پطروسی اوّلین نامَه 4 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

خِدا فیض ناظرون را

¹ بَس چوم مَسیح جسمی کا عذاب کَشِشَه، شِمَه نی اِشتَن هِم طرز فکری نَه حاضیر آمادَه آکَرَه، چوم هَر کسی که جِسمی کا عذاب کَشَشَه، دِ گناه نَه کاری نیشَه.

² و باقی عُمری جِسمی کا، نِه آدَمی هَواهَوسی نَه، بَلکَم خِدا اراده کا زندگی بَکَردی.

³ چیرا که قدیمی کا بِه اندازه کافی شِمَه عُمری اَ کارون را نوعَه رونه که خِدانَشناسِن بَکَردین، و شِمَه زندگی بی عفتی و هَواهَوس و مستی و هَرزگی و عیش و نوش و شرم آوَرَه بُت پرستی اون نَه سَر کَردَرونَه.

⁴ حِسَه که شِمَه اِم بی اندازه هَرزَگی کا اَوون نَه شریک نِبییَه، اَوِن حَیرونی نَه و شِمَه فَش بَداین.

⁵ امّا اَیی که آمادَه یَه تا زِنده اون و مَردَه اون داوری بِکَرِه، حساب پَس آدَن.

⁶ چوم اِمی واسی یَه که اِنجیل حتی کسونی را که مَردَه اینَه، موعظه بَه تا هَر چَن جِسمی کا آدَمون نَه داوری بینَه، امّا روح کا هَتَه که خِدا پیستَه یَه زندگی بِکَرِن.

⁷ گِردِ چییون آخِر نِزدیکَه؛ بَس شِمَه دعا اون واسی شِمَه هَواس جمع بِبو و شِمَه پیشی بِگِرَه.

⁸ گِردی کا مُهمتَر، یَندی نَه صِدق دیلی نَه خِش بِبییَه، چوم که خِش بییِه، وِرَه گناه اون پوشونِه.

⁹ بیدون اِمکه غُرغُر بِکَرَه یَندی میهمون بِکَرَه.

¹⁰ شِمَه هَر کَمیله طبق اَ عَطیه ای که ویگِتَرونَه، اَیی یَندی خدمَت کَردِه را بِه کار بِگرَه، ایلَه خِدمتکاری شیوار که خِدا جور بَه جورَه فیضی را خِدمت بَکَردی.

¹¹ هَر کسی که گَف ژَنِه، خِداوندی شیوار گف بِژَنه؛ و هَر کسی که خدمت بَکَردی، اَ قدرتی نَه که خِدا آدوعَشَه خدمت بِکَرِه، تا گِردِ چییون کا، خِدا، عیسایِ مَسیح واسطه نَه جلال بِگِرِه. جلال و سلطنت تا اَبَد و تا اَبَد اَیی نَه بِبو. آمین.

رنج کَشِه مسیح واسی

¹² اِی عزیزِن، اِم آتشی کا که شِمَه آزمایش کَردِه واسی شِمَه دیلَه کا دَلَکَه، تعجب مَکَرَه، اِنگاری که ایلَه عجیب غریبَه چیی شِمَه سَر اومَه.

¹³ بَلکَم شاد بِبییَه اِمی واسی که مَسیح رنجون کا شَریک بِبییَه، تا اَ موقع که چَیی جلال آشکار آبو، شِمَه نی شادی بِکَرَه و وَشت واز بِکَرَه.

¹⁴ اَگم مسیح نومی واسی شِمَه فَش بِدَن، خَسَه شِمَه بِبو، چوم روح جلال و خِدا روح شِمَه سَری کا قرار بَگتی.

¹⁵ ولی اَگم ایی نفر شمه کا عذاب کَشِه، نَبادا که قتل و دِزدی و شِرارت یا فضولی واسی بِبو.

¹⁶ با اِم حال اَگم مسیحی بییِه واسی عذاب کَشِه، شَرمَنده مَبو، بَلکَم چَیی نومی کا خِدا جلال بِدییَه.

¹⁷ چوم زمانی آرَستِه که داوری، خِدا کَ کا شروع بِبو؛ و اَگم اَمَه کا شروع بِبو، کسونی آخِرعاقبت که خِدا اِنجیلی کا اِطاعت نِکَرِن، چِه بَبی؟

¹⁸ و «اَگم صالِح آدَم چَتین نجات پیدا بِکَرِه، بی دینون و گناه کارون سَر چِه بومَی؟»

¹⁹ بَس کَسونی که خِدا پیستَه نَه عذاب کَشِن، بَسی که اِشتَن جانون دَسپارِن «وفادارَه خالِقی» دَس و چاکه کارون اِدامه بِدَن.