روت 3 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

روت و بوعَز خرمنگاه میأن

¹ ایتأ روز نَعومی، روتٚ مردٚ مار، اونَ بوگفته: «دُختر جان، من دِه وأ ترَ سر‌پناه پیدا بوکونم کی به آرامش فأرسی.

² بیدین، تو دأنی بوعَزی کی تو اونٚ کنیزأنٚ اَمرأ ایسَه بی، اَمی فامیله. غروب دم اون، خرمنگاه سر جویَ باد دهه.

³ ویریز ترَ بوشور، عطر بزن، تی خوروم لیباسأنَ دوکون، بوشو به خرمنگاه. بوعَز تا خو غذایَ بوخوره، ونأل ترَ بیدینه.

⁴ وختی درازَ کشه، اونٚ جاجیگایَ فَندر. بوشو اویه، اونٚ پا جأ، ردایَ اوسأن. هویه اونٚ پا ورجأ دراز بکش تا اون بفهمه کی اَنٚ حمایتَ خوأیی. اون ترَ گه دِه چی وأ بوکونی.»

⁵ روت جواب بده: «هر چی بوگفتی انجام دهم.»

⁶ پس روت بوشو به خرمنگاه و هر چی کی اَنٚ مردٚ مار بوگفته‌بو انجام بده.

⁷ وختی بوعَز خو غذایَ بوخورده، سرحالَ بوسته، بوشو کی خرمنٚ کنار بوخوسه. بعدٚ اَنکی بوعَز بوخوفته، روت آرام بوشو اونٚ ردایَ اونٚ پا جأ اوسأده، هویه اونٚ پا کنار دراز بکشه.

⁸ نصفٚ شب بوعَز خوابٚ جأ بپرسته وأگردسته، تعجبٚ مره بیده کی ایتأ زنای اونٚ پا کنار دراز بکشه.

⁹ وَورسه: «تو کیسی؟» روت جواب بده: «تی کنیز روت ایسم. تی ردا کنار مرَ جا بدن، چونکی تو اَمی فامیلأنٚ وکیلٚ وصی ایسی.» او زمان اَ کار ایتأ نیشانه‌یٚ درخوأستٚ عروسی کودن بو.

¹⁰ بوعَز بوگفته: «خوداوند ترَ برکت فده، دُختر جان. تو تی آخرین وفاداری‌یَ به اَمی خانواده‌یم خیلی خُب نیشأن بدَیی، چونکی جوانٚ دونبأل، چی فقیر، چی ثروتمند رأ دنکفتی.

¹¹ هسأ دِه نوأ ترسن. هر چی بیگی ترَ انجام دهم. تومامٚ مردومٚ شهر بفهمستیدی کی تو زنٚ خُبی ایسی.

¹² هسأ دوروسته کی من تی وکیلٚ وصی‌ام ولی وکیلٚ وصی‌یٚ دیگری ایسَه کی می جأ، ترَ نزدیکتره.

¹³ ایمشب هَیه بِیس. فردا اگه اون حاضر ببه تی وکیلٚ وصی ببه، خُبه، ولی اگه او کارَ نوکوده، به خوداوندی کی حَی و حاضره، من ترَ اَ کارَ کونم. تأنی هَیه تا صُب بوخوسی.»

¹⁴ پس روت اونٚ پا پهلو بوخوفته. تاریکی‌یٚ صُب، قبلٚ اَنکی کسی قابلٚ تشخیص ببه، ویریشته. بوعَز اونَ بوگفته: «ونأل کسی بفهمه زنی به خرمنگاه بمو بو!»

¹⁵ و ایضافه بوکوده: «تی شالَ بأور، وأکون!» روت اونَ بأورده، وأکوده. بوعَز شیش‌تأ پیمانه جو اوسأده، دوکوده شالٚ دورون و اونٚ کول بنَه. روت بوشو شهرٚ دورون.

¹⁶ وختی فأرسه خو مردٚ مارٚ خانه، نَعومی وَورسه: «دُختر جان، چی بوبوسته؟» روت هر چی کی بوعَز اونٚ‌ره انجام بده‌بو تعریف بوکوده

¹⁷ و ایضافه بوکوده: «اون اَ شیش‌تأ پیمانه جویَ مرَ فده و بوگفته: ‹دسٚ خالی تی مردٚ مارٚ ورجأ نیشی.›»

¹⁸ نَعومی بوگفته: «دُختر جان، هسأ دِه منتظر بِیس کی بفهمی چی پیش اَمون دره، چونکی ایمروز بوعَز آرام نینیشینه تا کی اَ کارَ تومامَ کونه.»