Юһанна баян қилған Хуш Хәвәр 8 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Нека садиқлиғини бузған аял

¹ Һәзрити Әйса Зәйтун теғиға чиқип кәтти.

² Әтиси сәһәрдә У йәнә мәркизий ибадәтхана һойлилириға кәлди. Пүтүн җамаәт Униң йениға келивалған еди. У олтирип, уларға тәлим беришкә башлиди.

³ Шу чағда бәзи Тәврат устазлири билән пәрисийләр нека садиқли­ғини бузуп тутулуп қалған бир аялни Униң алдиға елип келишти. Улар аялни оттуриға чиқирип,

⁴ һәзрити Әйсадин: — Устаз, бу аял нека садиқлиғини бузуш үстидә тутувелинди.

⁵ Муса пәйғәмбәр Тәврат қанунида нека садиқлиғини бузған аялларни чалма-кесәк қилип өлтүрүшни буйруған. Сизчә қандақ қилиш керәк? — дәп сорашти.

⁶ Уларниң бундақ дейиштики ғәризи, һәзрити Әйсани алдам халтиға чүширип, Уни гунакар дәп әйипләшкә банә издәш еди. Бирақ һәзрити Әйса иңишип, қоли билән йәргә бир немиләрни язғили турди.

⁷ Улар шу соални соравәрди, шуңа һәзрити Әйса руслинип, уларға: — Араңлардики гунасиз киши бу аялға биринчи ташни атсун! — деди.

⁸ Андин йәнә иңишип, йәргә йезишни давамлаштурди.

⁹ Улар бу сөзләрни аңлап, алди билән чоңлири, андин кейин башқилири бири­ниң кәйнидин бири у йәрдин чиқип кетишти. Ахирида һәзрити Әйса алдида өрә турған һелиқи аял билән ялғуз қалди.

¹⁰ Һәзрити Әйса руслинип туруп, униңға: — Ханим, сизниң үстиңиздин шикайәт қилғанлар қени? Сизни сораққа тартидиған адәм чиқмидиму? — дәп сориди.

¹¹ — Чиқмиди, һәзрәтлири, — деди аял. Һәзрити Әйса: — Мәнму сизни сорақ қилмаймән. Қайтиң, буниңдин кейин гуна қилмаң, — деди.}

Һәзрити Әйса дунияниң нури

¹² Һәзрити Әйса йәнә көпчиликкә мундақ деди: — Дунияниң нури Өзәмдурмән. Маңа әгәшкәнләр қараңғулуқта қалмайду, әксичә һаятлиқ нуриға еришиду.

¹³ Пәрисийләр: — Сән Өзәңгә Өзәң гувалиқ бериватисән. Шуңа Сениң гәплириңгә ишәнгили болмайду, — дейишти.

¹⁴ Һәзрити Әйса уларға мундақ деди: — Мән Өзәмгә гувалиқ берип сөзлисәмму, сөзлирим һәқтур, чүнки Мән Өзәмниң қәйәрдин кәлгәнлигимни вә қәйәргә кетидиған­лиғимни билимән, лекин силәр буни билмәйсиләр.

¹⁵ Силәр инсанлар­ниң өлчими бойичә һөкүм қилисиләр, бирақ Мән һеч кимгә һөкүм қилмаймән.

¹⁶ Һөкүм қилип қалсамму, һөкүмүм тоғра болатти, чүнки һөкүм қилғанда Мән ялғуз әмәс, бәлки Мени әвәткүчи Атам Мән билән биллидур.

¹⁷ Силәр риайә қилидиған Тәврат қанунида: «Икки гувачиниң сөзи охшаш чиқса, уларниң сөзлири тоғра», дәп йезилған.

¹⁸ Мән Өзәм үчүн Өзәм гувалиқ беримән, Мени әвәткән Атамму Мән үчүн гувачидур.

¹⁹ — Атаң қәйәрдә? — дәп сорашти улар. — Силәр йә Мени тонумайсиләр, йә Атамни. Мени тонуған болсаң­лар, Атамниму тонаттиңлар, — дәп җавап бәрди һәзрити Әйса.

²⁰ Һәзрити Әйса бу тәлимләрни мәркизий ибадәтханидики сәдиқә топлинидиған йәрдә ейтқан еди. Бирақ һеч ким Уни тутмиди, чүнки Униң вақит-саати техи йетип кәлмигән еди.

Һәзрити Әйсаниң ишәнмигәнләрни агаһландуруши

²¹ Һәзрити Әйса уларға йәнә: — Мән бу йәрдин кетимән, силәр Мени издәйсиләр, бирақ тапал­май­силәр. Шундақла гуналириңлар кәчүрүм қилинмайла өлисиләр. Мән кетидиған йәргә силәр баралмайсиләр, — деди.

²² Буниң билән йәһудий ақсақаллири: — У: «Мән кетидиған йәргә силәр баралмайсиләр», дәйду. Бу Өзәмни өлтүрүвалимән дегәнлигимиду? — дейишти.

²³ Һәзрити Әйса уларға: — Силәр бу йәрлик болуп, бу дунияға тәвә. Мән болсам асмандин кәлгән болуп, бу дунияға тәвә әмәс.

²⁴ Шуниң үчүн силәргә: «Гунали­риңлар кәчүрүм қилинмай өлисиләр», дедим. Чүнки силәр Мениң «Мәңгү Бар Болғучи» екәнлигимгә ишәнмисәңлар, гуналириңлар кәчүрүм қилинмай өлисиләр, — деди.

²⁵ — Сән зади Ким? — дәп сорашти улар. — Баштин тартип силәргә немә дегән болсам, Мән шу.

²⁶ Әсли Мениң силәрни сораққа тартидиған нурғун сөзлирим бар еди. Шундақ бол­симу, Мени Әвәткүчидин аңлиғанлиримнила инсанларға уқтуру­ва­тимән, чүнки У һәқтур, — деди һәзрити Әйса.

²⁷ Улар һәзрити Әйсаниң өзлиригә ейтқанлириниң Атиси Худа тоғрилиқ екәнлигини чүшинәлмиди.

²⁸ Шуңа һәзрити Әйса мундақ деди: — Силәр Инсан Оғлини чапрас яғачқа миқлап тиклигәндин кейин, Униң «Мәңгү Бар Болғучи» екәнлигини билисиләр. Шундақла һеч ишни Өзлүгүмдин қилмиғанлиғимни вә пәқәт Атамниң үгәткининила сөзлигәнлигимниму билисиләр.

²⁹ Мени Әвәткүчи Мән билән билли­дур, У Мени һәргиз ялғуз қоймиди, чүнки Мән һемишәм Уни хуш қилидиған ишларни қилимән.

³⁰ Һәзрити Әйса бу сөзләрни қиливатқан чағниң өзидә нурғун киши­ләр Униңға ишәнди.

Һәқиқий әркинликкә ериштурғучи

³¹ Һәзрити Әйса Өзигә ишәнгән йәһудийларға: — Әгәр Мениң тәлимим бойичә иш көрсәңлар, Мениң һәқиқий шагиртлирим болисиләр.

³² Һәқиқәтни билисиләр вә һәқиқәт силәрни әркинликкә ериштүриду, — деди.

³³ — Биз Ибраһимниң әвлатлиримиз, — дәп җавап беришти улар, — һеч кимгә һеч қачан қул болмидуқ. Сизниң: «Һәқиқәт силәрни әркин­ликкә ериштүриду», дегиниңизниң мәнаси зади немә?

³⁴ — Билип қоюңларки, гуна қилған киши гунаниң қулидур, — деди һәзрити Әйса уларға,

³⁵ — қул аилиниң мәңгүлүк әзаси болалмайду. Оғул болса, шу аилиниң мәңгүлүк әзасидур.

³⁶ Шуниң үчүн Худа Оғли силәрни әркин қилса, һәқиқий әркин болисиләр.

³⁷ Силәрниң Ибраһим­ниң әвлади екәнлигиңларни билимән, бирақ Мени өлтүр­мәкчи болуватисиләр, чүнки Мениң тәлимим силәрниң қәлбиңларда орун алмиди.

³⁸ Мән Атамниң йенида көргәнлиримни силәргә ейтиватимән. Силәр өз атаңлардин аңлиғанлириңларни қиливатисиләр!

³⁹ — Бизниң атимиз әҗдадимиз Ибраһим, — дәп җавап қайту­рушти улар. — Ибраһимниң пәрзәнтлири болсаңлар, Ибраһимниң яхши әмәл­лирини қилған болаттиңлар.

⁴⁰ Бирақ һазир әксичә Мени, йәни Худадин аңлиған һәқиқәтни силәргә йәткүзгән Кишини өлтүрмәкчи болуватисиләр. Әҗдадиңлар Ибраһим һәргиз ундақ ишни қилмиған.

⁴¹ Силәр өз атаңларниң қилғинини қиливатисиләр! — деди һәзрити Әйса. — Биз һарамдин болмидуқ. Бизниң пәқәт бирла Атимиз бар, У болса Худадур! — дейишти улар.

⁴² — Атаңлар Худа болған болса, Мени сөйгән болаттиңлар, — деди һәзрити Әйса, — чүнки Мән Худаниң йенидин кәлдим, шуниң үчүн бу йәрдимән. Өзлүгүмдин кәлгән әмәсмән, бәлки У тәрипидин әвәтил­гәнмән.

⁴³ Сөзлиримни немишкә чүшәнмәйсиләр? Ениқки, Мениң тәлимим қулиғиңларға яқмайватиду.

⁴⁴ Атаңлар шәйтан болғачқа, силәрму униң һәвәслири бойичә иш қилисиләр. У әзәлдин қатил һәм һәқиқәттә турмайду, чүнки униңда һәқиқәт йоқтур. Ялған сөзләш униң тәбиий хусусийити, чүнки у ялғанчи вә ялғанчилиқниң атиси­дур.

⁴⁵ Мән болсам һәқиқәтни сөзләймән, шуңа Маңа ишәнмәй­си­ләр.

⁴⁶ Қайсиңлар Мениң гунайим бар екәнлигини испатлап берәләй­силәр, қени? Һәқиқәтни сөзлисәм немә үчүн Маңа ишәнмәйсиләр?

⁴⁷ Худа­ниң пәрзәнтлири Худаниң сөзлирини аңлайду, силәр Худаниң пәрзәнт­лири болмиғанлиғиңлар үчүн, Униң сөзлирини аңлимайсиләр.

⁴⁸ Йәһудий ақсақаллири һәзрити Әйсаға җававән: — Һәҗәва, бизниң Сени: «Самарийәлик һәм җин чаплашқан адәмсән», дегән сөзимиз тоғра әмәсму? — дейишти.

⁴⁹ — Маңа җин чаплашқини йоқ, — деди һәзрити Әйса, — Мән Атамни һөрмәт қилимән, лекин силәр Маңа һөрмәтсизлик қилива­ти­силәр.

⁵⁰ Мениң Өзәмни улуқлиғим йоқ, лекин Мениң улуқ болу­шумни халайдиған Бири бар. Униң һөкүми адилдур.

⁵¹ Билип қоюңларки, Мениң тәлимим бойичә яшиған киши мәңгү өлмәйду.

⁵² Улар һәзрити Әйсаға: — Саңа җин чаплашқанлиғини әнди ениқ билдуқ, — дейишти — һәтта әҗдадимиз Ибраһим вә башқа пәйғәмбәрләрму өлгән турса, сән қандақчә: «Тәлимим бойичә яшайдиған киши мәңгү өлмәйду!» дәләләйсән?

⁵³ Һәҗәва, Сән аләмдин өткән атимиз Ибраһимдин вә вапат болған башқа пәйғәмбәрләрдинму үстүн турамсән? Сән Өзәңни зади қандақ адәм дәп һесаплайсән?

⁵⁴ Һәзрити Әйса мундақ җавап бәрди: — Әгәр Мән Өзәмни Өзәм улуқлисам, Мениң улуқлуғум бекар болатти. Бирақ Мени Улуқлиғучи — силәр «Худайимиз» дәп атайдиған Атамниң Өзидур.

⁵⁵ Силәр Уни тонуп йетәлмидиңлар, лекин Мән Уни тонуймән. Уни тонумаймән десәм, силәрдәк ялғанчи болған болимән, бирақ Мән Уни тонуймән вә Униң сөзи бойичә иш көримән.

⁵⁶ Атаңлар Ибраһим Мениң келишимгә интизар болған һәм кәлгәнлигимни алдин-ала көрүп, интайин хошал болған.

⁵⁷ — Сән техи әллик яшқа кирмигән туруп, әҗдадимиз Ибраһим­ниму көрдүңму? — дейишти улар.

⁵⁸ Һәзрити Әйса уларға: — Билип қоюңларки, Мән Ибраһим туғулмастинла бар едим! — деди.

⁵⁹ Буниң билән улар йәрдин таш елип, һәзрити Әйсани чалма-кесәк қилмақчи болушти, лекин У Өзини далдиға елип, мәркизий ибадәт­ханидин чиқип кәтти.