یوحنا موکاشیفَه 18 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالیبابِلی ویگَردِستِه 1 دومله ایلَه دییَر ملائیکه ویندِمَه که آسِمونی کا بومَی جیر. و ایلَه بَرکَ اِقتداری داری که زمین چَیی جلالی نَه نورانی آبَه. 2 ایلَه خَرا خِلِع ژَندِشَه که: «ویگَردِستَه، یالَ بابِل ویگَردِستَه! اَ، دیوون جِگا بییَه! و هَر ناپاکَ ارواحی مَقَر، و هَر ناپاکَ پرنده ای خومَه و هَر وحشی یَه حَیوونی لونَه که ناپاک و نفرت انگیزَه. 3 چوم که چَیی هَرزَگی هَوا و هَوسی شَراوی کا گِردِ میلّتون هِنتَشونَه. زمینی شاهِن اَیی نَه زِنا کَردَشونَه، و زمینی تاجِرن چَیی وِرَه تجمَلاتی کا پولدار بینَه.» 4 دومله ایلَه دییَر سَسی آسمونی کا دَرَسِمَه که واتِشَه: «اِی چِمِن قوم، اِم شهری کا بایَه بِرون، نَبادا که چَیی گناه اون کا شریک آبییَه، نَبادا چَیی بَلااِن شِمَه سَر نی با! 5 چوم که چَیی گناهِن سَر بِه فلَک کَشَشونَه، و خِدا چَیی خطا اون ویر وَردَشه. 6 هَتَه که اَ خَلکی نَه رفتار کَردَشه، اَیی نَه رفتار بِکَرَه. اَ کارونی عوض که کَردَشه دِ برابر اَیی عَوض آدییَه. اَ شَراوی قَدَرَه دیلَه کا که اِشتَن وَج آکَردَشه، دِ بَرابَر آدییَه اَیی. 7 هَ اَندازه که اِشتَن جلال دوشَه و تجمّلاتی کا زندگی کَردَشه، هَ اَندازَه اَیی عذاب و شیون آدییَه. چوم که اَ اِشتَن دیلی کا بَواتی که: ”از ایلَه مَلَکَه ای شیوار بَنِشتیم، ویوَه نیمَه و هرگز شیوَن نِکَرِم.“ 8 اِمی واسی چَیی بَلااِن ایلَه روزی کا بومَین، مرگ و شیوَن و قحطی. و آتشی نَه بَسیستی. چوم خِداوندْخِدایی که اَیی داوری بَکَردی قادِرَه.» 9 و زمینی پاُتشااِن که اَیی نَه زِنا کَردِشونَه و اَیی نَه تجمّلاتی کا زندگی کَردِشونَه، وختی چَیی سیستِه دو بِوینِن، اَیی را شیوَن و زاری بَکَردین و چَیی عزا سَری کا نِشِن. 10 چَیی عذابی تَرسی کا دُور بَمندین و بَواتین که: «وای، وای! اِی یالَ شهر، اِی بابِل، تِه اِی قدرتمندَه شهر! چوم که ایی ساعتی کا اِشتِه داوری اومَه!» 11 و زمینی تاجِرِن اَیی را داد بَکَردین و چَیی عَزا سَری کا نِشِن، چوم هیچکسی دِ چَوون باری نِخِرِه. 12 یعنی چَوون طِلا و نقرَه، جواهرون و مِرواری؛ نازِک و گِرونَه کَتان، ارغوان و اَوریشَم، سِرَه حَریری بار، جور بَه جورَه عَطری نَه چو اِن و جور بَه جورَه قَبون بار و جور بَه جورَه عاجِن و جور بَه جورَه گِرونَه چویَه قَبِن و مَفرَغ و آهن و مَرمری بار، 13 دارچین و اَدویه، خوشبوعَه بُخور، مُر و کُندری بار، شَراو و زیتونَ روعَن، چاکَه آرد و گندِمی بار، و گا، گوسَندون و رَمَه اون و اَسبون و چَوون اَرابَه اِن و نوکَرِن یعنی آدَمون جانی. 14 اَوِن بَواتین: «اَ میوه ای که اِشتِه جان چَیی ناجَه داری، از دَس شَه. اِشتِه تجمّلات و شوکت گِرد بِه وا شَه، و دِ هرگز اَیی بِه دَس نِوَری. 15 و اِم بارون تاجِرِن که اَیی نَه پولدار بَبین، اَ عذابی تَرسی کا که اَ کَشِه، دور بَمَندین و داد بکَردین و بَرکَ شیونی نَه 16 بَواتین که: «وای، وای! اِی یالَ شهر، که نازِکَ کتانَ و اَرغوانی و سِرَه پارچه ای یَه خَلا اون دَکَردَر بَه، طِلا و جواهر و مِرواری نَه اِشتَن بَزک کَردَر بَه! 17 چوم اِشتِه دارایی ایی ساعتی دیلَه کا بِه وا شَه!» و ناخُدا اِن و هَر کَمیله اَوون کا که دائِم کَشتی نَه سفر بَکَردین، چِه مَلَوانِن و چِه کسونی که دریا راه نَه تِجارت بَکَردین، دُور بَمَندین. 18 وختی که چَیی سوتِه دو ویندِشونَه، خَراخِلِع بَکَردین بَواتین: «کَمیله شهر اِم یالَ شهری شیوار بَه؟ » 19 و اِشتَن سَری کا خاک ویکَرِن و شیون بَکَردین و ماتم بَگتین و خَرا خِلِع بَکردین و بَواتین: «وای، وای! اَ یالَ شهری را، شهری که تَمونِ کَشتی‌دارِن، چَیی دارایی کا پولدار بینَه، چوم که اَ، ایی ساعتَه ویگردِستَه! 20 اِی آسمون اَیی را شادی بِکَه! شادی بِکَرَه اِی مقدسین و رسولون و پیغمبرون! چوم خِدا شِمَه قِصاصی اَوون کا ویگِتَشه!» 21 دومله ایلَه قَوی یَه ملائیکه، ایلَه یالَ تیکه سِنگی که آسیا سِنگی شیوار بَه پِگِتِشه و دَرَفَندِشه دریا دیلَه کا، و واتِشه: «بابل، اَ یالَ شهر، اِنتَه سخت و بی رحم، ویگَردِه، و دِ هیچ نیشونی اَیی کا پیدا نییَب. 22 چِمی پَش دِ نِه مُطربون، و نِه چنگ نَوازون سَس، و نِه لَلَه ژَنون و نِه شیپور ژَنون سَس، بَه تِه کا دَرَسَه نییَب. دِ هیچ اُستاکاری و هیچ حرفه ای اِشتِه دیلَه کا پیدا نییَب. و دِ هیچ آسیا سَسی، بَه تِه کا دَرَسَه نییَب. 23 دِ هیچ چرایی نور نی بَه تِه کا دَتاوِستَه نییَب؛ دِ هیچ وَیو و زِمایی سَس بَه تِه کا دَرَسَه نییَب. چوم که اِشتِه تاجِرِن زمینی یالَ آدَمِن بینَه، و گِردِ قومِن اِشتِه جادو نَه گمراه بینَه. 24 چَیی دَس، گِردِ مقدسون و پیغمبَرون خونی نَه، و گِردِ کسونی خونی نَه که زمینی سَری کا کِشتَه بینَه، آلودَه بَه. |
@ 2024 Korpu Company