Маркус баян қилған Хуш Хәвәр 8 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Һәзрити Әйсаниң төрт миң кишини тойдуруши

¹ Шу күнләрниң биридә йәнә нурғун халайиқ жиғилған еди. Улар­ниң йәйдиғини болмиғанлиғи үчүн, һәзрити Әйса шагирт­лирини йениға чақирип:

² — Бу халайиққа ичим ағрийду. Улар үч күндин бери йенимдин кәтмиди, йәйдиған бир нәрсисиму қалмиди.

³ Уларни өйлиригә ач қосақ қайтурсам, йолда жиқилип қелиши мүмкин. Униң үстигә, бәзилири жирақ йәрләрдин кәлгән екән, — деди.

⁴ Шагиртлири буниңға җававән: — Бундақ хали бир йәрдә бунчивала кишини тойдурғидәк нанни нәдин тапқили болсун? — дейишти.

⁵ — Қанчә нениңлар бар? — дәп сориди һәзрити Әйса. — Йәттә, — дейишти улар.

⁶ Буниң билән һәзрити Әйса халайиқни йәрдә олтиришқа буй­риди. Андин йәттә нанни қолиға алди вә Худаға шүкүр ейтип уштуп, көпчиликкә тарқитип бериш үчүн шагиртлириға бәрди. Улар көпчиликкә тарқатти.

⁷ Шагиртларда йәнә бир қанчә кичик белиқму бар еди. Һәзрити Әйса булар үчүнму Худаға шүкүр ейтип, шагиртлириға буларниму тарқитишни ейтти.

⁸ Һәммиси йәп тойғандин кейин, шагиртлар ешип қалған парчиларни йәттә севәткә жиғивалди.

⁹ У йәрдә төрт миңчә киши бар еди. Һәзрити Әйса уларни йолға салғандин кейин,

¹⁰ шагиртлири билән биллә дәрһал кемигә чүшүп, Далманута райониға кәтти.

Пәрисийләрниң карамәт көрүшни тәләп қилиши

¹¹ Пәрисийләр келип һәзрити Әйса билән муназирилишишкә башлиди. Улар һәзрити Әйсаниң Худа тәрипидин әвәтилгәнлигини синап беқиш мәхситидә, Униңдин бир карамәт көрситишни тәләп қилишти.

¹² Һәзрити Әйса чоңқур бир улуқ-кичик тинип: — Бу заманниң адәмлири немә үчүн карамәт көрсәт дәпла тури­ди­ғанду? Билип қоюңларки, уларға көрситилидиған карамәт йоқ, — деди.

¹³ Андин улардин айрилип, йәнә кемигә олтирип, көлниң у қетиға өтүп кәтти.

Сахта тәлимдин сақлиниш

¹⁴ Шагиртлар нан еливелишни унтуған болуп, кемидә бир нандин башқа йемәклик йоқ еди.

¹⁵ Һәзрити Әйса уларни агаһландуруп: — Һошияр болуңлар, пәрисийләр билән Һирод ханниң ечитқу­сидин еһтият қилиңлар, — деди.

¹⁶ Шагиртлар бир-биригә: — Нан әкәлмигәнлигимиз үчүн шундақ дәватса керәк, — дейишти.

¹⁷ Уларниң немә дейишиватқанлиғини билгән һәзрити Әйса улардин: — Силәр немә үчүн нан әкәлмигәнлигиңлар тоғрисида сөзлиши­силәр? Техичә чүшәнмәйватамсиләр? Қәлбиңлар техичила қат­тиқму?

¹⁸ Көзүңлар туруп көрмәйватамсиләр? Қулиғиңлар туруп аңлимай­ватамсиләр? Есиңларда йоқму?

¹⁹ Бәш нанни бәш миң кишигә бөлүп бәргинимдә, ешип қалған нан парчилирини қанчә севәткә жиғивалған едиңлар? — дәп сориди. — Он икки севәткә, — дейишти улар.

²⁰ — Йәттә нанни төрт миң кишигә бөлүп бәргинимдә, ешип қалған нанларни қанчә севәткә жиғивалған едиңлар? — деди һәзрити Әйса. — Йәттә севәткә, — дейишти улар.

²¹ Һәзрити Әйса уларға: — Ундақта, йәнә чүшәнмидиңларму? — деди.

Бәйтсайдадики бир корниң сақайтилиши

²² Һәзрити Әйса билән шагиртлири Бәйтсайда йезисиға кәлди. У йәрдә кишиләр һәзрити Әйсаниң алдиға бир кор адәмни елип келип, униңға қолини тәккүзүп сақайтип қоюшни өтүнди.

²³ Һәзрити Әйса кор адәмниң қолидин йетиләп йезиниң сиртиға елип барди вә униң көзлиригә түкүрүп, қоллирини тәккүзүп: — Бир нәрсә көрүватамсән? — дәп сориди.

²⁴ У адәм бешини көтирип: — Кишиләрни көрүватимән. Бирақ улар худди меңип жүридиған дәрәқләрдәк көрүнүватиду, — деди.

²⁵ Андин һәзрити Әйса қоллирини у адәмниң көзлиригә йәнә бир қетим тәккүзди. Шуниң билән униң көзлири ечилип, һәммә нәрсини ениқ көрди.

²⁶ Һәзрити Әйса бу ишни һеч кимниң уқмаслиғи үчүн уни өйигә қайтуруш алдида униңға: — Өйгә қайтиш йолуңда йезиға кирмә, — дәп тапилиди.

Петрусниң һәзрити Әйсани Қутқазғучи-Мәсиһ дәп тонуши

²⁷ Һәзрити Әйса шагиртлири билән биллә Филип Қәйсәрийәси дегән районға қарашлиқ йезиларға барди. У йолда шагиртлиридин: — Кишиләр Мени Ким дәп билидикән? — дәп сориди.

²⁸ Шагиртлири Униңға: — Бәзиләр Сизни чөмүлдүргүчи Йәһия, бәзиләр Илияс пәйғәмбәр вә йәнә бәзиләр башқа қедимки пәйғәмбәрләрдин бири дәп били­дикән, — дәп җавап беришти.

²⁹ Һәзрити Әйса йәнә улардин: — Силәрчу, силәр Мени Ким дәп билисиләр? — дәп сориди. — Сиз Қутқазғучи-Мәсиһ екәнсиз, — дәп җавап бәрди Петрус.

³⁰ Һәзрити Әйса уларға бу һәқтә һеч кимгә ейтмаслиқни тапилиди.

Һәзрити Әйсаниң өлүп тирилидиғанлиғини алдин-ала ейтиши

³¹ Андин һәзрити Әйса Инсан Оғлиниң нурғун азап-оқубәт тар­тиши, ақсақаллар, алий роһанийлар вә Тәврат устазлири тәрипидин рәт қилиниши, өлтүрүлүши вә үч күндин кейин тирилдүрүлүши керәклигини шагиртлириға уқтурушқа башлиди.

³² У буни шагиртларға очуқ-ашкарә сөзлиди. Буниң билән Петрус һәзрити Әйсани бир чәткә тартип, Мәсиһниң бешиға бундақ келишмәсликләрниң кәлмәй­диғанлиғини ейтип, Уни әйиплиди.

³³ Лекин һәзрити Әйса бурулуп шагиртлириға қариди вә Петрусни әйипләп: — Йоқал көзүмдин, шәйтандәк сөзләватисән! Ойлиғанлириң Худа­ниң әмәс, инсанниң хиялидур, — деди.

³⁴ Андин У шагиртлири билән биллә халайиқниму чақирип мундақ деди: — Кимду-ким Маңа әгишишни халиса, өз хаһишидин ваз кечип, өзиниң чапрас яғичини көтирип, Маңа әгәшсун!

³⁵ Чүнки өзи үчүнла яшайдиғанлар әксичә һаятидин мәһрум болиду. Бирақ өз хаһишидин ваз кечип, Мән вә Хуш Хәвәр үчүн яшайдиғанлар һаятини сақлалайду.

³⁶ Бир адәм пүтүн дунияға егә болуп һаятидин мәһрум қалса, буниң немә пайдиси болсун?!

³⁷ Немини төләпму һаятлиққа еришкили болсун?!

³⁸ Бу заманниң вапасиз вә гунакар кишилири алдида кимду-ким Мәндин вә Мениң сөзлиримдин номус қилса, Инсан Оғли болған Мәнму Атамниң шан-шәриви ичидә муқәддәс периштәләр билән биллә қайтип кәлгинимдә, униңдин номус қилимән.