen, kement‐man a lavaran evel eun ali, ha n’eo ket eur gourc’hemen.

⁷ Rag me a garje e vije an holl dud henvel ouzin; mes pep hini hen deuz recevet he zonezon digant Doue, unan evel‐hen, egile en eur feçon all.

⁸ Lavaret a ran eta d’ar re n’int ket dimezet, ha d’an intanvezed, penaos eo mad dezhe choum evel‐d’oun‐me.

⁹ Mes mar na hellont ket en em viret, eo gwelloc’h dezhe dimezi; rag gwell eo dimezi eged devi.

¹⁰ Hogen d’ar re a zo dimezet e roan ar gourc’hemen‐man (n’e ket me koulskoude hen ro, mes an Aotrou): Ar vreg na dle ket en em dispartia diouz he fried;

¹¹ (ha mar deu hi d’en em dispartia diouthan, ra choumo hep dimezi, pe ra zeui d’en em unani adare gant he fried,) hag arabad eo d’ar pried dilezel he vreg.

¹² Mes d’ar re all a lavaran (me eo hen lavar ha n’e ket an Aotrou): Mar hen deuz unan euz ar breudeur eur vreg difeiz, hag hi contant da choum ganthan, diwallo d’he c’huitaad;

¹³ ha mar he deuz eur vreg‐benag eun ozac’h difeiz, hag hen contant da choum ganthi, diwallo ive d’he guitaad.

¹⁴ Rag an ozac’h difeiz a zo santifiet gant ar vreg; hag ar vreg difeiz a zo santifiet gant he ozac’h; anez, ho pugale a vefe impur, eleac’h breman ez int santel.

¹⁵ Mes mar fell d’an hini difeiz dispartia, lezit anezhan da vond; ar breur hag ar c’hoar a zo libr, pa c’hoarvez kement‐se; mes Doue hen deuz hor galvet d’ar peoc’h.

¹⁶ Rag ha te a oar, o greg, ha na helli ket salvi da bried? Pe c’hoas, te, o goaz, ha gouzoud a rezte ha na helli ket salvi da vreg?

¹⁷ A‐hend‐all, ra zeuio pep hini da vale hervez al loden hen deuz recevet digant Doue, hervez ar stad en pehini e oa, pa hen deuz an Aotrou galvet anezhan. Hennes eo ar gourc’hemen a roan en holl Ilizou.

¹⁸ Ha galvet eo bet unan‐benag goude beza circonciset? ra choumo circonciset. Ha galvet eo bet unan‐benag hag hen dicirconcis? Ra choumo dicirconcis.

¹⁹ Ar circoncision n’eo netra; an dicirconcision n’eo netra; mes miret gourc’hemenou Doue eno ema an holl dever.

²⁰ Ra choumo peb unan er stad en pehini e oa pa eo bet galvet.

²¹ Ha galvet oud bet pa oaz esclav? na gemer ket a nec’hamant euz a gement‐se; mes mar gellez dond da veza libr, gra kentoc’h da brofit a gement‐se.

²² Rag an esclav a zo bet galvet gant an Aotrou, a zo den‐libr an Aotrou, hag er memeus doare ive, an hini a zo bet galvet, hag hen libr, a zo esclav ar C’hrist.

²³ C’houi a zo bet prenet gant eur priz braz; na deuit ket da veza esclaved an dud.

²⁴ Breudeur, ra choumo pep hini ac’hanoc’h dirag Doue er stad ma’z eo bet galvet.

²⁵ Evit ar pez a zell ar gwerc’hezed, n’em euz gourc’hemen e‐bed a‐berz an Aotrou; mes rei a ran deoc’h eun ali, evel eun den hag hen deuz bet lod en trugarez an Aotrou, evit beza fidel dezhan.

²⁶ Sonjal a ran eta, abalamour d’an afflictionou euz an amzer‐man, ez eo eun dra vad d’an den choum er stad en pehini ema.

²⁷ Hag unanet oud gant eur vreg? na glask ket en em dispartia outhi. Ha n’oudde ket unanet gant eur vreg? na glask greg e‐bed.

²⁸ Koulskoude mar timezez, na bec’hez ket; ha mar teu eur verc’hez da zimezi, na bec’h ket ken‐neubeud; mes an dud‐se ho devezo afflictionou er c’hig; ha me a garfe distrei divarnoc’h an afflictionou‐ze.

²⁹ Mes setu aman petra a lavaran, breudeur: An amzer a zo ber haviziken; ra vezo ar re ho deuz gragez evel pa n’ho defe ket;

³⁰ ar re a ouel, evel pa na ouelfent ket; ar re a zo er joa, evel pa ne vent ket er joa; ar re a brên, evel pa n’ho defe netra;

³¹ hag ar re a ra usach euz ar bed‐man, evel pa na rafent ket a usach anezhan; rag skeuden ar bed‐man a dremen.

³² Hogen me a garfe e vec’h disourci. An hini n’eo ket dimezet, hen deuz preder evit ar pez a zell ouz an Aotrou, evit plijoud d’an Aotrou.

³³ Mes an hini a zo dimezet, a zo troet gant traou ar bed‐man, evit plijoud d’he vreg.

³⁴ An differans‐man a zo etre eur vreg hag eur verc’hez, ar vaouez n’eo ket dimezet a zo occupet ouz ar pez a zell an Aotrou, evit beza santel a gorf hag a spered; mes an hini a zo dimezet, a zo troet gant traou ar bed‐man, evit plijoud d’he goaz.

³⁵ Hogen, evit ho mad e lavaran kement‐man, ha n’e ket evit stigna pechou deoc’h, mes evit ho tougen d’ar pez a zo deread, ha d’ar pez ho talc’ho stard en Aotrou, hep beza distroet gant tra e‐bed.

³⁶ Koulskoude mar d’euz unan‐benag hag a zonj dezhan e vez eun dishenor evit he verc’h tremen he yaouankiz dizimez, hag e vez red he dimezi, grai evel a garo, n’euz pec’hed e‐bed evithan; ra zimezo ar merc’hed.

³⁷ Mes an hini a choum ferm en he galon, heb beza forset gant netra, mes er c’hontrol a zo mestr da ober he volontez he‐unan, hag hen deuz decidet en he galon miret he verc’h, a ra mad.

³⁸ Evel‐se ’ta, an hini a ro he verc’h da zimezi, a ra mad; mes an hini n’her ro ket da zimezi, a ra gwelloc’h.

³⁹ Ar vreg a zo unanet dre al lezen gant he goaz keit ha ma vez he‐man en buez; mes mar deu he goaz da vervel, ez eo libr da zimezi a‐nevez d’an hini a garo; ra zimezo da vihana hervez bolontez an Aotrou.

⁴⁰ Koulskoude, hervez va zantimant‐me, ez eo eürussoc’h, mar choum evel ma ema. Hogen, me a gred ema ive Spered Doue ganen.