Коринтлиқларға йезилған биринчи хәт 10 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

Бутпәрәсликтин һошияр болуңлар

^1-2 Қериндашлар, Муса пәйғәмбәр заманидики әҗдатлири­мизниң Мисирдин чиққанда чөл-баяванда бешидин өткүзгән кәчүрмишлирини толуқ чүшинишиңларни үмүт қилимән. Уларниң һәммиси шу чағда Худа ата қилған йол башлиғучи булутниң йетәкли­ши астида болуп, Худаниң мөҗүзиси арқилиқ Қизил деңиздин сақ-саламәт меңип өтти. Уларниң Қизил деңиздин өтүши худди мәсиһий­ләрниң чөмүлдүрүшни қобул қилғинидәк болуп, уларниң һәммиси Муса пәйғәмбәргә әгәшкүчиләрдин болди.

^3-4 Уларниң һәммиси Худа ата қилған охшаш бир йемәкликни йегән вә «роһий таштин» чиққан охшаш бир суни ичкән. Уларға һәмра болуп кәлгән бу «роһий таш» дәл Әйса Мәсиһ еди.

⁵ Шундақтиму уларниң көпинчиси Худани хурсән қилмиди. Шуңа улар өлүп, җәсәтлири чөл-баяванда қалди.

⁶ Улардәк яман ишларға берилмәслигимиз үчүн, бу вақиәләрдин ибрәт елишимиз керәк.

⁷ Силәр уларниң бәзилиридәк бутқа ибадәт қилидиғанлардин болмаңлар. Худди Муқәддәс Язмиларда йезилған­дәк, өзлири ибадәт қилидиған бутларни хошал қилиш үчүн, «улар кейин олтирип халиғиничә йәп-ичишип, кәйп-сапа қилишти».

⁸ Биз уларниң бәзилиридәк җинсий әхлақсизлиқ қилмайли. Улар мана шундақ қилип, жигирмә үч миңи бир күндила һалак болди.

⁹ Биз уларниң бәзилиридәк мәхсәтлик һалда гуна қилип, Рәббимиз бизни җазаламду яки җазалимамду, дәп Уни синимайли. Шу чағда ундақ қилғанларни зәһәрлик иланлар чеқип өлтүргән еди.

¹⁰ Биз уларниң бәзилиридәк Худадин нарази болуп, Униңдин рәнҗимәйли. Шу чағда, бундақ қилғанлар Худа әвәткән җан алғучи периштә тәрипидин өлтүрүлгән еди.

¹¹ Бу вақиәләр бизләргә савақ болуш үчүн уларниң бешиға кәлгән еди. Шундақла бу вақиәләр ахир заманда яшаватқан бизләрниң улардәк болуп қалмаслиғимиз һәққидә агаһландуруш үчүн хатириләнгән еди.

¹² Шуниң үчүн өзини ишәнчтә пут тирәп турува­тимән, дәп һесаплайдиғанлар жиқилип чүшүштин пәхәс болсун.

¹³ Силәр дуч кәлгән синақларға башқа адәмләрму охшаш дуч кәлгән. Худа ишәнчликтур! У силәрни бәрдашлиқ бериш чекиңлардин һалқи­ған синақларға учратмайду. Худа силәрниң синаққа дуч кәлгәндә пут тирәп туралишиңлар үчүн, аздурулуштин сақлиниш йолини ечип бериду.

¹⁴ Шу сәвәптин, қәдирлик қериндашлирим, бутпәрәсликтин сақли­ниң­лар.

¹⁵ Силәрни әқил-һоши җайида кишиләр дәп қарап, буни ейтиватимән. Ейтқанлиримға өзәңлар баһа бериңлар.

¹⁶ Биз Рәббимиз­ни хатириләш үчүн бир дәстиханда җәм болуп, Худаға шүкүр ейтип җамдики шарапни ичкәндә вә бир нанни бөлүшүп йегәндә, Әйса Мәсиһниң биз үчүн қурван болған тени вә қениниң һесавиға кәлгән илтипатидин ортақ һөзүрлинимиз.

¹⁷ Биз мәсиһийләр көп болсақму, һәммимиз бирла нанни бөлүшүп йегәнлигимиз үчүн, роһий җәһәттә бир тән болимиз.

¹⁸ Исраилларға қараңлар, улар Йерусалимдики чоң ибадәтханида Худаға қурванлиқ қилинған гөшни йейиш билән ибадитини ипади­ләйду.

¹⁹ Мән бундақ дейиш арқилиқ «Бутқа атап қурванлиқ қилинған нәрсиниң бирәр әһмийити бар» яки «Бут һәқиқий Худа» демәкчи­мәнму?

²⁰ Һәргиз ундақ әмәс! Демәкчи болғиним шуки, бутпәрәсләр қурванлиқлирини Худаға әмәс, җинларға атайду. Силәрниң җинлар билән шерик болушуңларни халимаймән.

²¹ Силәр һәм Рәббимизниң җамидикидин, һәм җинларниң җамидикидин ичсәңлар болмайду. Һәм Рәббимизниң дәстихинида, һәм җинларниң дәстихинида җәм болсаңлар болмайду.

²² Бундақ қилсақ, Рәббимизниң ғәзивини қозғай­миз. Униң җазалишидин қечип қутулушқа күчимиз йетәмду?!

²³ Бәзиләр: «Худа тәрипидин мәнъий қилинмиған болса, немә қилимән десәм, өз ихтиярим», дейиши мүмкин. Лекин һәммә иш пайдилиқ болувәрмәйду. «Немә қилимән десәм, өз ихтиярим», дегән бу сөз тоғра болсиму, лекин һәммә иш қериндашлириниң ишәнч җәһәттә күчлүк болуп йетилишигә ярдәм берәлмәйду.

²⁴ Һәр ким пәқәт өз мәнпийитинила әмәс, башқиларниңму мәнпийитини көзлисун.

²⁵ Гөш дукинида сетилған гөшләрни бутқа атап нәзир қилинғанму яки қилинмиғанму, дәп сүрүштүрүп жүрмәй, пак виждан билән йәвериңлар.

²⁶ Чүнки Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк: «Йәр йүзи вә униңдики һәммә нәрсә Рәббимизгә тәәллуқтур».

²⁷ Әгәр Әйса Мәсиһкә ишәнмигән бир киши силәрни зияпәткә чақирса вә силәрму бармақчи болсаңлар, алдиңларға қоюлған һәммә нәрсини бутқа атап нәзир қилинғанму яки қилинмиғанму, дәп сүрүштүрмәй, пак виждан билән йәвериңлар.

²⁸ Лекин башқа бири силәргә: «Бу бутқа атап қурванлиқ қилинған гөш» десә, у кишиниң ишәнчини ойлап бу гөшни йемәңлар. Чүнки бу гөшни йейиш униң нәзәридә гуна болиду.

²⁹ Бу йәрдә силәрниң вижданиңларни әмәс, бәлки у кишиниң вижданини демәкчимән. Ундақта, немә үчүн башқиларниң виждани мениң әркинлигимни чәклисун?

³⁰ Әгәр мән Худаға шүкүр ейтип бундақ зияпәткә қатнашсам, йәнә немә үчүн шүкүр ейтип йегән бу йемәклигим сәвәвидин әйипли­нишкә учришим керәк?

³¹ Муһими немә йәп, немә ичишиңлар, қандақла иш қилишиңлардин қәтъий нәзәр, уни пәқәт Худаниң улуқлиниши үчүн қилиңлар.

³² Башқиларни, мәйли улар йәһудийлар, йәһудий әмәсләр яки Худаға мәнсүп җамаәттики мәсиһийләр болсун, гунаға башлайдиған ишни қилмаңлар.

³³ Өзәмму силәргә дегәнлирим бойичә иш қилимән. Мән һәр қайси җәһәттин һәммә адәмни хурсән қилишқа тиришимән. Чүнки мән өз мәнпийитим үчүн әмәс, бәлки көпчиликниң қутқузулуши үчүн уларниң мәнпийитини көзләймән.