Луқа баян қилған Хуш Хәвәр 4 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Һәзрити Әйсаниң синилиши

¹ Һәзрити Әйса Муқәддәс Роһқа чөмүп, Иордан дәриясидин қайтип кәлгәндин кейин, Муқәддәс Роһ Уни чөл-баяванға елип барди.

² Һәзрити Әйса у йәрдә қириқ күн шәйтан тәрипидин синалди. У җәриянда һеч нәрсә йемиди. Бу вақит тошқанда, Униң қосиғи таза ачқан еди.

³ Буни билгән шәйтан Униңға: — Әгәр Сән расттинла Худа Оғли болсаң, мошу ташни нанға айлан­дуруп йә! — деди.

⁴ Һәзрити Әйса униңға җававән: — Тәвратта: «Инсан пәқәт нан биләнла яшимайду», дәп йезилған, — деди.

⁵ Шәйтан йәнә Уни егиз җайға чиқирип, көзни жумуп ачқичә Униң­ға дуниядики барлиқ дөләтләрни көрситип:

^6-7 — Әгәр маңа сәҗдә қилсаң, мана бу дөләтләргә һөкүмранлиқ қилиш һоқуқи вә шан-шавкәтләрниң һәммисини Саңа тәғдим қилимән. Чүнки буларниң һәммиси маңа тапшурулди. Мән уни кимгә беришни халисам, шуниңға беримән, — деди.

⁸ Һәзрити Әйса җавап берип, мундақ деди: — Тәвратта: «Рәббиңлар болған Худағила ибадәт қилиңлар, пәқәт Униңғила хизмәт қилиңлар!» дейилгән.

⁹ Андин шәйтан һәзрити Әйсани Йерусалимға елип барди вә мәрки­зий ибадәтханиниң әң егиз җайиға чиқирип, мундақ деди: — Худа Оғли болсаң, мошу йәрдин сәкрәп баққина!

¹⁰ Чүнки Тәвратта: «Худа периштәлиригә Сени қоғдаш тоғрилиқ әмир қилған,

¹¹ путуңниң ташларға урулмаслиғи үчүн, Сени қоллирида тутувалиду», дәп йезилған әмәсму?

¹² — Тәвратта: «Рәббиңлар Худани синап беқишқа болмайду!» дәпму йезилған, — деди һәзрити Әйса.

¹³ Шәйтан һәр хил усулда һәзрити Әйсани синап аздуралмиғандин кейин, Уни вақитлиқ ташлап кетип қалди.

Һәзрити Әйса Җәлилийә өлкисидә

¹⁴ Һәзрити Әйса Муқәддәс Роһниң күч-қудритигә чөмгән һалда Җәли­лийә өлкисигә қайтип кәлди. Узун өтмәй, Униң нами шу әтраптики районларға тарқалди.

¹⁵ У ибадәтханиларда кишиләргә тәлим берип, уларниң махтишиға сазавәр болди.

¹⁶ У Өз жути Насирә шәһиригә келип, дәм елиш күни адәттикидәк ибадәт­ханиға барди. У өрә туруп Муқәддәс Язмиларни оқумақчи бол­ғанда,

¹⁷ ибадәтхана хизмәтчиси Униңға Йәшая пәйғәмбәрниң Язми­сини бәрди. У уни ечип, мону айәтләр йезилған йәрни тепип оқуди:

^18-19 «Худаниң Роһи Мениң вуҗудумда. Чүнки У Мени кәмбәғәлләргә Хуш Хәвәр йәткүзүшкә таллап, күч-қудрәт ата қилди. У Мени тутқунларға: ‹ Азат болисиләр! › қарғуларға: ‹ Көрәләйдиған болисиләр! › дәп җакалашқа әвәтти. Худа Мени езилгәнләрни әркинликкә ериштүрүшкә, Худаниң хәлқини қутқузуш вақтиниң йетип кәлгәнлигини уқтурушқа әвәтти».

²⁰ Һәзрити Әйса Язмини йепип ибадәтхана хизмәтчисигә қайтуруп бәргәндин кейин, тәлим бәргили олтарди. Пүтүн ибадәтханидикиләр көзлирини Униңдин үзмәй қарап олтиришти.

²¹ У көпчиликкә: — Силәр аңлиған бу айәт бүгүн әмәлгә ашурулди, — деди.

²² Буни аңлиған көпчилик Униң яхши гепини қилишти вә Униң меһир-шәпқәтлик сөзлиригә һәйран қелишти. Бирақ бәзиләр: — Қандақ гәп? Бу Йүсүпниң оғли әмәсму? — дейишти.

²³ Һәзрити Әйса сөзини давамлаштуруп: — Силәр чоқум Маңа «Әй тевип, авал өзәңни сақайт!» дегән тәм­силни әслитип, «Кәпәрнаһум шәһиридә яратқан мөҗүзилириңдин хәвәр таптуқ. Әнди Өз жутуңдиму бирәр карамәт көрсәтмәмсән?» демәкчи болуватисиләр.

²⁴ Бирақ шуни билип қоюңларки, һеч қандақ пәйғәмбәр өз жутида һәргиз қарши елинмайду.

²⁵ Илияс пәйғәмбәр вақтида уда үч жил алтә ай ямғур яғмай, Исраилниң һәммә йеридә қурғақчилиқ йүз бәргән болуп, у йәрдиму ачарчилиқта қалған нурғун бечарә тул аяллар бар еди.

²⁶ Бирақ улар Худани рәт қилғачқа, гәрчә Илияс пәйғәмбәр йәһудий болсиму, уларниң һеч қайсисиға ярдәм беришкә әвәтилмигән. Әксичә Сидон вилайитиниң Сәрәпәт шәһири­дики йәһудий әмәс һелиқи тул аялғила мөҗүзә көрситишкә әвәтилгән.

²⁷ Йәнә шуниңға охшаш, Елиша пәйғәмбәр заманида Исраилда мохо кесилигә гириптар болғанлар нурғун болсиму, лекин улар Худани рәт қилғачқа, Елиша пәйғәмбәр һелиқи Сурийәлик Наман исимлиқ йәһудий әмәс кишинила сақайтишқа әвәтилгән! — деди.

²⁸ Ибадәтханидикиләр бу сөзләрни аңлап, Униң: «Худа әнди силәргә әмәс, бәлки йәһудий әмәсләргә меһир-шәпқәт көрситиду!» демәкчи болғанлиғини билип, дәрғәзәпкә кәлди.

²⁹ Һәммиси орнидин турушуп, һәзрити Әйсани яр үстигә қурулған бу шәһәрниң сиртиға һайдап апирип, ярдин жиқитип өлтүрмәкчи болушти.

³⁰ Бирақ һәзрити Әйса кишиләр арисидин бемалал меңип чиқип кәтти.

Һәзрити Әйсаниң җинларни һайдаветиши

³¹ Һәзрити Әйса Җәлилийә өлкисиниң Кәпәрнаһум шәһиригә қайтип барди. У йәрдә йәһудийлар дәм алидиған шәнбә күнлири ибадәт­ханиға берип, хәлиққә тәлим берип турди.

³² Униң тәлимини аңлиғанлар һәйран қелишти. Чүнки У Худадин кәлгән алаһидә һоқуқ билән тәлим бәрди.

³³ Ибадәтханида җин чаплашқан бир киши болуп, униңдики җинлар:

³⁴ — Әй насирәлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Бизни йоқатмақ­чимусән? Мән Сениң кимлигиңни билимән. Худа әвәткән Муқәд­дәссән! — дәп вақирап кәтти.

³⁵ Бирақ һәзрити Әйса униңдики җинға буйруқ қилип: — Ағзиңни жум, бу адәмниң тенидин чиқ! — деди. Җин һелиқи адәмни кишиләр алдидила жиқитиветип, уни һеч немә қилмай тени­дин чиқип кәтти.

³⁶ Буниңдин һәйран болған көпчилик бир-биригә: — Униң сөзлири немә дегән күчлүк! У дәрвәқә җинларға буйруқ қилиш һоқуқи вә қудритигә егә екән! Җинлар расттинла чиқип кәтти, — дейишти.

³⁷ Шуниңдин кейин һәзрити Әйсаниң нами шу әтрап­тики районларға тарқилип кәтти.

Һәзрити Әйсаниң нурғун кесәлләрни сақайтиши

³⁸ Һәзрити Әйса ибадәтханидин чиқип Симунниң өйигә барғанда, Симунниң қейинаниси кесәл болуп, қизитмиси өрләп қалған еди. Шуңа улар һәзрити Әйсадин уни сақайтип беришни өтүнүп сориди.

³⁹ Һәзрити Әйса кесәл аялниң йениға берип, униң қизитмисиниң йенишини буйриди. Қизитма шу ан йенип кәтти. У аял дәрһал орни­дин туруп, уларни күтүшкә башлиди.

⁴⁰ Күн петиш вақтида кишиләр һәр хил кесәлләрни һәзрити Әйсаниң алдиға елип келишти. Һәзрити Әйса уларға қолини бир-бирләп тәккүзүп қойған еди, улар сақийип кәтти.

⁴¹ Кишиләрниң тенидин чиққан җинлар: «Сән Худа Оғли!» дәтти. Чүнки улар Униң Қутқазғучи-Мәсиһ екәнлигини биләтти. Бирақ һәзрити Әйса болса уларни әйипләп, уларниң гәп қилишиға йол қоймиди.

⁴² Таң атқанда һәзрити Әйса шәһәрдин чиқип, тинич бир җайға кәтти. Көпчилик Уни издәп жүрүп, ахири тапти вә Уни кәткүзмәй өзлири билән биллә турғузмақчи болушти.

⁴³ Лекин һәзрити Әйса уларға: — Башқа шәһәр-йезиларғиму берип Худаниң Падишалиғиға даир Хуш Хәвәрни тарқитишим керәк. Чүнки Худа Мени бу хизмәт билән әвәткән, — деди.

⁴⁴ Шуниң билән һәзрити Әйса йәһудийларниң һәр қайси район­лиридики ибадәтханиларда тәлим бәрди.