انجیل لوقا 10 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالیهفتاد گِله شاگِردی ماموریئت 1 چَیی پَش، عیسای خِداوند هفتاد نفر دییَر اِنتخاب کَردِشه و اَوون دِ نفر دِ نَفر اِشتَن نارنارِه ویسا آکَردِشه شَهرون و جِگا اونی را که قرار بَه بِشو اوآ. 2 عیسی اَوون نَه واتِشه: «مَحصول وِرَه امّا کاریگَر کَمَه. بَس، مَحصولی صاحیبی کا بِپییَه اِشتَن مَحصولی جمع آکَردِه را کاریگرون ویسا آکَرِه.» 3 بِشَه! اَز شِمَه وَرَه اون شیوار ویسا آکَرِم وَرگون دیلَه. 4 پول کیسه یا کوله بار یا کفش اِشتَن نَه مَپِگِرَه، و راه دیلَه کا هیچکسی را سلام مَکَرَه. 5 هَر کَ ایی دیلَه دَشه، اوّل بوآجَه: ”سلام بَر اِم کَ.“ 6 اَگم اوآکا کسی اَهل صُلح و سلامتی بِبو، شِمَه سلامی بَرکت اَیی نَه بَمَندی؛ اَگم نِه، شِمَه سلامی بَرکت آگَردِه شِمَه را. 7 هَ کَ کا بومونَه و هر چیی که شِمَه ناری کا بَناین، بَره و بِنجَه، چوم کاریگری مُزد چَیی حقَّه. کَ بِه کَ مَگردَه. 8 هَر وخت ایلَه شهری دیلَه دَشیرونَه و شِمَه قَبول کَردِشونَه، هَر چیی که شِمَه ناری کا بَناین، بَرَه. 9 اوآ مریضون شَفا بِدییَه و اَوون نَه بوآجَه: ”خِدا پاُتشایی شِمَه نِزدیک آبَییَه.“ 10 امّا هَر وخت ایلَه شهری دیلَه دَشیرونَه و شِمَه قَبول نِکَردِشونَه، اَ شهری کوچه اون را بِشَه و بوآجَه: 11 ”اَمَه حتّی شِمَه شهری خاکی که چَمَه پا کا دَچیکه، شِمَه ضِد تَکان بَدایمون. ولی اِمی بِزونَه که خِدا پاُتشایی نِزدیک آبَه.“ 12 شِمَه نَه بَواتیم که داوَری یَه روزی کا، مجازاتی تاو وَردِه سُدومی شهری مَردمی را راحتتَر بَبی، تا اَ شهری مردمی را.» وای بَر شهرونی که چَیی مردم توبه نِکَرِن 13 «وای بَر شِمَه اِی خورَزینی اَهالی! وای بَر شِمَه اِی بِیت‌صِیدا اَهالی! چوم اَگم معجزه اونی که شِمَه دیلَه کا اَنجام بَه صور و صیدونی کا اَنجام بِبی، اوآ مردم خَیلی زمان پیش کیل دَکَرین و خاکِستری کا نِشین و توبه کَرین. 14 امّا داوَری یَه روزی کا، مجازاتی تاو وَردِه صور و صیدونی مردمی را راحتتَر بَبی تا شِمَه را. 15 و شِمَه اِی کَفَرناحومی شهری اَهالی، شِمَه پیستِرونَه سَر بِه آسِمون بِکَشَه؟ هرگز، بَلکَم تا جهندمی تون سرنگون بَبیرون. 16 «هَر کسی شِمَه گفون گوش بِدَه، چِمِن گفی گوش دوعَشَه؛ و هَر کسی شِمَه قبول مَکَرِه، مِن قبول کَردَه نیشَه؛ و هَر کسی مِن قبول مَکَرِه، کسی که مِن ویسا آکَردَشَه، قبول کَردَه نیشَه.» 17 اَ هفتاد گِله شاگِرد، شادی نَه آگَردِستینَه و واتِشونَه: «اِی آقا، اِشتِه نومی وَردِه نَه حتّی دیوِن نی اَمَه کا اِطاعت بَکَردین.» 18 عیسی اَوون نَه واتِشه: «ویندِمَه شیطان، بَرقی شیوار آسِمونی کا بَلَکِه. 19 دَیِسَه از، شِمَه قدرت و اِختیار بَدایم تا نَلتیون، عَقربون و تَمون دِشمنی قدرتی، پا جیری کا لِه آکَرَه و هیچ چیی شِمَه آسیبی نِژَنه. 20 ولی ِامی واسی که روحِن شِمَه کا اِطاعت بَکَردین شادی مَکَرَه، بَلکَم شِمَه شادی اِمی واسی بِبو که شِمَه نوم آسِمونی کا نیویشته بییَه.» 21 هَ لَحظه عیسی روح القدسی کا شادی کَردِشه و واتِشه: «اِی دَده، اِی آسِمون و زمینی صاحاب، تِه شُکر بَواتیم که اِم چییون، دانایَه آدَمون و عاقلَ آدَمون کا نِین آکَردَرَه و روکَه خِردَنون را آشکار آکَردَرَه. ها، اِی دَده، اِشتِه پیستَه اِم بَه. 22 چِمِن آسِمونی یَه دَده گِردِ چیون بَه مِن دَسپاردَشه. هیچکس نیمَزنِه زوعَه کییَه دَده غِیراز، و هیچکسی نی نیمَزنِه دَده کییَه زوعَه غیِراز، و اَ کسونی غِیراز که زوعَه اِنتخاب بَکَردی تا آسِمونی یَه دَده اَوون را آشکار آکَرِه.» 23 دومله عیسی اِشتَن شاگِردون دَیشتَه و خَلوَتکی اَوون نَه واتِشه: «خَسَه بِبو اَ چِمونی که اَ چیی که شِمَه بَویندیرون، بَویندین. 24 چوم شِمَه نَه بَواتیم، وِرَه پیغمبرِن و پاُتشااِن آرزو دارین اَ چیی که شِمَه بَویندیرون، بِوینن، امّا نِویندِشونَه، و اَ چیی که شِمَه دَرَسَه دَرَسِن، امّا نِدَرَسِشونَه.» چاکَ سامِری مَثَّل 25 ایی روز شریعتی قاضییون کا ایی نفَر پِرِشتَه تا عیسی اِمتحان بِکَرِه، اَ واتِشه: «اُستاد، چِه بِکَرِم که اَبَدی یَه زِندگی وارث بِبوم؟» 26 عیسی جواو دوشَه: «توراتی کا چِه نیویشته بییَه؟ اَیی کا چِه فَهمی؟» 27 اَ قاضی جَواو دوشَه: «”اِشتَه خِداوندخِدا نَه، تَمون اِشتِه دیل، تَمون اِشتِه جان، تَمون اِشتِه قوّت و تَمون اِشتِه فیکری نَه خِش بِبَش.“؛ و ”اِشتِه خَمسوعه نَه اِشتِه جانی شیوار خِش بِبَش.“» 28 عیسی واتِشه: «درست جَواو دورَه. اِم کاری بِکَه که زندگی هِستِرِه.» 29 امّا اَ اِشتَن توجیح کَرده را عیسی کا دَفَرسِشه: «چِمِن خَمسوعه کییَه؟» 30 عیسی اِنتَه جَواو دوشَه: «ایلَه مِردی اورشلیمی شهری نَه کارا بَشی اَریحا شهری را. راه کا دِزدون دَس دَلَکه. دِزدِن اَیی لُخت آکَردِشونَه، لِس ژَندِشونَه، و نیمَه جان وِل آکَردِشونَه و شینَه. 31 اِتِفاقی ایلَه کاهن هَ راه نَه کارا دَوییَری. امّا وختی اَ مِردی ویندِشه، جاده اَ طَرفی نَه شَه. 32 هِنتَه نی ایلَه لاوی که معبدی خادِمون کا بَه اوآنَه کارا دَوییَری. اَ نی وختی آرَستَه اوآ و اَ مِردی ویندِشه، جاده اَ طَرفی نَه شَه. 33 امّا ایلَه سامِری یَه مسافر آرَستَه اَ جِگایی که اَ مِرد اوآکا بَه. وختی اَ مِردی ویندِشه، دیلِش اَیی را سیستَه. 34 بَس شَه چَیی وَر و چَیی زَخمون سَری کا شَراو ویکَردِشه و روعَن دَسوشه و اَوون دَوَستِشه. دومله اَیی پِگِتِشه اِشتَن الاغی سَری کا نِشوندِشه و بَردِشه مِهمون خونه ای دیله و اَیی کا پرستاری كَردِشه. 35 صَبایی نه روز، دِ دینار آدوشَه مِهمون خونه صاحیبی و واتِشه: ”اِم مِردی کا پرستاری بِکَه و هَر چِه اِمی کا وِرتَر خَرج کَردِرَه، وختی آگَردِستیمَه بَه تِه آدَم.“ 36 حِسَه اِشتِه نَظر اِم سِه نفری کا کَمیله، اَ مِردی خَمسوعه بَه که راهزَنون دَس دَلَکه بَه؟» 37 اَ قاضی جَواو دوشَه: «اَ کسی که بَیی رَحم كَردِشه.» عیسی اَیی نَه واتِشه: «بِش و تِنی هَتَه بِکَه.» مریم و مارتا کَ کا 38 هِنتَه که عیسی و چَیی شاگِردن اِشتَن سَفری اِدامه بَداین، دَشینَه ایلَه دِهی دیلَه. اَ دِه کا ایلَه ژِنی که چَیی نوم مارتا بَه عیسی دعوت کَردِشه اِشتَن کَ. 39 مارتا ایلَه خالاش اِستبَه که چَیی نوم مریم بَه. مریم عیسایِ خِداوندی پااون وَری کا نِشت بَه و چَیی تعلیمون گوش بَدای. 40 ولی مارتا که بَرک پذیرایی مشغول بَه، اومَه عیسی وَر و واتِشه: «آقا، هیچ اَهمیت نِدَی که چِمِن خالا مِن وِل آکَردَشَه تا تنخا مهمونون کا پذیرایی بِکَرِم؟ اَیی نَه بوآج مِنه کمک بِکَرِه!» 41 امّا عیسایِ خِداوند جَواو دوشَه: «مارتا! مارتا! وِر چی اِن تِه نِگران و تَشویش بَکَردین، 42 امّا فَقط ایی چی لازِمَه؛ مریم اَ چاکَ چی اِنتخاب کَردَشه، که اَیی کا ویگِتَه نییَب.» |
@ 2024 Korpu Company