انجیل لوقا 14 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالیعیسی فریسی کَ کا 1 یَهودییون ایلَه مقدّس شنبه روزی کا که عیسی غَذا هَردِه را شَه ایلَه فریسیون رَهبرون کَ، اَوِن دقّتی نَه عیسی تحت نظر دارین. 2 اوآکا ایلَه مِردی بَه که چَیی جان آو وَردَش بَه. 3 عیسی شریعتی قاضیون و فریسیون کا دَفَرسِشه: «مریضون شفا دوعِه شنبه روزی کا جاییزَه یا نِه؟» 4 امّا اَوِن ساکیت مَندینَه. بَس عیسی اَ مِردی گِتِشه شَفا دوشَه و رَوونَه کَردِشه. 5 عیسی اَوون نَه واتِشه: «کییَه شِمَه کا که اَگم چَیی زوعَه یا چَیی گا مقدّس شنبه روزی کا چاه دیلَه کا دَلَکِه، اَلبَحَل اَیی بِرون نِوَرِه؟» 6 اَوِن نِشاستِشونَه اِم چیون را جواوی بِدَن. 7 وختی عیسی ویندِشه که میهمونِن چِنتَه مِجلِسی کَفایی نَه سَری اِشتَه را اِنتِخاب بَکَردین، اَوون را اِم مَثَّلی وَردِشه، واتِشه: 8 «وختی کسی تِه دعوت بِکَرِه ایلَه عروسی یَه مِجلِس، مِجلِسی کَفا کا مَنِش، چوم مُمکنه که کسی تِه کا سرشِناستَر دَعوت بییَه بِبو. 9 اِنتَه مِجلِسی صاحیب که شِمَه هر دِ نفری دعوت کَردَشه، بومَی و تِه نَه بَواتی: ”اِشتِه جِگا آدَه اِم شخصی.“ اَ موقع، بَسی تِه خِجالَتی نَه بِشی مِجلِسی جیری کا بِنِشی. 10 بَلکَم وختی کسی تِه دعوت بَکَردی، بِش و مِجلِسی جیری کا بِنِش، تا وختی که مِجلِسی صاحیب بومَی، تِه نَه بِوآجِه: ”رَفِق، بفرما کَفاتَر بِنِش.“ اَ موقع گِردِ کسونی وَری کا که تِه نَه سفره سَری کا نِشتینَه سَربِلند بَبیش. 11 چوم هَر کسی که اِشتَن یال آکَرِه خار بَبی، و هَر کسی که اِشتَن فروتن آکَرِه، سَر بِلَند بَبی.» 12 عیسی، کَ صاحیبی نَه نی واتِشه: «وختی کسی سور و ناهاری را دَعوت بَکَردیش و یا میهمونی بَدایش، اِشتِه رَفِقون، بِرا اون و خویشون یا ثروتمَندَه خَمسوعَه اون دَعوت مَکَه؛ نَبادا اَوِن نی هَتَه تِه دَعوت بِکَرِن و اِنتَه تِه اِشتِه کاری عَوضی ویگِری. 13 بَلکَم وختی میهمونی بَدایش، فَقیرون، اِفلیجون، شَلون و کورون دَعوت بِکَه 14 که تِه بَرکت ویگِری؛ چوم اَوِن نیمَشان که چَیی عَوضی تِه آدَن، و تِه اَ روزی کا که صالِحِن زِنده آبون، اِشتِه کاری عَوضی ویگِری.» یالَه میهمونی مَثَّل 15 ایی نفر کَسونی کا که عیسی نَه سِفره سَری کا نِشت بَه وختی اِم چییون دَرَسِشَه، واتِشه: «خَسَه بِبو اَ کسی که خِدا پاُتشایی کا نون بَرِه.» 16 عیسی جَواو دوشَه: «ایلَه مِردی یالَه میهمونی دوشَه و وِر کَسون دَعوت كَردِشه. 17 سوری وخت، اِشتَن نوکَری ویسا آکَردِشه تا دَعوتیون نَه بوآجِه، ”بایَه چوم که حِسَه همه چی حاضیرَه.“ 18 امّا اَوِن هَر کمیله ایلَه بهونَه ای وَردِشونَه. اَوّلی واتِشه: ”از، ایلَه مزرعه خِرییَمَه که بَسی بِشوم اَیی بِوینِم. خواهیشت بَکَردیم مِن مَعذور بِدا.“ 19 اَ ایلَه واتِشه: ”اَز، پینج جِفت گا خِرییَمه، و کارا بَشیم اَوون اِمتحان بِکَرِم. خواهیشت بَکَردیم مِن مَعذور بِدا.“ 20 اَ ایلَه نی واتِشه: ”از، تازه ژِن بَردَمه، اِمی واسِی نیمَشام بام.“ 21 بَس اَ نوکَر آگَردِستَه و ماجرا اِشتَن اَربابی را واتِشه. کَ اَرباب عَصبانی آبَه و اِشتَن نوکَری نَه واتِشه: ”اَلبَحَل بِش شَهری کوچه بازارون را و فَقیرون و اِفلیجون و کورون و شَلون بوعَه.“ 22 اَ نوکَر واتِشه: ”آقا، اِشتِه دستوری اَنجام دومَه، امّا حَلا نی جِگا اِستَه.“ 23 اَرباب اَ نوکَری نَه واتِشه: ”بَس بِش کوچه خیابونون را و اِصراری نَه مردمی بوعَه چِمِن میهمونی را تا چِمِن کَ پور آبو. 24 چوم شِمَه نَه بَواتیم که هیچ گِله اَ دعوتی اون کا، چِمِن سوری مَزَه نِچَشِن.“» شاگِرد بییِه بَها 25 وِرَه جَماعتی عیسی همراه بینَه. عیسی آگَردِستَه چَوون طرفی را و واتِشه: 26 «هر کَسی با چِمِن وَر و اِشتَن دَده نَنه، ژِن و خِردَن، بِرا و خالا و حَتی اِشتَن جانی کا دَس مَپگِرِه، نیمَشا چِمِن شاگِرد بِبو. 27 کسی که اِشتَن عذابی صَلیبی مَپِگِرِه و چِمِن دومله ما، نیمَشا چِمِن شاگِرد بِبو. 28 اَگم کسی شِمَه کا ایلَه بُرجی وَج آکَردِه فیکری کا بِبو، مَگم اوّل نِنِشه و چَیی خَرجی حساب کیتاب نِکَرِه که بِوینِه اِم کاری تَمون آکَردِه تَوانی هِستِشه یا نِه؟ 29 چوم اَگم چَیی پاکاری بِنَه و دومله مَشا اَیی تَمون آکَرِه، هَر کسی که اَیی بِوینِه اَیی ریشخند بَکَردی، 30 و بَواتی: ”اِم مِرد ایلَه کَ ایی وَج آکَردِه شروع كَردِشه، ولی نِشاستِشه اَیی تَمون آکَرِه.“ 31 و یا کمیله پاُتشایی اِستَه که ایلَه دییَر پاُتشایی جَنگی را بِشو، بی اِم کِه اوّل بِنِشه و فیکر بِکَرِه، بِوینِه که ایلَه دَه هَزار نفری یَه لَشکَری نَه بَشای ایلَه بیست هَزار نفری یَه لَشکَری نَه جَنگ بِکَرِه؟ 32 و اَگم مَشا، حَلا که دِشمِنی لَشکر دورَه، اِشتَن نماینده ویسا آکَرِه که دَفَرسِه چِنتَه بَبی صُلح بِکَرِه. 33 اِنتَه نی، اَگم هیچ گِله شِمَه کا، گِرد اِشتَن دارایی کا دَس مَپِگِرِه، نیمَشا چِمِن شاگِرد بِبو. بی مَزَه نِمِک 34 «نِمِک چاکَ، امّا اَگم نِمِک اِشتَن مَزه از دَس بِدَه، چِنته بَبی هَنی اَیی سور آکَردِه؟ 35 اَ، دِ، نِه خاکی را بِه درد بَردی و نِه کودی را؛ بَلکَم اَیی فِر آدَن. هَر کسی که دَرَسَه گوش هِستِشه، دَرَسِه!» |
@ 2024 Korpu Company