MUSTHIKANING KIDUNG 7 - Kitab Sutji

¹ Dhuh putri kang luhur ing budi, iba endahe lakumu karo nganggo sandhal iku, solahing cethikmu kaya rerenggan, gegaweaning tangane seniman.

² Pusermu pindha bundering bokor, kang tan lukak isi anggur cinampur. Padharanmu kaya gandum tinumpuk, kinubengan ing kembang bakung.

³ Payudaramu lir anak menjangan loro, kadya anak kidang kembar.

⁴ Gulumu pindha menara gadhing, mripatmu kadi telaga ing Hesybon, cedhak gapura Batrabim; irungmu kaya menara ing Libanon, kang madhep marang ing kutha Damsyik.

⁵ Sirahmu kadi gunung Karmel, rambuting sirahmu wungu semu abang; sawijining ratu kecanthol ing klabangane.

Manising tresna 7:6–8:4

⁶ Kowe iku sulistya lan endah banget warnamu, heh kang kinasihan ana ing satengahing kang gawe seneng.

⁷ Wanguning awakmu kadi wit kurma, lan payudaramu pindha dhompolane.

⁸ Tembungku: “Aku kepengin menek ing wit kurma iku, lan nyekel dhompolan-dhompolane. Payudaramu kaya dhompolan anggur, lan napasing irungmu lir woh apel.

⁹ Tembung-tembungmu manis kaya anggur!” Anggur iku malah mili marang ing kekasihku tanpa leren, luber marang ing lambening wong-wong kang lagi padha turu!

¹⁰ Aku iki duweke kekasihku, kayungyunne tumuju marang aku.

¹¹ Dhuh kekasih kawula, sumangga sami ameng-ameng dhateng ara-ara, nyare wonten ing satengahing sekar pacar!

¹² Sumangga, sami ameng-ameng dhateng ing pakebonan anggur ing wanci umun-umun, lan mirsani punapa witipun anggur sampun medal kuncupipun, punapa sekaripun sampun mekar, wit-witanipun dlima punapa sampun sekar! Wonten ing ngriku kawula badhe ngesokaken katresnan kawula dhumateng Paduka!

¹³ Gandanipun woh dhudhaim ngambar, sacelaking kori kita wonten woh-wohan maneka warni ingkang eca, ingkang sampun dangu lan ingkang saweg kemawon kapethik. Punika sampun kawula simpen kagem paduka, dhuh kekasih kawula!