رومی کلیسارا نامه 14 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

یَندی قضاوت مَکَرَه

¹ کسی که چَیی ایمان ضَعیفَه، شِمَه دیلَه کا راه بِدییَه، ولی نِه اِمی واسی که چَیی عقیدَه اون درباره اَیی نَه جروبحث بِکَرَه.

² ایی نفری ایمان بَیی اِجازه بَدای که هَر غذایی بَرِه، امّا ایی نفر دییَر که ضَعیفَه، فقط سبزیجات بَردی.

³ اَ کسی که همه چی بَردی، نَبی اَ کسی که نییَره روک آکَرِه؛ و اَ کسی که همه چی نییَره، نَبی اَ کسی که همه چیی بَردی، قضاوت بِکَرِه. چوم که خِدا اَیی قَبول کَردَشه.

⁴ تِه کییش که ایی نفر دییَری نوکَری قضاوت بَکَردیش؟ اَ چِه اِشتَن ایمانی سَری کا بومونِه یا مَمونه چَیی اَربابی مربوطَه. و اَ نی اِشتَن پا سَری کا بَمَندی چوم که خِداوند بَشای اَیی سرپا غَم بَرِه.

⁵ ایی نفر ایی روزی، دییَر روزون کا چاکتَر بَزنی؛ ولی ایی نفر دییَر، گِردِ روزون ایی جور بَزنی. هَر کسی بَسی اِشتَن فیکری کا اِشتَن عقیدَه اون درباره خاطِر جمع بِبو.

⁶ اَ کسی که ایلَه مخصوصَه روزی اِحترامی غَم بَردی، خِداوَندی اِحترامی را اَ کاری بَکَردی. اَ کسی که بَردی، خِداوَندی اِحترامی را بَردی، چوم خِدا شُکر بَکَردی. ولی اَ کسی نی که نییَرِه، اَ نی خِداوَندی اِحترامی را اِم کاری بَکَردی و خِدا شُکر بَکَردی.

⁷ چوم که هیچ گِله اَمَه کا چَمَه را زندگی نِکَرَم و هیچ گِله اَمَه کا چَمَه را نِمِرَم.

⁸ چیرا که اَگم زندگی بَکَردیمون، خِداوندی را زندگی بَکَردیمون، و اَگم بَمَردیمون، خِداوندی را بَمَردیمون. بَس چِه زندگی بِکَرَم، چِه بِمِرَم، خِداوندی شِنیمونه.

⁹ مسیح نی اِمی واسی مَردَه و زِنده آبَه تا زِنده اون و مَردَه اون خِداوند بِبو.

¹⁰ بَس تِه چیرا اِشتِه بِرا داوری بَکَردیش؟ یا تِه چیرا اِشتِه بِرا پَست بَزنیش؟ چوم اَمَه گِرد، خِدا داوری یَه تختی پیشی کا بَمَندیمون.

¹¹ چیرا که اِشعَیای پِیغمبری کیتابی کا نیویشته بییَه که: «خِداوند بَواتی: چِمِن زندگی سَر قَسَّم که هَر زِنگی چِمِن پیشی کا قات بَبی و هَر زَوونی خِدا اِقرار بَکَردی.»

¹² بَس هَر کَمیله اَمَه کا اِشتَن حِسابی پَس آدَه بِه خِدا.

¹³ بَس، بایَه چِمی پَش یَندی قضاوت مَکَرَم. بَلکم تَصمیم بِگِرَه که شِمَه بِرا راه سَری کا هیچ سِنگی لغزش هَردَه را یا مانعی مَنییَه.

¹⁴ اَز، عیسایِ خِداوندی کا بَزنیم و قانع ایمَه که هیچ چیی اِشتَن- اِشتَن نِجس نییَه. امّا اَگم ایی نفر ایی چیی نِجس بَزنی، اَییرا نِجسَه.

¹⁵ اَگم اِشتِه غذا هَردِه نَه اِشتِه بِرا اَذیت بَکَردیش، دِ محبتی نَه رفتار نِکَری. اِشتِه غذا نَه، اِشتِه بِرایی که مسیح چَیی واسی مَردَه، هَلاک مَکَه.

¹⁶ بَس مَرزَه درباره اَ چیی که شِمَه چاک بَزنیرون، بَد واتَه بِبو.

¹⁷ چوم که خِدا پاُتشایی هَردِه و هِنتِه نییَه، بَلکَم صالِحی، صُلح و سلامتی و شادی روح القدسی کایَه.

¹⁸ هَر کسی که اِنتَه مَسیح خدمت بِکَرِه، خِدا اَیی قبول دارِه و مردم نی اَیی تصدیق بَکَردین.

¹⁹ بَس بایَه اَ چیی دومله بِبییَم که صُلح و سلامتی باعیث بَبی و یَندی ایمانی تقویتی باعیث بَبی.

²⁰ خِدا کاری غذا هَردِه واسی خَراو مَکَه! حقیقتَن گِردِ غذا اِن پاکی نَه، امّا هَر غذایی که ایی نفری لغزشی باعیث بِبو،کار دُرستی نییَه.

²¹ چاکتَرَه که گوشت مَری یا شَراو مِنجی یا کاری مَکَری که اِشتِه بِرا لغزشی باعیث بِبو.

²² اِشتِه ایمانی درباره اِم چیون، اِشتِه و خِدا میانه کا غَم بَه. خَسَه بِبو اَ کسی که اَ چیی واسی که اِشتَن درباره تصدیق بَکَردی، اِشتَن داوری نِکَرِه.

²³ امّا کسی که ایلَه غذا هَردِه را شَک هِستِشه، اَگم اَیی بَرِه مَحکوم بَبی، چوم که ایمانی نَه نییَرِه و هَر چیی که ایمانی کا مَبو، گناهَه.