Юһанна баян қилған Хуш Хәвәр 16 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Ишәнчиңлар тәврәнмисун!

¹ — Буларни силәргә ишәнчини йоқитип қоймисун, дәп ейттим.

² Силәр ибадәтхана җамаитиңлардин қоғлап чиқири­ве­тилисиләр һәм шундақ бир вақит-саатлар келидуки, силәрни өлтүриди­ғанлар өзлирини Худаға хизмәт қиливатимән, дәп һесаплайду.

³ Улар буларни йә Атамни, йә Мени тонумиғанлиғи үчүн қилиду.

⁴ Шуниң үчүн ейтимәнки, улар силәргә зиянкәшлик қилғанда, Мениң агаһландурғанлиғимни есиңларға кәлтүрүңлар. — Мән дәсләптә буларни силәргә ейтмидим, чүнки силәр билән биллә едим.

Худаниң Муқәддәс Роһиниң вәзиписи

⁵ Лекин әнди Мени Әвәткүчиниң йениға қайтип кетимән. Шундақ болсиму, араңлардин һеч ким Мәндин: «Нәгә кетисиз?» дәп соримай­ватиду.

⁶ Буниң орниға, силәргә буларни ейтқанлиғим үчүн, қәлбиң­лар һәсрәт билән толди.

⁷ Билип қоюңларки, Мениң кетишим силәргә пайдилиқ, кәтмисәм силәргә Ярдәмчи кәлмәйду, амма кәтсәм, Уни силәргә әвәтимән.

⁸ У кәлгәндә, бу дуниядики кишиләрни өзлириниң гунакар екәнлигигә, Мениң һәққанийлиғимға вә ахирқи замандики соал-сорақниң болидиғанлиғиға қайил қилиду.

⁹ Улар гунакар екәнли­гигә қайил болиду, чүнки улар Маңа ишәнмиди.

¹⁰ Улар Мениң һәқ­қаний­лиғимға қайил болиду, чүнки Мән һәққаниймән һәм шуңа Атамниң йениға қайтишқа лайиқтурмән. Шундақ қилип, силәр Мени көрәлмәйсиләр.

¹¹ Улар ахирқи замандики соал-сорақниң чоқум болиди­ған­лиғиға қайил болиду, чүнки Худа бу дунияниң һөкүмдари болған шәйтанни сораққа тартти.

¹² Силәргә ейтидиған йәнә көп сөзлирим бар еди, бирақ силәр униңға бәрдашлиқ берәлмәйсиләр.

¹³ Лекин һәқиқәткә башлиғучи — Муқәддәс Роһ кәлгәндә, силәргә барлиқ һәқиқәтни үгитиду. У Өзлүгидин сөзлимәйду, әксичә Атам Иккимизниң сөзлирини аңлиғандин кейин сөзләйду вә кәлгүсидә болидиған ишларни силәргә йәткүзиду.

¹⁴ У Мәндә бар болғанни силәргә йәткүзүп, Мениң улуқлуғумни аян қилиду.

¹⁵ Атамда бар болғанниң һәммиси һәм Мениңдур. Шуниң үчүн Муқәддәс Роһ Мәндә бар болғанни силәргә йәткүзиду, дәп ейттим.

Ғәм-қайғулириңлар хошаллиққа айлиниду

¹⁶ — Аз вақиттин кейин, Мени көрмәйсиләр. Йәнә бир аз вақит өткән­дин кейин, Мени қайта көрисиләр.

¹⁷ Шагиртларниң бәзилири бир-биригә: — Бу қандақ гәп? У бизгә: «Аз вақиттин кейин Мени көрмәйсиләр, йәнә бир аз вақит өткәндин кейин Мени қайта көрисиләр», дәйду. У йәнә: «Чүнки Мән Атамниң йениға кетимән», дәйду.

¹⁸ «Аз вақиттин кейин» дегән сөзиниң мәнаси зади немиду? Униң немиләрни дәватқан­лирини биләлмидуқ, — дейишти.

¹⁹ Һәзрити Әйса уларниң соримақчи болған соалини билип, мундақ деди: — Мениң «Аз вақиттин кейин Мени көрмәйсиләр, йәнә бир аз вақит өткәндин кейин Мени көрисиләр» дегинимниң мәнасини бир-бириңлардин сораватамсиләр?

²⁰ Билип қоюңларки, силәр жиға-зар қилип қайғурисиләр, лекин бу дунияниң адәмлири хошал болушуп кетиду. Силәр болсаңлар қайғурисиләр, лекин қайғулириңлар хошаллиққа айлиниду.

²¹ Аял туғутта азаплиниду, чүнки униң азап-оқубәтлик вақит-саати йетип кәлгән. Лекин бовиғи туғулуп болғандин кейин, бир пәрзәнтниң дунияға кәлгәнлигиниң хошаллиғи билән тартқан азавини унтуп қалиду.

²² Шуниңға охшаш, силәрму һазир азаплиниватисиләр, лекин Мән силәр билән қайта көрүшимән. Шу чағда қәлбиңлар хошаллиққа чөмиду. Хошаллиғиңларни һеч ким силәрдин тартивалалмайду.

²³ Билип қоюңларки, шу вақит кәлгәндә, Мәндин һеч нәрсә соришиңларниң һаҗити йоқ. Чүнки Мениң намим билән Атамниң Өзидин немини тилисәңлар, У шуни бериду.

²⁴ Һазирғичә Мениң намим билән һеч немә тилимидиңлар. Әнди тиләңлар, еришисиләр. Буниң билән хошаллиғиңлар толуп ташсун.

Бу дуния үстидин ғалибә қилиш

²⁵ — Силәргә буларни тәмсилләр билән билдүрдүм. Бирақ шундақ бир вақит келидуки, у чағда тәмсилләр билән сөзлимәймән, Атам тоғрилиқ очуқ ейтимән.

²⁶ Шу күнләр кәлгәндә, тиләклириңларни Мениң намим билән тиләйсиләр. Мән силәр үчүн Атамдин тәләп қилимән демәкчи әмәсмән.

²⁷ Буниң сәвәви, Атам Өзиму силәрни сөйиду, чүнки силәр Мени сөйисиләр вә Мени Атамниң әвәткәнлигигә ишәндиңлар.

²⁸ Мән Атамниң йенидин бу дунияға кәлдим. Әнди бу дуниядин Атамниң йениға кетимән.

²⁹ Шагиртлири: — Әнди тәмсил кәлтүрмәй, очуқ ейттиңиз.

³⁰ Биз Сизниң һәммини билидиғанлиғиңизни әнди чүшәндуқ, чүнки биз соал соримисақму, Сиз көңлимиздикини билидикәнсиз. Буниңдин сизниң Худаниң йенидин кәлгәнлигиңизгә ишәндуқ, — дейишти.

³¹ Һәзрити Әйса уларға: — Һазир ишәндиңлар, шундақму?

³² Мана шундақ вақит келәй дәп қалди, шундақла келип қалдики, һәммиңлар Мени ялғуз ташлап өз йоллириңларға кетисиләр. Бирақ Мән ялғуз қалмаймән, чүнки Атам Мән билән биллидур.

³³ Буларни силәргә Мән арқилиқ аманлиқ тапсун, дәп ейттим. Бу дунияниң адәмлири силәрни азап-оқубәткә салиду. Амма ғәйрәтлик болуңлар, чүнки Мән бу дуния үстидин ғалибә қилдим!