مَرقُس 16 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

عیسی زندَه آبییِه

¹ وختی مقدّس شنبه روز دَوییَرده، مریم مَجْدَلیّه و مریمی که یعقوبی نَنه بَه و سالومَه، عطری یَه روعَن خِریشونَه تا بِشون و عیسی جنازه عطری یَه روعَن بِژَنِن.

² بَس هفته اوّلین روزی کا، صِبی سَر، آفتاوی پِرمَه موقع، راه دَلَکینه شینَه مَقبره طرف.

³ اَوِن یَندی نَه بَواتین: «کی پیستِشَه اَمَه را مَقبره دَهنه کا اَ یالَه سِنگی پِگِرِه؟»

⁴ امّا وختی آرَستینَه اوآ، ویندِشونَه اَ سِنگ که وِر یال بَه، مَقبره دَهَنه کا، ایلَه کناری کا نوعه بییَه.

⁵ وختی دَشینَه مَقبره دیلَه، ایلَه جَوونی ویندِشونَه که راستَ طرفی کا نِشت بَه و ایسبی اَبایی دَکَردش بَه. ژِنَکِن چَیی ویندِه کا هَراسون بینَه.

⁶ اَ جَوون، ژِنکون نَه واتِشه: «هَراسون مَبییَه. شِمَه، عیسایِ ناصری دومله گردَه که اَیی مصلوب کَردِشونَه. اَ زِندَه آبییَه؛ اییا کا نییَه. جِگایی که چَیی جَنازه نوعَشون بَه، دَیِسَه.

⁷ حِسَه، بِشَه و چَیی شاگِردون و پطرسی نَه بوآجَه که عیسی شِمَه کا پیشتَر بَشی جلیلی ولایتی را. هَتَه که پیشتری شِمَه نَه واتَش بَه، اَئی اوآکا بَویندیرون.»

⁸ بَس ژِنَکِن اومینَه بِرون، مَقبرَه پیشی کا دَوَشتینَه، چوم چَوون جانی لَرزَه دَلَکه بَه و مات بینَه. اَوِن هیچ‌کسی نَه چیی نِواتِشونَه، چوم که تَرسین.

⁹ وختی عیسی، هفته اوّلین روزی کا، صِبی زو زِنده آبَه، اوّل مریم مَجْدَلیّه را آشکار آبَه که اَیی کا هفت گِله دیو بَرکَردَش بَه.

¹⁰ مریم نی شَه و عیسی یارون را که ماتم و زاری کا بینَه، خَوَر دوشَه.

¹¹ امّا اَوِن وختی دَرَسِشونَه که عیسی زِنده آبَه و مریم نی اَئی ویندَشَه، باوَر نِکَردِشونَه.

¹² چَیی پَش، عیسی جوری دییَر بِه دِ نفر اَوون کا آشکار آبَه که کارا بَشین ایلَه دِهی را.

¹³ اَ دِ نفر آگَردِستینَه و بقیه اِم ماجرا کا خَوَردار کَردِشونَه، امّا اَوِن اَ دِ نفری گفی نی باور نِکَردِشونَه.

¹⁴ دومله عیسی اَ یازده گِلَه شاگِردی را هَتَه که غذا بَردین، آشکار آبَه و چَوون بی‌ایمانی و چَوون سخته دیلی واسی اَوون را زِرَه گِتِشه، چوم کسونی گفی که اَیی زِندَه آبییِه پَش ویندَشون بَه، باور نِکَردِشونَه.

¹⁵ و اَوون نَه واتِشه: «بِشه گِردِ دنیا را و اِنجیلی خوشَ خَوَری گِرد خَلایقی را اِعلام بِکَرَه.

¹⁶ هَر کسی که ایمان بواَرِه و غسل تعمید بِگِرِه، نِجات پیدا بَکَردی. امّا هَر کسی که ایمان مَوَرِه، محکوم بَبی.

¹⁷ کسونی که بَه مِن ایمان هِستِشونَه اِم علامت و معجزه اون اَنجام بَداین: اَوِن چِمِن نومی نَه دیوون، آدَمون کا بَرکَرِن و تازه زوونون نَه گَف ژَنِن.

¹⁸ اَوِن نَلتیون اِشتَن دَسون نَه بَگتین، اَگم کِشندَه زهری نی بِنجِن هیچیشون نِبو، اَوِن مریضون سَر دَس پِنَن و اَ مَریضِن شفا بَگتین.»

¹⁹ بَس عیسایِ خِداوند بعد اَز اِم که اِم گفون اَوون نَه واتِشه، بَرده بَه آسِمون و خِدا راستَ دَسی کا نِشته.

²⁰ شاگِردِن نی شینَه بِرون، گِرد جِگا کا تعلیم بَداین. خِداوند چَوون همراه کار بَکَردی و علامت و معجزه اونی نَه که شاگِردِن بَکَردین، چَوون پَیغومی تصدیق بَکَردی.