Луқа баян қилған Хуш Хәвәр 22 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Һәзрити Әйсани өлтүрүш сүйиқәсти

¹ Йәһудийларниң «Петир нан» һейти, йәни «Өтүп кетиш» һейти келишкә аз қалған еди.

² Алий роһанийлар вә Тәврат устаз­лири һәзрити Әйсани бир амал қилип өлтүрүветишниң чарисини издиди. Бирақ улар Уни қоллайдиған хәлиқтин қорққанлиқтин, Уни мәхпий һалда тутмақчи болушти.

³ Шу күнләрдә һәзрити Әйсаниң он икки шагиртиниң бири болған Йәһуда Ишқарийотниң көңлигә шәйтан кирди.

⁴ У алий роһанийлар вә мәркизий ибадәтхана қаравуллириниң башлиқлири билән һәзрити Әйсани уларға қандақ тутуп бериш үстидә мәслиһәтләшти.

⁵ Уларниң гүл қәқәқлири ечилип, Йәһудаға пул беришкә вәдә бәрди.

⁶ Йәһуда мақул болуп, һәзрити Әйсани җамаәттин хали қалғанда уларға тутуп бериш үчүн пурсәт издәшкә башлиди.

«Өтүп кетиш» һейтиниң кәчлик тамиғи

⁷ «Петир нан» һейтиниң қой қурванлиқ қилинидиған күни йетип кәлгән еди. «Өтүп кетиш» һейти дәп аталған бу күни йәһудийлар өйлиридә қой союп, петир нан билән йәтти.

⁸ Шуңа һәзрити Әйса Петрус билән Юһаннаға: — Биргә ғизалинишимиз үчүн силәр берип «Өтүп кетиш» һейти­ниң тамиғини тәйярлаңлар, — дәп уларни әвәтти.

⁹ — Қәйәрдә тәйярлишимизни халайсиз? — дәп сориди улар.

¹⁰ Һәзрити Әйса мундақ деди: — Йерусалимға кирсәңлар, у йәрдә козида су тошуватқан бир әр кишини учритисиләр. Униң кәйнидин меңип, у киргән өйгә кириңлар

¹¹ вә өй егисигә: «Устазимиз: Шагиртлирим билән «Өтүп кетиш» һейти­ниң тамиғини йәйдиған меһманлиқ өй қәйәрдә екән? дәп сораватиду», дәңлар.

¹² У силәрни үстүнки қәвәттики җабдуп қоюлған бир еғиз чоң өйгә башлап чиқиду. Мана шу өйдә «Өтүп кетиш» һейтиниң тами­ғини тәйяр қилиңлар.

¹³ Петрус билән Юһанна барса, һәммә ишлар һәзрити Әйсаниң ейтқинидәк болуп чиқти. Улар «Өтүп кетиш» һейтиниң тамиғини тәйяр­лашқа киришти.

¹⁴ Тамақ вақтида һәзрити Әйса әлчилири билән биллә келип, дәсти­ханда олтарди.

¹⁵ Андин У әлчилиригә мундақ деди: — Мән азап чекиштин илгири бу «Өтүп кетиш» һейтиниң бу тамиғида силәр билән бир дәстиханда болушқа интизар болуп кәлгән едим.

¹⁶ Чүнки бу һейтниң һәқиқий мәнаси Худаниң Падишали­ғида әмәлгә ашурулмиғичә, Мән бундақ һейтлиқ тамақни қайта йемәймән.

¹⁷ Андин һәзрити Әйса бир җамни қолиға елип, Худаға шүкүр ейтти вә шагиртлириға: — Буниңдин ичиңлар.

¹⁸ Шуни ейтайки, Худаниң Падишалиғи толуқ намайән болмиғичә, һәргиз бундақ шарапни ичмәймән, — деди.

¹⁹ Андин У бир нанни қолиға елип, Худаға шүкүр ейтти вә уни уштуп туруп, уларға берип: — Бу Мениң силәр үчүн пида болидиған тенимдур. Мени әсләп туруш үчүн буниңдин йәңлар, — деди.

²⁰ Тамақтин кейин У йәнә җамни қолиға елип мундақ деди: — Бу җамдики шарап Мениң силәр үчүн төкүлидиған қеним билән түзүлидиған Худаниң Йеңи келишиминиң бәлгүсидур.

²¹ Бирақ шуни билип қоюңларки, бу йәрдә Мән билән бир дәстиханда олтарғанлардин бири Маңа сатқунлуқ қилиду!

²² Дәрвәқә, Инсан Оғли Худаниң ирадиси билән аләмдин өтиду. Лекин Униңға сатқунлуқ қилидиған кишиниң һалиға вай!

²³ Шагиртлар бир-биридин: — Бундақ қилидиған зади кимду? — дәп сорашти.

Шагиртларниң мәртивә һәққидә муназирилишиши

²⁴ Шагиртлар өз ичидә зади кимниң мәртивиси һәммидин жуқури, дәп талаш-тартиш қилишқа башлиди.

²⁵ Һәзрити Әйса уларға мундақ деди: — Бу дуниядики падишалар һөкүмран сүпитидә қол астидики хәлиқни башқуриду һәм өзини хәлиқпәрвәр қилип көрситиду.

²⁶ Лекин силәр бундақ қилмаңлар. Араңлардики әң мәртивиликләр өзлирини әрзимәс кишиләрдәк тутсун. Башлиқ болғиниңлар башқиларға хизмәт қилиңлар.

²⁷ Адәттә ким мәртивилик? Дәстиханда олтарғанму яки хизмәткарму? Әлвәттә, дәстиханда олтарған әмәсму? Бирақ Маңа кәлсәк, гәрчә Мән силәрниң Устазиңлар болсамму, араңларда хизмәткарға охшашмән.

²⁸ Мән синақларни бешимдин өткүзгәндә, силәр баштин-ахир Мән билән биллә болдуңлар.

²⁹ Худди Атам Маңа падишалиқ һоқуқини тәғдим қилғандәк, силәргиму шуни тәғдим қилимән.

³⁰ Силәр Мениң Падишалиғимда Мән билән һәмдәстихан болисиләр вә тәхтләрдә олтирип, исраилларниң он икки қәбилисигә һөкүмранлиқ қилисиләр.

Һәзрити Әйсаниң Петрусниң Өзидин танидиғанлиғини алдин-ала ейтиши

³¹ Һәзрити Әйса йәнә мундақ деди: — Әй Симун, Симун! Шәйтанниң һәммиңларни синаш тәливигә Худа мақул болди. У силәрни худди буғдай тасқиғандәк синимақчи.

³² Лекин Маңа болған ишәнчиң йоқалмисун дәп, саңа дуа қилдим. Шәйтанниң синиғидин өтүп, Мениң йолумға қайтқандин кейин, қериндашлириңниң ишәнчини мустәһкәмлә.

³³ — Әй Рәббим, мән Сиз билән биллә зинданға ташлинип, биллә өлүшкә тәйярмән! — деди Петрус.

³⁴ — Петрус, — деди һәзрити Әйса, — билип қойғинки, әтә сәһәрдә ғораз чиллиғичә, сән Мәндин үч қетим танисән.

Һәзрити Әйсаниң шагиртлирини агаһландуруши

³⁵ Андин һәзрити Әйса шагиртлиридин: — Бурун Мән силәрни сәпәргә әвәткәндә пул халта, хурҗун вә аяқ алмаңлар, дегән едим. У чағда бирәр нәрсәңлар кам болуп қалғанму? — дәп сориди. — Яқ, — дәп җавап беришти шагиртлар.

³⁶ — Лекин әнди пул халта, хурҗуни барлар еливелиңлар. Қиличи йоқлар, чапиниңларни сетип бирдин қилич елиңлар, — деди һәзрити Әйса,

³⁷ — чүнки Муқәддәс Язмиларда Мән тоғрилиқ: «У җинайәтчи­ләр қатариға киргүзүлиду», дәп хатириләнгән сөз чоқум әмәлгә ашурулиду. Әмәлиятта Мән тоғрилиқ йезилғанларниң һәммиси әмәлгә ешишқа аз қалди.

³⁸ — Әй Рәббим, қараң, бу йәрдә икки қилич бар екән, — деди шагиртлар. — Болди, йетиду! — деди һәзрити Әйса уларға.

Һәзрити Әйсаниң Зәйтун теғида дуа қилиши

³⁹ Тамақтин кейин һәзрити Әйса шагиртлар билән биллә шәһәрдин чиқип, адәттикидәк Зәйтун теғиға кәтти.

⁴⁰ У йәргә йетип барғандин кейин уларға: — Езиқтурулмаслиғиңлар үчүн дуа қилиңлар, — деди.

⁴¹ Андин һәзрити Әйса нериғирақ берип, тизлинип туруп:

⁴² — Әй Ата, халисаң, бу азап қәдиһини Мәндин жирақлаштур­ғайсән. Лекин бу иш Мениң әмәс, бәлки Сениң ирадәң бойичә болсун, — дәп дуа қилди.

⁴³ У дуа қиливатқанда, асмандин кәлгән бир периштә Униңға көрүнүп, мәдәт бәрди.

⁴⁴ Һәзрити Әйса чоңқур қайғу ичидә техиму ихлас билән дуа қиливатқанда, Униң тәрлири йәргә төкүлгән қан тамчилиридәк чүшүшкә башлиди.

⁴⁵ Дуадин кейин һәзрити Әйса орнидин туруп, шагиртлириниң йениға келип, уларниң ғәмгә чөккәнлигидин үгдәп қалғанлиғини көрди.

⁴⁶ — Ухлап қалғиниңлар немиси? Езиқтурулуштин сақлиниш үчүн қопуп дуа қилиңлар, — деди һәзрити Әйса уларни ойғитип.

Һәзрити Әйсаниң тутқун қилиниши

⁴⁷ Һәзрити Әйсаниң сөзи аяқлашмастинла он икки шагиртиниң бири болған Йәһуда бир топ адәмни башлап кәлди. У һәзрити Әйсаниң алдиға келип, Уни сөйүп салам бәрди.

⁴⁸ Һәзрити Әйса униңға: — Әй Йәһуда, Инсан Оғлини сөйүп қоюпла, йәнә Униңға сатқун­луқ қиламсән? — деди.

⁴⁹ Һәзрити Әйсаниң йенидики шагиртлар әһвалниң чатақлиғини көрүп: — Әй Рәббим, улар билән елишсақ қандақ дәйсиз? — деди.

⁵⁰ Шагирт­ларниң бири қиличини көтирип, баш роһанийниң чакириға урди. Қилич чакарниң оң қулиғиға тегип, уни шилип чүширивәтти.

⁵¹ Бирақ һәзрити Әйса: — Бәс! — деди вә қолини узитип чакарниң қулиғиға тәккүзүп қоювиди, қулақ шу ан сақийип кәтти.

⁵² Һәзрити Әйса Өзини тутқили кәлгән алий роһанийлар, ибадәт­хана қаравуллириниң башлиқлири вә ақсақалларға: — Силәр қилич-тоқмақларни көтирип Мени тутқили кәпсиләр, Мени қарақчи көрүватамсиләр?

⁵³ Мән һәр күни силәр билән мәркизий ибадәтхана һойлисида болғанда, Маңа қол салмидиңлар. Бирақ әнди қол салидиған вақит-саатиңлар йетип кәлди. Бу шәйтан һөкүм сүридиған қараңғу вақиттур, — деди.

Петрусниң һәзрити Әйсадин тениши

⁵⁴ Қаравуллар һәзрити Әйсани тутуп, баш роһанийниң өйигә елип келишти. Петрус жирақтин әгишип маңған еди.

⁵⁵ Улар һойлиниң оттурисиға от йеқип, чөрисидә иссинип олтарғанда, Петрусму улар­ниң арисиға киривалди.

⁵⁶ Униң иссинип олтарғинини көргән бир хизмәт­кар қиз униңға тикилип қарап туруп: — Бу адәмму Әйса билән бир! — деди.

⁵⁷ — Яқ! Мән Уни тонумаймән! — дәп танди Петрус.

⁵⁸ Узун өтмәй йәнә бири уни тонуп қелип: — Сәнму Униң адимиғу! — деди. — Қойғина, мән улар билән бир әмәс! — деди Петрус.

⁵⁹ Бирәр саат өткәндин кейин, йәнә бир адәм: — Шүбһисизки, бу адәм Әйса билән бир. Тәләппузидин униңму җәлилийәлик екәнлиги чиқип турмамду?! — дәп чиң турувалди.

⁶⁰ Лекин Петрус: — Немә дәп билҗирлаватқиниңни чүшәнмәймән! — деди. Униң сөзи аяқлашмастинла ғораз чиллиди.

⁶¹ Рәббимиз Әйса кәйнигә бурулуп, Петрусқа тикилип қариди. Петрус Рәб Әйсаниң: «Әтә сәһәрдә ғораз чиллаштин илгири сән Мәндин үч қетим танисән», дегән сөзини есигә елип,

⁶² ташқириға чиқип қаттиқ жиғлап кәтти.

Һәзрити Әйсаниң алий кеңәшмидә сотлиниши

⁶³ Һәзрити Әйсаға қараватқан қаравуллар Уни мәсқирә қилатти.

⁶⁴ Униң көзини теңип қойғандин кейин, Уни уруп туруп: — Пәйғәмбәр болсаң, ейтип баққина, Сени ким урди? — дәп сораш­ти

⁶⁵ вә Униңға буниңдин башқа йәнә нурғун һақарәтләрни яғдурушқа башлиди.

⁶⁶ Таң атқанда йәһудийларниң алий кеңәшмисидики ақсақаллар, алий роһанийлар вә Тәврат устазлири җәм болушти. Һәзрити Әйса уларниң алдиға елип келинди.

⁶⁷ Улар һәзрити Әйсадин: — Ейтқин, Сән Қутқазғучи-Мәсиһму? — дәп сорашти. Һәзрити Әйса мундақ җавап бәрди: — Силәргә ейтсамму, ишәнмәйсиләр.

⁶⁸ Силәрдин бирәр соал сори­сам, җавап бәрмәйсиләр.

⁶⁹ Лекин Инсан Оғлиниң қадир Худаниң оң йенида олтиридиғиниға аз қалди.

⁷⁰ — Ундақта, Сән Худа Оғли екәнсәндә? — дейишти улар. — Силәрниң дегиниңлардәк! — дәп җавап бәрди һәзрити Әйса.

⁷¹ Шуниң билән улар: — Әнди башқа һеч қандақ әризә қилғучиниң һаҗити қалмиди. Чүнки Өзиниң ағзидин күпүрлүк сөзләрни аңлидуқ! — дейишти.