Һәзрити Әйса әлчилириниң паалийәтлири 4 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Петрус билән Юһаннаниң алий кеңәшмидә сорақ қилиниши

¹ Петрус билән Юһанна халайиққа гәп қиливатқанда, бир нәччә мойсү­пәт роһанийлар, мәркизий ибадәтхана қаравуллириниң башлиғи вә садуқий диний еқимидики бир нәччиси келип қалди.

² Әлчиләр халайиққа: «Худа һәзрити Әйсани асас қилип, өлгәнләрни тирилдүриду», дәп тәлим бәргәнлиги үчүн, бу кишиләр интайин ғәзәпләнди.

³ Шуңа улар Петрус билән Юһаннани тутқун қилди. Кәч кирип қалғанлиғи үчүн, улар кечичә тутуп турулди.

⁴ Лекин әлчиләрниң тәлимлирини аңлиғанларниң көпи һәзрити Әйсаға ишәнди. Шундақ қилип, һәзрити Әйсаға әгишидиған әрләрниң санила бәш миңға йәтти.

⁵ Әтиси йәһудийларниң кеңәшмисидики барлиқ башлиқ, ақсақал вә Тәврат устазлири Йерусалимда топланди.

⁶ Уларниң арисида баш роһаний Һаннан, Қаяпа, Йәһия, Искәндәр вә баш роһанийниң башқа туққанлириму бар еди.

⁷ Улар Петрус билән Юһаннани алдиға чақиртип: — Силәр бу ишни қайси күч-қудрәткә тайинип, кимниң нами билән қилдиңлар? — дәп сориди.

⁸ Петрус Муқәддәс Роһқа чөмгән һалда мундақ деди: — Хәлқимизниң һөрмәтлик рәһбәрлири вә ақсақаллири!

⁹ Әгәр биз бүгүн бу току адәмгә көрсәткән яхши иш һәм униң қандақ сақайтил­ған­лиғи сәвәплик сораққа тартилған болсақ,

¹⁰ силәр вә пүтүн исраил хәлқи шуни билишиңлар керәкки, уни пүтүнләй сақайтип алдиңларда турғузған күч-қудрәт насирәлик Әйса Мәсиһниң күч-қудритидур! Силәр һәзрити Әйсани чапрас яғачқа миқлап өлтүргән болсаңларму, лекин Худа Уни өлүмдин тирилдүрди.

¹¹ Муқәддәс Язмиларда У һәққидә мундақ йезилған: «Қурулушчилар ташлавәткән бу Таш, Қурулушниң һул Теши болуп қалди». Һәзрити Әйса дәл шу «Таштур!»

¹² Пәқәт һәзрити Әйсала бизни қутқузалайду, чүнки пүткүл инсанийәт дуниясида һәзрити Әйсадин башқа Худа тайинлиған һеч қандақ Қутқазғучи йоқтур!

¹³ Петрус билән Юһаннаниң бу җүръитини көргән кеңәшмә башлиқлири уларниң оқумиған адәттики адәмләрдин екәнлигини билип, һәйран болушти. Уларниң бурун һәзрити Әйса билән биллә болғанлиғиниму билди.

¹⁴ Лекин сақийип кәткән һелиқи адәм Петрус билән Юһаннаниң йенида дәлил болуп туруватқанлиғи үчүн, улар һеч қандақ гәп яндуралмиди.

¹⁵ Шуниң билән кеңәшмә башлиқлири уларни кеңәшмидин чиқишқа буйриди. Андин:

¹⁶ — Буларни қандақ қилимиз? Улар көрсәткән әҗайип мөҗүзини пүткүл Йерусалим хәлқи билидикән, биз мундақ иш болмиған дейишкә амалсиз.

¹⁷ Лекин бу ишниң хәлиқ ичидә техиму кәң тарқи­лип кәтмәслиги үчүн, уларға буниңдин кейин Әйса тоғрисида һеч кимгә бир немә демәсликкә агаһландуруш берәйли, — дәп мәслиһәт қилишти.

¹⁸ Шундақ қилип, улар әлчиләрни чақиртип, қандақ болушидин қәтъий нәзәр буниңдин кейин һәзрити Әйсаниң намида сөзләп тәлим бәрмәсликни буйриди.

¹⁹ Лекин Петрус билән Юһанна: — Худаниң алдида силәргә бойсунуш тоғриму яки Худағиму? Буниңға өзәңлар бир немә дәңлар!

²⁰ Амма биз көргән вә аңлиған­лиримизни ейтмай туралмаймиз! — дәп җавап бәрди.

²¹ Кеңәшмә башлиқлири болса, халайиқтин қорқуп, әлчиләрни җазалашқа лайиқ сәвәп тапалмай, уларни техиму қаттиқ агаһлан­дуруп, қоюп бәрди. Чүнки халайиқ Худаға мәдһийә ейтиватқан болуп,

²² буниң сәвәви қириқ жилдин бери току һелиқи адәмниң сақийип кәткәнлигидин еди.

Мәсиһийләрниң бир нийәттә дуа қилиши

²³ Петрус билән Юһанна қоюп берилгәндин кейин, башқа мәсиһий­ләр­ниң йениға қайтип келип, кеңәшмидики алий роһанийлар вә ақсақалларниң қилған сөзлирини көпчиликкә уқтурди.

²⁴ Мәсиһий­ләр буни аңлиғанда, бир нийәт, бир мәхсәттә Худаға мундақ дуа қилди: — Әй Егимиз, асман-зимин, деңиз-муһитларни вә улардики барлиқ мәвҗудатларни яратқан Өзәң.

²⁵ Сән Муқәддәс Роһ билән хизмәткариң болған әҗдадимиз падиша Давут арқилиқ мундақ дегәнғу: «Немә үчүн капирлар Худадин ғәзәплинидиғанду? Немә үчүн хәқләр бекардин-бекар сүйиқәст қилидиғанду?

²⁶ Дуниядики падишалар сәп тартип, Худа вә У тайинлиған Қутқазғучисиға қарши җәм болушти».

²⁷ Дәл шу әһвал бизниң шәһиримиздә йүз бәрди! Һирод хан билән һаким Пилатус римлиқ ләшкәрләр вә исраил хәлқи билән бир­лишип, муқәддәс Хизмәткариң, Өзәң тайинлиған Қутқазғучи Әйсаға қарши топланди.

²⁸ Улар билмәстинла Өз күч-қудритиң вә ирадәң билән бурунла орунлаштурған ишларни әмәлгә ашурди.

²⁹ Әй Рәббимиз, әнди уларниң Сениң хизмәткарлириң болған бизгә селиватқан қорқунучлирини көргәйсән! Сөзлириңни жүрәклик йәткүзүшимизгә мәдәт бәргәйсән.

³⁰ Өз қудритиңни көрситип, муқәд­дәс Хизмәткариң Әйсаниң намидин кесәлләрни сақайтип, мөҗүзә вә карамәтләр яратқайсән.

³¹ Уларниң дуалири аяқлашқанда, уларниң турған йери тәвринип кәтти. Улар Муқәддәс Роһқа чөмүп, Худаниң сөзлирини жүрәклик йәткүзүшкә башлиди.

Мәсиһийләрниң пул-маллиридин тәң пайдилиниши

³² Мәсиһийләр бир нийәттә, бир мәхсәттә еди. Һеч ким өзигә тегишлик пул-мелини «өзәмниң» демәтти, бариға ортақ еди.

³³ Әлчиләр Худаниң зор күч-қудрити билән Рәббимиз Әйсаниң тирилгәнлигигә гувалиқ берәтти. Худа уларниң һәммисигә мол бәхит ата қилған еди.

³⁴ Уларниң һеч немигә һаҗити чүшмәтти, чүнки бәзиләр йәр-зимини, өй-җайини сетип,

³⁵ пулини әлчиләргә тапшуратти. Әлчиләр пулни һәр кимниң еһтияҗиға қарап тәхсим қилатти.

³⁶ Мәсилән, мәркизий ибадәтханида ишләйдиған лавийлардин Сипруста туғулған Йүсүп исимлиқ бир мәсиһий бар еди. Әлчиләр уни Барнаба, йәни «илһамландурғучи» дәп ататти.

³⁷ Уму өзиниң бир парчә етизини сетип, пулини әлчиләргә тапшурди.