دانیال 9 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)دانیالٚ دوعا 1 اوّلی سالی کی داریوش، خشایارشاه پسر کی نسلٚ ماد جأ بو، بابِلی‌یأنٚ مملکتٚ پادشا بوبوسته‌بو، 2 من، دانیال، خودا کلامَ کی اِرمیایٚ نبی‌یَ الهام بوبوسته‌بو، بخوأندم و بفهمستم کی اورشلیم وأ هفتاد سال ویران بمأنه. 3 هَنٚ وأسی عزاداری لیباس دوکودم، خاکستر می سر فوکودم و ایلتماس و روزه اَمرأ می سرور، خودا ورجأ دوعا بوکودم. 4 خوداوند، می خودا ورجأ دوعاکونان ایعتراف بوکودم و بوگفتم: «اَی سرور، خودای عظیم و با هیبت کی همیشه تی عهد و پیمانَ اجرا کونی و تی موحبتَ کسأنی رِه بجا اَوری کی ترَ دوس دأریدی و تی دستورَ انجام دیهیدی، 5 اَمأن گوناه بوکودیم و شرورٚ کارأن انجام بدَییم. خطا و نافرمانی بوکودیم و تی دستورأن و قانونأنٚ جأ سرپیچی بوکودیم. 6 پیغمبرأن تی ختمتگوزارأن بید و تی نامٚ اَمرأ پادشایأن و پیله کسأن، اَمی پئرأن و تومامٚ مردومأنٚ اَمی سرزیمینٚ مره گب بزه‌یید، ولی اَمأن گوش نوکودیم. 7 «اَی سرور، عیدالت تی شینه ولی ایمروز اَمأن شرمنده‌ییم. اَمرَ کی یهودا مردومأن و اورشلیم و تومامٚ ایسرائیلٚ شین ایسیم، چی دور و چی نزدیک آوارَه کودی چره کی ترَ وفادار نیبیم. 8 اَی خوداوند، اَمأن و اَمی پادشایأن و پیله کسأن و اَمی پئرأن تی جُلُو شرمنده‌ییم، چونکی ترَ گوناه بوکودیم. 9 تو اَی سرور، اَمی خودا کی بخشنده و مهربانی، هر چند کی اَمأن تی جأ نافرمانی بوکودیم. 10 اَی خوداوند، اَمی خودا، تی گبأنَ گوش نوکودیم و تی شریعتَ به جا نأوردیم، هو شریعتی کی تی ختمتگوزارأن ینی پیغمبرأنٚ دسٚ اَمرأ اَمی جُلُو بنَه‌یی. 11 تومامی‌یٚ ایسرائیلٚ مردومأن تی شریعتٚ جأ نافرمانی بوکودیدی و خوشأنٚ رویَ تی جأ وأگردأنه‌ییدی و تی گبأنَ گوش نوکودیدی. هَنٚ وأسی لعنتأن و قسمأنی کی بوگفته‌بی و تی ختمتگوزار، موسی توراتٚ دورون بینیویشته‌بو، اَمی سر بمو، چونکی به تو گوناه بوکودیم. 12 تی کلامَ کی بر ضدٚ اَمأن و اَمی رهبرأن بوگفته‌بی، انجام بدَیی و او پیله‌دأنه بلایَ اورشلیمٚ سر بأوردی کی قبلٚ اَن تومامٚ آسمانٚ جیر هیکسٚ رِه ایتفاق دنکفته‌بو. 13 اَ بلا تومام و کمال، هوطو کی موسی توراتٚ میأن بینیویشته بوبوسته‌بو، اَمی سر بمو. ولی تی فیضَ طلب نوکودیم تا اَمی گونایأنٚ جأ دس بکشیم و به تی حقیقت رو بأوریم. 14 هَنٚ وأسی خوداوند فوری او بلایَ اَمی سر بأوردی، چونکی خوداوند، اَمی خودا کارأن همیشه عادلانه ایسه، ولی اَمأن اونٚ صدایَ گوش نوکودیم. 15 «هسأ اَی سرور، اَمی خودا، تو تی قودرتمندٚ دسٚ اَمرأ تی قومَ، مصرٚ جأ بیرون بأوردی و تی نامَ مشهورَ کودی، هَطو کی ایمروزم دِئن دریم، ولی اَمأن گوناه بوکودیم و شرورٚ کارأن انجام بدَییم. 16 «اَی سرور، هَطو کی همیشه عیدالتَ بجا اَوری، تی خشم و غیظَ تی شهرٚ اورشلیم و تی موقدّسٚ کوهٚ جأ وأگردأن چونکی اورشلیم و تی قوم، اَمی گونایأن و اَمی پئرأنٚ نافرمانی وأسی، دیگر قومأنٚ جُلُو کی اَمی دور و ور زندگی کونیدی، روسوا بوبوستید. 17 «هسأ اَی خودا، کی اَمی خودا ایسی، تی خادمٚ دوعا و شفاعتَ گوش بدن. اَی سرور، تی فیضٚ وأسی، نورٚ تی رویَ، تی موقدّسٚ معبدَ بتأبأن کی ویرانَ بوسته. 18 اَی خودا، می گبأنَ گوش بدن و می دوعایَ بیشنأو. تی چومأنَ وأکون و اَمی ویرانَ بوسته شهرَ کی تی نام اونٚ رو نهَه، بیدین. اَمی پارسایی وأسی ترَ ایلتماس نوکونیمی، بلکی تی رحمتٚ عظیمٚ وأسی، اَ خوأسته‌یَ تی جأ دأریمی. 19 اَی سرور، اَمی دوعایَ گوش بدن و اَمرَ ببخش. اَی سرور، اَمی گبأنَ گوش بوکون و انجام بدن. اَی خودا، تی خأطرٚ وأسی دِئرَ نوکون، چره کی تی نام، تی شهر و تی قومٚ سر نهَه.» هفتاد هفته 20 هَطو کی دوعا کودن دوبوم و می گونایأن و می قوم، ایسرائیلٚ گونایأنَ ایعتراف کودیم و به حوضورٚ خوداوند، می خودا، اونٚ موقدّس کوه وأسی ایلتماس کودیم، 21 هو وختی کی غروب دم قوربانی‌یَ تقدیم کودیدی، جبرئیل کی اونَ پیشتر می رویا میأن بیده‌بوم توند پرواز بوکوده و می ورجأ بیجیر بمو 22 و مرَ بوگفته: «دانیال، هسأ من بموم ترَ آگاهی و فهم ببخشم. 23 هو وخت کی دوعا کودَن دیبی، خودا تی جوابَ بدَه و من بموم ترَ وأخبرَ کونم، چونکی تو خودا رِه خیلی عزیزی. هسأ اَ رویایَ دقتٚ اَمرأ گوش بدن تا رویایی کی بیده‌یی بفهمی: 24 هفتاد هفته تی قوم و تی موقدّسٚ شهرٚ رِه تعیین بوبوسته کی نافرمانی و گوناه تومامَ به و تقصیرٚ کفاره فدَه ببه، پارسایی اَبدی برقرار ببه، رویا و پیشگویی مهر و موم ببه و قُدس‌الاقداس مسح ببه. 25 «تو وأ بدأنی و آگاه بیبی کی جٚه فرمانٚ دوواره آباد کودنٚ اورشلیم، تا اَمونٚ او کسی کی خودا مسح بوکوده، هفت هفته و شصت و دو هفته دیگر زمأن بره. بأزین اورشلیمٚ کوچه‌یأن و اونٚ خندق، موصیبتٚ زمأنٚ میأن، دوواره چأکوده به. 26 بعدٚ شصت و دو هفته، او مسح بوبوسته‌یَ کوشیدی و هیچی اونٚ رِه نمأنه. بأزین ایتأ پادشا خو لشکریأنٚ اَمرأ اورشلیمٚ شهر و معبدَ دورسنه. آخرٚ زمأن سیلٚ مأنستن اَیه و تا آخر جنگ ایدامه پیدا کونه و تعیین بوبوسته کی ویرانیأن ایتفاق دکفه. 27 اون، ایتأ عالمه مردومأنٚ اَمرأ عهد و پیمانٚ یک هفته‌یی دٚوٚده. وختی هفته به نیمه فأرسه، قوربانی کودن و هدیه فدنَ جٚه میأن اوسأنه. بأزین او ویرانگر خودا معبدَ نجستَ کونه و هرچی کی اونٚ رِه مقرر بوبوسته، سرٚ آخر اونَ فُتُرکه.» |
© 2010-2019 Gilak Media
Gilak Media