۱پطرس 2 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)1 هَنٚ وأسی هر جور کینه و تومامٚ دغلبازی، دوز و کلک و حسودی و همه جور پشتٚ سر گب زِئنَ شیمی جأ دورَ کونید 2 و قونداقه زأکأنٚ مأنستن روحأنی خالصٚ شیر وأسی ناجه بدأرید کی اونٚ اَمرأ نجاتٚ دورون رُشت بوکونید، 3 هسأ کی بیچشتیدی کی خودا مهربان ایسه. سنگی کی زنده ایسه 4 هَطویی کی اونَ نزدیکَ بیدی، ینی او زنده سنگ کی مردومأن اونَ قوبیل نوکودیدی ولی خودا ورجأ اینتخاب بوبوسته و عزیزه، 5 شومأنم کی زنده سنگأنٚ مأنستن ایسیدی، ایتأ روحأنی عیمارت شیمی جأ بساخته به و اَطویی موقدّسٚ کاهنأن بیدی کی عیسی مسیحٚ نامٚ اَمرأ روحأنی قوربانی‌یأنی کی خودا قوبیل کونه، تقدیم بوکونید. 6 چره کی خودا کلامٚ دورون بینیویشته بوبوسته کی: «من صهیونٚ دورون ایتأ سنگ نهم، او ‹سنگٚ زاویه› کی اینتخاب بوبوسته و عزیزه؛ هر کی اونَ توکل بوکونه خجالت زده نیبه.» 7 اَ سنگ شِمرِه کی ایمأن بأوردیدی ارزش دأره ولی اوشأنٚ رِه کی ایمأن نأریدی: «هو سنگی کی معمارأن قوبیل نوکودیدی، ساختمأنٚ رِه سنگٚ زاویه بوبوسته،» 8 هَطویم: «او سنگی کی مردومَ لغزش دهه و او صخره‌یی کی باعیثٚ سقوط به.» اَشأن لغزش خوریدی چره کی خودا کلامٚ جأ ایطاعت نوکونیدی، و هَن اوشأنٚ رِه تعیین بوبوسته. قومی کی اینتخاب بوبوسته 9 ولی شومأن ایتأ اینتخاب بوبوسته میلت و ایتأ مملکت جٚه کاهنأن و ایتأ موقدّسٚ امّت و ایتأ قومیدی کی فقط خودا شین ایسیدی، کی اونٚ خوروم صفتأنَ اعلام بوکونید، هو خودایی کی شمرَ جٚه تاریکی، خو عجیبٚ نورٚ میأن دعوت بوکوده. 10 قبلٚ اَن قومی نیبید کی خودا اَمرأ رابطه بدأرید، ولی هسأ خودا قوم ایسیدی؛ پیشتر شمرَ رحمت نوبوستی ولی هسأ رحمت بیأفتیدی. 11 اَی عزیزأن، تمنا کونم شومأن کی اَ دونیا دورون غریب و بی‌کس ایسیدی، جٚه نفسٚ خوأهشأن کی شیمی روحٚ اَمرأ جنگستَن دریدی، دوری بوکونید. 12 شیمی کردار بی‌ایمأنأنٚ میأن وأ جوری خُب ببه کی با اَنکی شمرَ بدکار دأنیدی، او روزی کی خودا قراره بأیه، شیمی خوروم کارأنٚ دِئنٚ وأسی، خودایَ جلال بدید. پیله کسأنٚ جأ ایطاعت کودن 13 خوداوندٚ وأسی، تومامٚ پیله کسأنٚ جأ ایطاعت بوکونید، چی پادشا کی همه کسٚ جأ پیله‌تره، 14 چی والی‌یأن کی ناجورٚ آدمأنٚ موجازات و خوروم آدمأنٚ تحسین کودنٚ وأسی مأمور بوبوستیدی. 15 چره کی خودا ایراده اَنه کی شیمی خوروم کارأنٚ اَمرأ جاهیلٚ آدمأنٚ نادانی جولُویَ بیگیرید. 16 او کسأنٚ مأنستن زندگی بوکونید کی کاملاً آزاد ایسید ولی آزادی اَمرأ شیمی گونایأنَ لاپوشأنی نوکونید بلکی خودا خدمتگوزارأنٚ مأنستن زندگی بوکونید. 17 همه کسٚ حورمتَ بدأرید، همکیشأنَ موحبت بوکونید، خودا جأ بترسید و پادشایَ ایحترام بنید. 18 اَی غولامأن، تومامٚ ایحترامٚ اَمرأ شیمی اربابأنٚ جأ ایطاعت بوکونید، نه فقط مهربان و خوروم ارباب بلکی سختگیرٚ اربابم هَطو. 19 چره کی، هر کی جٚه اَ خأطر کی خودا حوضورٚ جأ وأخبه، وختی ناحق عذاب کشه و اَ دردأنَ تحمل کونه، ارج و قورب دأره. 20 ولی اگه خطاکاری وأسی تنبیه بیبید و تحمل بوکونید، چی ایفتخاری دأره؟ هسأ اگه خوروم کارأن بوکونید ولی عذاب بکشید و تحمل بوکونید، خودا ورجأ ارج و قورب دأره. 21 چره کی هَنٚ وأسی دعوت بوبوستیدی، چونکی مسیح شیمی وأسی عذاب بکشه و شِمرِه سرمشق بنَه کی اونٚ رأیَ بیشید. 22 «اون هیچ گوناهی نوکوده جوفت و کلکٚ اَمرأ گب نزه.» 23 وختی اونَ فحش بدَه‌یید، فحشٚ اَمرأ جواب ندَه؛ وختی کی عذاب بکشه، خط و نیشأن نکشه، بلکی خورَه عادلٚ داورٚ دس بیسپرده. 24 مسیح خودش اَمی گونایأنَ خو جانٚ اَمرأ صلیبٚ سر ببرده کی گوناهٚ رِه بیمیریم و پارسایی رِه زندگی بوکونیم، هونی کی اونٚ زخمأنٚ اَمرأ شفا بیگیفتید. 25 چره کی هَچین گوسفندأنی مأنستن بید کی اویرَ بوستن دیبید ولی هسأ شیمی شبان وأگردستیدی، هو کسی کی شیمی جانٚ جأ موحافظ کونه. |
© 2010-2019 Gilak Media
Gilak Media