Һәзрити Әйса әлчилириниң паалийәтлири 12 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Мәсиһийләрниң техиму көп зиянкәшликләргә учриши

¹ Шу чағларда Һирод хан мәсиһийләр җамаитидики бәзи киши­ләрни тутуп, уларға зиянкәшлик қилишқа башлиди.

² У Юһаннаниң акиси Яқупниң каллисини алдурди.

³ Өзиниң бу һәрикитидин йәһудийларниң рази болғанлиғини көрүп, Петрусни тутқун қилишни буйриди. Бу вақиә «Петир нан» һейти мәзгилидә йүз бәрди.

⁴ Петрусни тутқандин кейин, уни зинданға ташлап, һәр бири төрт ләшкәрдин тәшкил тапқан төрт новәтчи қаравуллар топиға тапшурди. Һейттин кейин Һирод хан уни очуқ сот қилип өлтүрмәкчи болди.

⁵ Петрус зинданда тутуп турулди. Лекин мәсиһийләр җамаитидики қериндашлар униң үчүн Худаға сәмимий дуа қилишти.

Петрусниң зиндандин қутқузулуши

⁶ Һирод хан Петрусни елип чиқип сот қилишниң алдинқи кечиси Петрус икки зәнҗир билән бағланған болуп, икки қаравулниң оттури­сида ухлавататти. Ишикниң сиртиғиму қаравул қоюлған еди.

⁷ Туюқсиз зинданға күчлүк бир йоруқ нур чүшүп, Худаниң бир периштәси көрүнди. Периштә Петрусниң мүрисигә қеқип: — Тез тур! — дәп ойғатти. Петрусниң қоллиридики зәнҗир шу ан бошап чүшүп кәтти.

⁸ Периштә униңға: — Кийимиңни кийивал. Айиғиңниму кий, — деди. Петрус униң дегинини қилди. Периштә йәнә: — Чапиниңни йепинчақлап кәйнимдин маң, — деди.

⁹ Петрус униңға әгишип зиндандин чиқти, бирақ у периштәниң қиливатқининиң растлиғини билмәй, бир ғайибанә аламәт көрүпти­мән, дәп ойлиған еди.

¹⁰ Улар биринчи вә иккинчи қаравул постидин өтүп, зинданниң шәһәргә чиқидиған төмүр дәрвазисиға барғанда, дәрваза өзлүгидин ечилип кәтти. Улар дәрвазидин чиқип, бир кочи­дин өткәндә, периштә туюқсиз Петрусниң йенидин ғайип болди.

¹¹ Шу чағда Петрус есигә келип, өзигә: «Әнди мән бу ишниң растли­ғини билдим. Рәббим бир периштә әвәтип, мени Һирод ханниң қолидин вә йәһудийларниң маңа қилмақчи болған барлиқ зиянкәш­лигидин қутқузупту», деди.

¹² Петрус бу әһвални чүшинип, Маркус дәпму аталған Юһаннаниң аниси Мәрийәмниң өйигә барди. У йәрдә нурғун кишиләр жиғилип, дуа-тилавәт қиливататти.

¹³ Петрус дәрвазини қаққанда, Рода исимлиқ бир хизмәткар қиз авазни аңлап чиқти.

¹⁴ У Петрусниң авазини тонуп, хошаллиғидин ишикниму ачмай жүгрәп кирип, көпчиликкә: — Петрус дәрваза алдида туриду! — дәп хәвәр қилди.

¹⁵ — Сараң болуп қалдиңму?! — дейишти улар. Лекин хизмәткар қиз раст, дәп турувалди. Улар: — Бу униң роһи болса керәк! — дейишти.

¹⁶ Петрус дәрвазини қеқивәргәндин кейин, улар чиқип дәрвазини ечип қариса, дәрвәқә у екән! Һәммиси аң-таң болушти.

¹⁷ Петрус көпчи­­ликкә аваз чиқармаслиққа қол ишаритини қилип, уларға Худаниң өзини зиндандин қандақ елип чиққанлиғини чүшәндүрди. Андин кейин у: — Бу хәвәрни Яқупқа вә башқиларға уқтуруп қоюңлар, — дәп өзи у йәрдин башқа яққа кәтти.

¹⁸ Таң атқанда қаравуллар алақзадә болушуп кәтти. Улар Петрусниң қандақ чиқип кәткәнлигини биләлмиди.

¹⁹ Һирод хан уни издәшкә әмир қилди, лекин униң из-деригини тапалмиди. Шуниң билән у қаравулларни сорақ қилип, уларға өлүм җазаси беришни буйриди. Униңдин кейин Һирод хан Йәһудийә өлкисидин Қәйсәрийә шәһиригә қайтип кәтти.

Һирод Агрипа ханниң өлүми

²⁰ Кейин Һирод хан Тир вә Сидон хәлқигә қаттиқ аччиқланди. Бу хәлиқләр ашлиқни ханниң илкидики җайлардин алидиған болғачқа, улар бирлишип, Һирод хан билән яришивелиш үчүн униң алдиға вәкил әвәтти. Улар алди билән Виластус исимлиқ муһим әмәлдарниң һисдашлиғини қолға кәлтүрди.

²¹ Бәлгүләнгән көрүшүш күнидә Һирод ханлиқ тонини кийип, тәхти­дә олтирип, уларға нутуқ сөзлиди.

²² Улар: — Бу адәмниң сөзлири әмәс, бәлки худаларниң бириниң сөзидур! — дәп жуқури аваз билән уни махташти.

²³ Һирод Худаға тәәллуқ шан-шәрәпни өзиниң қиливалғанлиғи үчүн, Худаниң периштәси шу ан уни урди. Нәтиҗидә у қурутлап өлди.

²⁴ Лекин Худаниң сөзи давамлиқ тарқилип, Униңға ишәнгүчи­ләрниң сани көпәймәктә еди.

²⁵ Барнаба билән Саул Йерусалимда сәдиқә пулни тапшуруп бәргәндин кейин, Антакяға қайтип кәтти. Улар Юһанна (Маркус)ни биллә елип кәтти.