یوحنا 5 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

عَلیل مِردکی شفا

¹ چِندی پَش، یهودییون ایلَه عید بَه و عیسی شَه اورشلیمی شهری را.

² اورشلیمی کا، «گوسَندی دروازَه» کناری کا ایلَه حوضی بَه که عِبرانی زوونی کا اَیی نَه «بِیت‌حِسْدا» بَواتین و پینج گِله اَیوونِش اِستبَه که هَر پینج گِله سایه وونِشون اِستبَه.

³ اِم اَیوونون کا وِرَه گروهی عَلیلون کا خِسین یعنی کورِن، شَلِن و اِفلیجِن، [و منتظر بینَه که آو تَکان بَرِه.]

⁴ [چوم اَوِن فیکر بَکَردین چِندی ایی کَره ایلَه مَلائیکه خِداوندی طرفی نَه بومَی و آوی تَکان بَدای؛ و اوّلین کسی که آوی تَکان هَردِه پَش حوضی دیلَه دَشی، هَر مَرضی کا که داری شفا گِری.]

⁵ اوآ کا، ایلَه مِردی بَه که سی و هَشت سال عَلیل بَه.

⁶ وختی عیسی اَیی اوآ کا خِتَه ویندِشه و زونِستِشه که خَیلی وختَه که اوآکایَه، اَیی نَه واتِشه: «پیستِرَه شفا بِگِری؟»

⁷ اَ عَلیل مِرد عیسی نَه واتِشه: «آقا، کسی نیمَه که وختی آو تَکان بَردی، مِن بِنَه حوضی دیلَه کا، و تا بومَیم تَکان بَرم، ایی نفر دییر مِن کا پیشتر دَشَه آوی دیلَه.»

⁸ عیسی اَیی نَه واتِشه: «پِرِز، اِشتِه جِگا پِگِه و راه دَلَک.»

⁹ اَ مِرد هَ لحظه شفا گِتِشه و اِشتَن جِگا پِگِتِشه، راه دَلَکه. اَ روز، یهودییون مقدّس شنبه بَه.

¹⁰ بَس یهودییِن اَ شفا گِتَه مِردی نَه واتِشونَه: «اوری مقدّس شنبه یَه و تِه شَرعَن اِجازه نیرَه که اِشتِه جِگا پِگِری و بِبری.»

¹¹ امّا اَ مِرد جَواو دوشَه: «اَ کسی که مِن شفا دوشَه مِنَه واتِشه، ”اِشتِه جِگا پِگه و راه دَلَک“.»

¹² اَیی کا دَفَرسِشونَه: «اَ کسی که تِنَه واتَشه ”اِشتِه جِگا پِگِه و راه دَلَک“ کییَه؟»

¹³ امّا اَ شفا گِتَه مِرد نیمَزنی اَ کییَه، چوم اوآ کا جماعتی نَه پُور بَه و عیسی جماعتی دیلَه کا غیب آبَه بَه.

¹⁴ روکَتِه پَش، عیسی اَ مِردی معبدی کا تِلَفتِشه و اَیی نَه واتِشه: «دَیِس حِسَه وَج آبیش، دِ گناه مَکَه تا اِمی کا بَدتر اِشتِه سَر ما.»

¹⁵ اَ مِرد شَه و یهودییون نَه واتِشه: «کسی که اَیی شفا دوعَشَه، عیسی یَه.»

¹⁶ اِمی واسی بَه که یهودییِن عیسی اَذیت آزار بَکَردین، چوم یهودییون مقدّس شنبه کا اِنتَه رَه کارون بَکَردی.

¹⁷ امّا عیسی اَوون جَواو دوشَه: «چِمِن دَده حَلا کار بَکَردی، اَز نی کار بَکَردیم.»

¹⁸ اِمی واسی، یهودییِن وِرتَر پیستِشونَه اَیی بِکِشین، چوم نِه فقط یهودییون شنبه قانونی چاکِندَش بَه، بَلکَم حتی خِدا نَه نی اِشتَن دَده بَواتی و اِشتَن خِدا نَه برابر بَکَردی.

خِدا زوعَه اِقتدار

¹⁹ بَس عیسی اَوون نَه واتِشه: «حقیقتن، شِمَه نَه بَواتیم، که زوعَه اِشتَن کا نیمَشا کاری بِکَرِه مَگم کارونی که بَویندی چَیی دَده بَکَردی؛ چوم هَر‌ چِه دَده بَکَردی، زوعَه نی هَتَه بَکَردی.

²⁰ چوم که دَده، زوعَه نَه خِشَه و هَر کاری که اِشتَن بَکَردی اَیی نِشون بَدای و اِمی کا نی یالتَره کارون اَیی نِشون بَدای تا شِمَه مات بومونَه.

²¹ چوم هَتَه که دَده مَرده اون زِنده آکَرِه و اَوون زندگی بَبَخشِستی، زوعَه نی هَر کی که پیستِشَه، زندگی بَبَخشِستی.

²² دَده کسی سَر داوری نِکَرِه، بَلکَم گِردِ داوری دَسپَردَشه زوعَه.

²³ تا مردم گِرد زوعَه حُرمت بِنن، هَتَه که دَده حُرمت بَکَردین. کسی که زوعَه حُرمت نِنَه، دَده ایی که اَیی ویسا آکَردَشَه نی حُرمت نوعَه نیشه.

²⁴ حقیقتن، شِمَه نَه بَواتیم، هَر کسی که چِمِن کلامی دَرَسِه و بِه کسی که مِن ویسا آکَردَشَه ایمان بواَرِه، اَبَدی یَه زندگی هِستِشه و داوری نِبو، بَلکَم مرگی کا بِه زندگی منتقل بییَه.

²⁵ حقیقتن، شِمَه نَه بَواتیم، زَمانی آرَستِه، بَلکَم هِم حِسَه یَه، که مَردَه اِن خِدا زوعَه سَسی دَرسِن و کَسونی که گوش بِدَن، زِنده آبون.

²⁶ چوم هَتَه که دَده اِشتَن کا زندگی هِستِشه، زوعَه نی عطا کَردَشه که اِشتَن کا زندگی بِدارِه،

²⁷ و اَیی اِم اِختیاری آدوعَشه که داوری نی بِکَرِه، چوم اَ، اِنسانی زوعَه یَه.

²⁸ اِم گَفون کا تعجب مَکَرَه، چوم زمانی آرَستِه گِرد کسونی که قبرون دیلَه کااینَه، چَیی سَسی دَرَسن و بِرون بومَین.

²⁹ کسونی که چاکَه کارِشون کَردَه، زِندَه آبون که زندگی بِکَرِن، و کسونی که بَدَه کارِشون کَردَه، زِندَه آبون که داوری بِبون.

³⁰ اَز اِشتَن کا نیمَشام کاری بِکَرِم. بَلکَم بینا بَر چیی که دَرَسِم داوری بَکَردیم و چِمِن داوری عادلانَه یَه، چوم چِمِن اِراده اَنجام دوعِه دومله نیمَه، بَلکَم چِمِن ویسا آکَردَه اِراده اَنجام دوعِه دومله کاایمَه.

³¹ «اَگم اَز اِشتَن درباره اِشتَن شهادتی بِدَم، چِمِن شهادتی معتبر نییَه.

³² ایی نفر دییَر اِستَه که چِمِن درباره شهادتی بَدای و بَزنیم چَیی شهادتی چِمِن درباره معتبرَه.

³³ شِمَه کَسونی ویسا آکَردِرونَه یحیی وَر و اَ حقیقتی را شهادتی دوشَه.

³⁴ نِه اِم که اَز اِنسانی شهادتی قبول بِکَرم، بَلکَم اِم گَفون بَواتیم تا شِمَه نجات پیدا بِکَرَه.

³⁵ یحیی ایلَه چِرایی شیوار پُر نور بَه و شَفَق ژَنی، و شِمَه پیستِرونَه تِلی چَیی نوری کا خوش بِبییَه.

³⁶ امّا شهادتی که اَز هِستِمَه یحیی شهادتی کا یالتَرَه. چوم کارونی که دَده بَه مِن دَسپاردَشه تا تمون آکَرِم، یعنی هِم کارونی که بَکَردیم، چِمِن درباره شهادتی بَداین که دَده مِن ویسا آکَردَشَه.

³⁷ و هَ دَده ایی که مِن ویسا آکَردَشَه، اِشتَن چِمِن درباره شهادتی بَدای. شِمَه هَرگز چَیی سَسی دَرَسَرون نییَه و چَیی شِکلی ویندَرون نییَه

³⁸ و چَیی کلام شِمَه دیله کا ساکن نییَه، چوم بِه کسی که اَ ویسا آکَردَشَه ایمان نیرونَه.

³⁹ شِمَه مقدّس نیویشته اون دِقّتی نَه بَررِسی بَکَردیرون چوم خَیال بَکَردیرون چَیی واسطه نَه اَبَدی یَه زندگی هِستِرونَه، با اِمکه هِم نیویشته اِن چِمِن درباره شهادتی بَداین.

⁴⁰ امّا حَلا نی نِپیستِرونَه بایَه چِمِن وَر تا زندگی بِه دَست بواَرَه.

⁴¹ «از آدَمی شکوه و جلالی قبول نِکَرم،

⁴² امّا بَزنیم که شِمَه خِدا محبتی شِمَه دیلی کا نیرونَه.

⁴³ اَز چِمِن دَده نومی نَه اومیمَه، ولی شِمَه مِن قبول نِکَرَه. امّا اَگم ایی نفر دییَر اِشتَن نومی نَه با، اَیی قبول بَکَردیرون.

⁴⁴ چِنتَه بَشایرون ایمان بواَرَه وختی که شِمَه یَندی کا شکوه و جلال قبول بَکَردیرون، و اَ شکوه و جلالی دومله نیرونَه که خِدای یگانه طرفی نَه بومَی؟

⁴⁵ خَیال مَکَرَه اَزیمَه که دَده ناری کا شِمَه متهم بَکَردیم؛ شِمَه متهم کننده موسی یَه، هَ کسی که اَیی اُمید هِستِرونَه.

⁴⁶ چوم اَگم شِمَه موسی باوَر بِکَریرون، مِن نی باوَر بَکَردیرون، چیرا که موسی چِمِن درباره نیویشتَشه.

⁴⁷ امّا اَگم شِمَه چَیی نیویشته اون باوَر نِدارِه، چِنتَه چِمِن گفون باوَر بَکَردیرون؟»