Луқа баян қилған Хуш Хәвәр 13 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Товва қилиш яки һалак болуш

¹ Шу чағда бир нәччә киши келип, һәзрити Әйсаға бир қисим җәлилийәликләрниң мәркизий ибадәтханида қурванлиқ қиливатқинида, һаким Пилатус тәрипидин өлтүрүлүп, уларниң қениниң қурванлиқниң қени билән арилишип кәткәнлигини ейтти.

² Һәзрити Әйса мундақ деди: — Бу җәлилийәликләрниң башқа җәлилийәликләрдин көпирәк гунайи болғанлиғи үчүн шунчилик җапа чәкти, дәп қарамсиләр?

³ Яқ, ундақ әмәс! Гуналириңларға товва қилмисаңлар, силәрму әшулардәк һалак болисиләр.

⁴ Силоһа мәһәлисидики мунара өрүлүп чүшкәндә тегидә қелип өлгән он сәккиз кишини қандақ дәйсиләр? Уларни Йеруса­лимдики башқа кишиләрдинму яман, дәп қарамсиләр?

⁵ Ундақ әмәс! Билип қоюңларки, гуналириңларға товва қилмисаңлар, силәрму һалак болисиләр.

Товва қилмаслиқниң ақивити

⁶ Андин һәзрити Әйса бу тәмсилни сөзләп бәрди: — Бир кишиниң беғида бир түп әнҗир дәриғи бар екән. У киши бу дәрәқтин мевә күтүпту, лекин дәрәқ мевә бәрмәпту.

⁷ У киши бағвәнгә: «Қара, үч жилдин бери шунчә күтсәм, бир талму мевә бәрмиди, уни кесивәт! Униң бу йәрдә йәр егиләп турушиниң немә һаҗити», дәпту.

⁸ «Ғоҗайин, йәнә бир жил вақит бериң. Униң түвидики топиларни юмшитип, оғутлап бақай.

⁹ Әгәр келәр жили мевә бәрсә, техи яхши. Бәрмисә, кесиветәйли», дәпту бағвән.

Дәм елиш күни док аялни сақайтиш

¹⁰ Бир дәм елиш күни һәзрити Әйса бир ибадәтханида кишиләргә тәлим беривататти.

¹¹ У йәрдә У җин чаплашқили он сәккиз жил болған бир аялни көрди. Бу аялниң бели пүкүлгән болуп, руслинип тик туралматти.

¹² Һәзрити Әйса уни көргәндә, йениға чақирип: — Ханим, кесилиңиз сақайди! — дәп

¹³ қолини униң учисиға қоюведи, һелиқи аял дәрһал руслинип тик туруп, Худаға мәдһийә ейтти.

¹⁴ Һәзрити Әйсаниң дәм елиш күни кесәл сақайтқанлиғини көргән ибадәтхана җавапкәри ғәзәп билән көпчиликкә: — Иш вақтимиз алтә күн. Шипалиқ издигүчиләр дәм елиш күнидин башқа шу алтә күн ичидә келиши керәк, — деди.

¹⁵ Рәббимиз Әйса униңға мундақ җавап бәрди: — Әй сахтипәзләр, дәм елиш күни өкүз вә ешигиңларни оқурдин йешип, суғарғили елип барисиләрғу?! Бу һәрикитиңларни иш дәп һесаплимамсиләр?!

¹⁶ Әҗдадимиз Ибраһимниң әвлатлиридин болған бу аял он сәккиз жилдин бери шәйтанниң сиртмиғида турупту. Әнди дәм елиш күни болсиму уни сиртмақтин бошитивәтсәм яман боптуму?!

¹⁷ Һәзрити Әйсаниң бу сөзи дүшмәнлирини хиҗаләт қилди. Көпчи­лик болса, Униң яратқан әҗайип мөҗүзилиридин хурсән болди.

Уруқ вә хемиртуруч тоғрисидики тәмсилләр

¹⁸ Һәзрити Әйса тәлим беришни давамлаштуруп мундақ деди: — Худаниң Падишалиғи зади қандақ? Мән уни қандақ сүрәтләп берәй?

¹⁹ У гоя бир тал қича уруғиға охшайду. Гәрчә қича уруғи кичик болсиму, киши уни териса, өсүп йетилип көчәт болиду. Қушлар келип униң шахлирида угилайду.

^20-21 Униңдин башқа, Худаниң Падишалиғини немигә охшитай? У худди хемиртуручқа охшайду. Аял хемиртуручни бир халта унға қошуп жуғарса, бу хемиртуруч пүтүн хемирни болдуралайду.

Асманниң тар ишиги

²² Һәзрити Әйса Йерусалимға кетиветип, нурғун шәһәр-йезилар­дин өткәч, тәлим берип маңди.

²³ Бири Униңдин: — Әй Тәхсир, қутқузулидиғанларниң сани азму? — дәп сориди. Һәзрити Әйса көпчиликкә мундақ җавап бәрди:

²⁴ — Аз болсун, көп болсун, силәр асманниң тар ишигидин киришкә тиришиңлар. Чүнки нурғун кишиләр бу ишиктин кирәй десиму, кирәлмәйду.

²⁵ Өйниң ғоҗайини ишикни тақиған вақтида, силәр ташқирида туруп: «Тәхсир, ишикни ечиң!» дәп ишикни қақсаңлар, у: «Яқ! Ачмаймән, чүнки силәрни тонумаймән», дәйду.

²⁶ Силәр: «Биз сиз билән һәмдәстихан болған, сизму бизниң кочилиримизда тәлим бәргән» десәңлар,

²⁷ у силәргә йәнә бир қетим: «Силәрни тону­май­мән, көзүмдин йоқилиңлар, әй яманлиқ қилғучилар!» дәйду.

²⁸ Силәр Ибраһим, Исһақ, Яқуп вә барлиқ пәйғәмбәрләрни Худаниң Падиша­лиғи ичидә, өзәңларни болса, сиртқа қоғлаветилгән һалда көргиниң­ларда, һәсрәттә жиғлап, чишлириңларни ғучурлитисиләр.

²⁹ У чағда дунияниң һәммә җайлиридин нурғун йәһудий әмәсләрниң дөләтлири­динму нурғун кишиләр келишип, Худаниң Падишалиғида һәмдәстихан болиду.

³⁰ Шундақ қилип, кәйнидикиләр алдиға өтүп, алдидикиләр кәйнидә қалиду.

Һәзрити Әйсаниң Йерусалимға болған меһир-муһәббити

³¹ Дәл шу чағда бир нәччә пәрисийләр һәзрити Әйсаниң алдиға келип: — Бу йәрдин башқа җайға кетиң. Һирод хан Сизни өлтүрмәкчи, —деди.

³² Һәзрити Әйса унимастин: — Силәр берип, у түлкигә Мениң давамлиқ җинларни һайдайди­ғанлиғим вә кесәлләрни сақайтидиғанлиғимни, узун өтмәйла Йеруса­лимда вәзипәмни тамамлайдиғанлиғимни дәңлар.

³³ Шундақ екән, шу вақитқичә йолумни давамлаштурмисам болмайду. Чүнки бир пәйғәмбәр үчүн елип ейтқанда, Йерусалимдин башқа йәрдә өлтүрүлүш мувапиқ әмәстур.

³⁴ Әй йерусалимлиқлар! Пәйғәмбәрләр вә Худа әвәткән әлчиләрни чалма-кесәк қилип өлтүргән йерусалимлиқлар! Гоя мекиян өз җүҗилирини қанат астиға алғандәк, Мәнму силәрни қанчә қетим Өз қойнумға алмақчи болдум, лекин силәр унимидиңлар.

³⁵ Мана әнди Худа ибадәтханаңлардин айрилип, силәрни ташлап кетиду. Шуни билип қоюңларки, силәр: «Рәббимиз әвәткән Қутқазғучиға мубарәк болсун!» дәп Маңа ишәнмигичә, Мени қайтидин көрәлмәйсиләр, — деди.