AYUB 16 - Kitab Sutji

Ayub ngadhuh-adhuh marga ngrasakake apa kang katandukake dening Gusti Allah marang dheweke 16:1–17:16

¹ Ayub banjur mangsuli, pangucape:

² “Wus kerep banget aku krungu kang kaya mangkono iku, kowe kabeh iku juru panglipur kang siyal!

³ Apa durung entek tembungmu kang tanpa isi iku? Apa ta kang meksa kowe supaya nglawan?

⁴ Aku iya bisa caturan kaya kowe, saupama kowe iku dadi kaya aku; aku bisa ngracik tetembungan kang endah tumrap kowe sarta gedheg-gedheg ngrasakake kowe.

⁵ Aku bisa nyantosakake atimu kalawan cangkem lan lambeku ora dakpekak anggone ngucapake piwales.

⁶ Nanging manawa aku caturan, anggonku nandhang sangsara ora bakal dadi entheng lan manawa aku meneng apa iya ana sudane?

⁷ Nanging saiki Panjenengane ndadekake aku tanpa daya tuwin ngrisak sakukubaning omahku,

⁸ aku dicepeng; iki kang dadi seksi; anggonku kuru iki kaya-kaya banjur gumregah nggugat marang aku.

⁹ Bebenduning Allah nempuh sarta nglawan marang aku, nggeget waja tumuju marang aku, aku dipandeng dening mungsuhku kalawan mancereng.

¹⁰ Wong padha crawak cangkeme tumrap ing aku, aku ditapuk kalawan pamemirang, padha nggrombol arep ngroyok aku.

¹¹ Gusti Allah ngulungake aku marang wong dursila, sarta masrahake aku marang tangane wong duraka.

¹² Aku urip kalawan tentrem, nanging aku banjur sinangsara, githokku diasta nuli aku dibanting, banjur katangekake kadadekake les-lesane.

¹³ Aku diudani ing panah, ginjelku padha cinublesan tanpa piwelas, rempeluku kawutahake ing bumi.

¹⁴ Aku dijuwing-juwing, aku ditempuh kaya dene wong prawira ing perang.

¹⁵ Aku wus ndondomi bagor kanggo nutupi kulitku sarta sunguku dakurugi lebu.

¹⁶ Raiku katon mbranang marga saka nangis lan tlapukanku ketutupan ing peteng ndhedhet,

¹⁷ sanadyan tanganku ora kadunungan tindak ambek-siya tuwin pandongaku resik.

¹⁸ Heh bumi, getihku aja koktutupi, sarta panjeritku aja nganti oleh papan palerenan!

¹⁹ Sumurupa, saiki uga Seksiku ana ing swarga, kang nekseni aku ana ing ngaluhur.

²⁰ Sanadyan aku dipoyoki dening mitra-mitraku nanging kalawan nangis mripatku tumenga marang Gusti Allah,

²¹ muga-muga Panjenengane karsaa ngrampungi prakara ing antarane manungsa lan Gusti Allah tuwin manungsa lan pepadhane.

²² Amarga gunggunging taun mung kari sathithik lan aku bakal metu ing dalan kang ora bakal dakbaleni maneh.