Маркус баян қилған Хуш Хәвәр 1 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Чөмүлдүргүчи Йәһияниң тәлим бериши

¹ Худа Оғли Әйса Мәсиһ тоғрисидики Хуш Хәвәр мундақ баш­линиду:

² Йәшая пәйғәмбәрниң Язмисида Худаниң мону сөзлири хатириләнгән: «Мана алдиңда әлчимни әвәтимән. У Сениң йолуңни алдин-ала тәйярлайду».

³ У болса «Баяванда: ‹ Униң йоллирини түз қилиңлар! › » дәп җар салидиған кишидур.

⁴ Дәрвәқә, чөмүлдүргүчи Йәһия чөл-баяванда пәйда болуп, кишиләргә: — Яман йоллириңлардин йенип, товва қилиңлар! Товва қилған­лиғиң­ларни билдүрүш үчүн чөмүлдүрүшни қобул қилиңлар. Шундақ қилғанда, Худа силәрни кәчүрүм қилиду! — дәп җакалиди.

⁵ Кишиләр Йерусалим шәһиридин, җүмлидин пүтүн Йәһудийә өлкисидин униң алдиға келишип, гуналирини иқрар қилишти вә униң өзлирини Иордан дәриясида чөмүлдүрүшини қобул қилишти.

⁶ Йәһия пәйғәмбәр төгә жуңидин кийим кийгән, белигә көн тасма бағлиған еди. Йәйдиғини чекәткә билән явайи һәрә һәсили еди.

⁷ У мундақ дәп җакалатти: — Мәндин кейин техиму қудрәтлик Бири келиду. Мән һәтта иңи­шип Униң айиғиниң жиплирини йешишкиму лайиқ әмәсмән!

⁸ Мән силәрни суғила чөмүлдүримән, лекин У силәрни Муқәддәс Роһқа чөмдүриду.

Һәзрити Әйсаниң чөмүлдүрүлүши вә синилиши

⁹ Шу күнләрдә һәзрити Әйса Җәлилийә өлкисиниң Насирә шәһи­ридин келип, Йәһия пәйғәмбәр тәрипидин Иордан дәриясида чөмүл­дүрүлди.

¹⁰ У судин чиқипла, асманниң ечилип, Муқәддәс Роһниң кәптәр һалитидә асмандин чүшүп, Өз үстигә қонуватқан­лиғини көрди.

¹¹ Андин асмандин Худаниң: «Сән Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән Сәндин хурсәнмән!» дегән авази аңланди.

¹² Муқәддәс Роһ һәзрити Әйсани шу ан чөл-баяванға елип кәлди.

¹³ У чөлдә қириқ күн туруп, шәйтан тәрипидин синалди. У явайи һайванатлар яшайдиған йәрдә болған шу җәриянда периштәләр Униң хизмитидә болди.

Һәзрити Әйсаниң төрт белиқчини чақириши

¹⁴ Йәһия пәйғәмбәр тутқун қилинғандин кейин, һәзрити Әйса Җәлилийә өлкисиниң һәр қайси җайлириға берип:

¹⁵ «Вақит-саат йетип кәлди. Худаниң Падишалиғи намайән болуш алдида туриду! Шуңа товва қилиңлар, Хуш Хәвәргә ишиниңлар!» дәп Худаниң Хуш Хәвирини җакалашқа башлиди.

¹⁶ Бир күни һәзрити Әйса Җәлилийә көли бойида кетиветип, Симун билән иниси Әндәрни көрди. Улар белиқчи болуп, көлгә тор селивататти.

¹⁷ Һәзрити Әйса уларға: — Маңа әгишиңлар, Мән силәрни белиқ тутушниң орниға Маңа адәм тутидиған қилимән, — деди.

¹⁸ Улар шу ан белиқ торлирини ташлап, һәзрити Әйса билән маңди.

¹⁹ Көл бойида бир аз маңғандин кейин, һәзрити Әйса Зәбәдийниң оғуллири Яқуп билән Юһаннани көрди. Улар кемидә торлирини оңшавататти.

²⁰ Һәзрити Әйса дәрһал уларни шагиртлиққа чақирди. Улар атиси Зәбәдийни ялланған ишчилар билән биллә кемидә қалдуруп, өзлири һәзрити Әйса билән маңди.

Җин чаплашқан адәмниң сақайтилиши

²¹ Улар Кәпәрнаһум шәһиригә кирди. Дәм елиш күни һәзрити Әйса ибадәтханиға кирип, тәлим беришкә башлиди.

²² Халайиқ Униң тәлимлиригә һәйран қелишти. Чүнки һәзрити Әйсаниң тәлимати Тәврат устазлириниңкидин пәриқләнгән болуп, У Худадин кәлгән алаһидә һоқуқ билән тәлим бәрди.

²³ Ибадәтханида җин чаплашқан бир киши бар еди. Дәл шу чағда у:

²⁴ — Әй насирәлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Бизни йоқат­мақчимусән? Мән Сениң Кимлигиңни билимән. Сән Худаниң әвәткән Муқәддисисән! — дәп вақирап кәтти.

²⁵ Һәзрити Әйса уни сөзлитиватқан җинға буйруқ қилип: — Ағзиңни жум, бу адәмниң тенидин чиқ! — деди.

²⁶ Җин һелиқи адәмниң бәдинини қаттиқ тартиштурди вә пәрият көтәргиничә униң тенидин чиқип кәтти.

²⁷ Буниңдин һәйран болған көпчилик бир-биригә: — Бу қандақ иш? Бу йеңила бир тәлимғу! У дәрвәқә җинларға буйруқ қилиш һоқуқиға егә екән! Уларму Униң сөзигә бойсунидикән, — дейишти.

²⁸ Буниң билән һәзрити Әйса тоғрисидики хәвәрләр тезликтә пүтүн Җәлилийә өлкисигә тарқалди.

Һәзрити Әйсаниң нурғун бемарларни сақайтиши

²⁹ Һәзрити Әйса ибадәтханидин чиқипла, Симун вә Әндәр билән биллә уларниң өйигә барди. Яқуп вә Юһаннаму улар билән биргә барди.

³⁰ Симунниң қейинаниси қизитма ичидә ятатти. Униң әһвали һәзрити Әйсаға дәрһал мәлум қилинди.

³¹ Һәзрити Әйса бемарниң қешиға кирип, қолидин тутуп йөләп, өрә турғузди. Аялниң қизитмиси дәрһал йенип, уларни күтүшкә башлиди.

³² Кәчқурун күн патқанда, кишиләр барлиқ бемарларни вә җин чаплаш­қанларни һәзрити Әйсаниң алдиға елип келишти.

³³ Пүтүн шәһәрдикиләр ишик алдиға топлашқан еди.

³⁴ Һәзрити Әйса һәр хил кесәлләргә гириптар болған нурғун кишиләрни сақайтти. Нурғун кишиләрниң тенидики җинларни һайдап, җинларниң Өзи һәққидә еғиз ечишиға йол қоймиди. Чүнки җинлар һәзрити Әйсаниң Ким екәнлигини билишәтти.

Җәлилийәдә тәлим бериш

³⁵ Әтиси әтигән таң техи сүзүлмәстинла, һәзрити Әйса орнидин туруп, шәһәр сиртидики хали бир йәргә берип, дуа-тилавәт қилди.

³⁶ Симун билән униң һәмралири һәзрити Әйсани издәп чиқип,

³⁷ Уни тапқанда: — Һәммиси Сизни издишиватиду! — дейишти.

³⁸ Бирақ һәзрити Әйса уларға: — Йеқин әтраптики йезиларғиму бармисақ болмайду. У йәрдиму Худаниң сөзини йәткүзүшүм керәк. Чүнки Мән мошу иш билән кәлдим, — деди.

³⁹ Шундақ қилип, һәзрити Әйса Җәлилийә өлкиси­ниң һәммә йеригә берип, ибадәтханиларда тәлим бәрди һәм киши­ләрниң тенидики җинларни һайдиди.

Һәзрити Әйсаниң мохо кесәлни сақайтиши

⁴⁰ Мохо кесилигә гириптар болған бир киши һәзрити Әйсаниң алдиға келип, тизлинип туруп: — Тәхсир, әгәр халисиңиз, мени кесилимдин сақайтип пак қил­ғайсиз! — дәп ялвурди.

⁴¹ Ичи ағриған һәзрити Әйса қолини униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак болғин! — девиди,

⁴² у адәм шу ан мохо кесили­дин сақийип, пак-пакиз болди.

^43-44 Һәзрити Әйса униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, лекин удул мәркизий ибадәт­ханиға берип, роһанийға өзәңниң сақайғанлиғиңни көрсәт. Андин буни башқиларға испатлаш үчүн, Муса пәйғәмбәрниң әмри бойичә мохо кесилидин сақайғанлар қилишқа тегишлик қурванлиқни қил, — дәп уни қаттиқ агаһландуруп йолға салди.

⁴⁵ Бирақ у адәм чиқип, бу ишни һәммә йәргә йейивәтти. Нәтиҗидә халайиқниң Өзиниң әтрапиға топлинивалмаслиғи үчүн, һәзрити Әйса һеч қандақ шәһәргә ашкарә баралмай, шәһәр сиртидики хали җайларда турушқа мәҗбур болди. Шундақтиму һәр йәрдин кәлгән хәлиқ Уни йәнила издәп турди.