Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 25 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Он қиз қолдаш тоғрисидики тәмсил

¹ — У вақитта Асманниң Падишалиғи худди қоллириға чирақ елип тойи болған жигитниң алдиға чиққан он қиз қолдашқа охшайду.

² Бу қизларниң бәши әқилсиз, бәши болса әқиллиқ екән.

³ Әқилсиз қизлар чирақлирини алған болсиму, йениға яғ еливалмапту.

⁴ Әқиллиқ қизлар болса чирақлири билән биллә, қачиларда яғму апту.

⁵ Жигит вақчә кәлгәчкә, уларниң һәммисини уйқа бесип ухлап қапту.

⁶ Йерим кечидә: «Жигит кәлди, алдиға чиқиңлар!» дегән аваз аңли­нипту.

⁷ Буниң билән қизларниң һәммиси орнидин туруп чирақли­рини җөндәпту.

⁸ Әқилсиз қизлар әқиллиқларға: «Чирақли­римиз өчүп қалай деди, йеғиңлардин бериңларчу», дәпту.

⁹ Әқиллиқ қизлар: «Яқ! Бизгиму һәм силәргиму йәтмәслиги мүмкин. Әң яхшиси, дуканға берип яғ сетивелиңлар!» дәпту.

¹⁰ Лекин улар яғ сетивал­ғили кетиват­қанда, жигит келип қапту, тәйярлиғи бар қизлар униң билән бирликтә той зияпитигә кирипту. Ишик тақилипту.

¹¹ Кейин һелиқи қизлар қайтип келип: «Тәхсир, тәхсир! Ишикни ечиветиң!» дәпту.

¹² Бирақ жигит: «Билип қоюңларки, мән силәрни тонумаймән», дәп җавап берипту.

¹³ Һәзрити Әйса йәнә мундақ деди: — Шуниң үчүн сәгәк болуңлар, чүнки Инсан Оғли қайтип келиди­ған вақит-саатни билмәйсиләр.

Үч чакар тоғрисидики тәмсил

¹⁴ — Асманниң Падишалиғи сәпәргә чиқмақчи болған адәмгә охшайду. У чакарлирини чақирип байлиғини уларға тапшурупту.

¹⁵ У адәм һәр бир чакарниң оқәт қилиш қабилийитигә қарап, биригә бәш миң, биригә икки миң, биригә миң күмүч тәңгә берип, йолға чиқипту.

¹⁶ Бәш миң тәңгә алған чакар дәрһал берип оқәт қилип, йәнә бәш миң тәңгә пайда апту.

¹⁷ Икки миң тәңгә алғиниму йәнә икки миң тәңгә пайда апту.

¹⁸ Миң тәңгә алғини болса берип йәрни колап, ғоҗайини униңға тапшурған пулни көмүп сақлап қоюпту.

¹⁹ Узун вақит өткәндин кейин, бу чакарларниң ғоҗайини қайтип келип, улар билән һесаплишишқа башлапту.

²⁰ Бәш миң тәңгә алған чакар йәнә бәш миң тәңгә қошуп елип келип: «Ғоҗайин, сиз маңа бәш миң тәңгә тапшурған едиңиз. Қараң, йәнә бәш миң тәңгә пайда алдим», дәпту.

²¹ Ғоҗайин униңға: «Наһайити яхши! Сән яхши вә ишәнчлик чакар екәнсән! Мән саңа һавалә қилған кичик ишта ишәнчлик болуп чиққанлиғиң үчүн, сени чоң ишларға қойимән. Кәл, ғоҗайиниңниң хошаллиғиға җор бол!» дәпту.

²² Икки миң тәңгә алған чакарму келип: «Ғоҗайин, сиз маңа икки миң тәңгә тапшурған едиңиз. Қараң, йәнә икки миң тәңгә пайда алдим», дәпту.

²³ Ғоҗайин униңға: «Наһайити яхши! Сән яхши вә ишәнчлик чакар екәнсән! Мән саңа һавалә қилған кичик ишта ишәнчлик болуп чиққанлиғиң үчүн, мән сени чоң ишларға қойимән. Кәл, ғоҗайиниңниң хошаллиғиға җор бол!» дәпту.

²⁴ Андин миң тәңгә алған чакар келип: «Ғоҗайин, сизниң қаттиқ адәм екәнлигиңизни биләттим, чүнки өзиңиз теримисиңизму, униң һосулини күтисиз; уруқ салмисиңизму, хаман алисиз.

²⁵ Шуңа қорқуп, сиз бәргән тәңгини йәргә көмүп сақлап қойған едим. Мана пулиңиз», дәпту.

²⁶ Ғоҗайин униңға: «Әй, яман вә һорун чакар! Сән мени теримиған йәрдин орувалидиған, уруқ салмиған йәрдин хаман алидиған адәм, дәп туруп,

²⁷ немишкә пулумни пайдикәшләргә аманәт қоймидиң. Шундақ қилсаң, мән қайтип кәлгәндә пулумни өсүми билән алмамдим?

²⁸ Хоп, униң қолидики миң тәңгини елип, он миң тәңгә бар чакарға бериңлар!

²⁹ Чүнки берилгәнни толуқ ишләткән­ләргә техиму көп берилидудә, буниң билән улардики техиму көпийиду. Лекин берилгәнни ишләтмигәнләргә кәлсәк, уларниң бариму елип кетилиду.

³⁰ Бу ярамсиз чакарни сиртқа, қараңғулуққа қоғлаветиңлар, у йәрдә һәсрәттә жиғлап, чишлирини ғучурлатсун», дәпту.

Ахирәттики сорақ

³¹ — Инсан Оғли өз шан-шәриви ичидә пүтүн периштәлири билән биллә кәлгинидә, Падиша болуп шәрәп тәхтидә олтириду.

^32-33 Пүткүл хәлиқләр Униң алдида топлиниду. У уларни қойларни оң йениға, өшкиләрни сол йениға айриған қойчидәк айрийду.

³⁴ У оң йенидики кишиләргә: «Әй Атам тәрипидин бәхитлик қилинғанлар, келиңлар! Дуния яритилғандин бери силәр үчүн тәйярланған мирас — Худаниң Падишалиғиға егә болуңлар!

³⁵ Чүнки ач қалғинимда силәр Маңа йемәклик бәрдиңлар, уссиз қалғинимда уссилиқ бәрдиңлар, мусапир болуп жүргинимдә өз қойнуңларға алдиңлар,

³⁶ ялиңач қалғинимда кийиндүрдүңлар, кесәл болуп қалғинимда келип һалимдин хәвәр алдиңлар, зинданда ятқинимда йоқлап турдуңлар», дәйду.

³⁷ У чағда һәққаний адәмләр Униңға: «Әй Рәббим, биз Сизни қачан ач көрүп тойдурдуқ яки уссиз көрүп су бәрдуқ?

³⁸ Сизни қачан мусапир көрүп қойнимизға алдуқ яки ялиңач көрүп кийиндүрдуқ?

³⁹ Сизни қачан кесәл яки зинданда көрүп йоқлап турдуқ?» дәп сорайду.

⁴⁰ Бирақ падиша уларға: «Билип қоюңларки, әң әрзимәс қериндашлиримдин болған буларниң бирәрсигә қилғиниңлар дәл Маңа қилғиниңлар болуп һесаплиниду», дәп җавап бериду.

⁴¹ Андин сол йенидикиләргә: «Әй ләнәткә учриғанлар, көзүмдин йоқилиңлар! Шәйтан билән униң ғалҗирлириға һазирланған мәңгү өчмәс дозақ отиға кириңлар!

⁴² Чүнки ач қалғинимда Маңа йемәклик бәрмидиңлар, уссиғинимда уссилиқ бәрмидиңлар,

⁴³ мусапир болуп жүргинимдә өз қойнуңларға алмидиңлар, ялиңач қалғинимда кийиндүрмидиңлар, кесәл болғинимда вә зинданда ятқинимда йоқлимидиңлар», дәйду.

⁴⁴ У чағда улар: «Әй Рәббим, Сизни қачан ач, уссиз, мусапир, ялиңач, кесәл яки зинданда көрүп туруп хизмитиңиздә болмидуқ?» дәйду.

⁴⁵ Бирақ Падиша уларға: «Билип қоюңларки, әң әрзимәс қериндаш­лиримдин болған буларниң бирәрсигә қилмиғанни Маңиму қилмиған болдуңлар», дәп җавап қайтуриду.

⁴⁶ Буниң билән улар мәңгүлүк җазаға учрайду. Һәққаний адәмләр болса мәңгүлүк һаятқа еришиду.