અયૂબ 6 - પવિત્ર બાઇબલ OV Reference Bible (BSI)

અયૂબ

¹ ત્યારે અયૂબે ઉત્તર આપ્યો,

² “જો મારી વિપત્તિનો માત્ર તોલ થાય, અને મારું સંકટ એકત્ર કરીને ત્રાજવામાં મુકાય તો કેવું સારું!

³ કેમ કે ત્યારે તો તે સમુદ્રોની રેતી કરતાં ભારે થાય; તેથી મારું બોલવું અવિચારી હતું.

⁴ કેમ કે સર્વશક્તિમાનનાં બાણ મારા અભ્યંતરમાં વાગે છે, અને તેનું વિષ મારો આત્મા ચૂસી લે છે; ઈશ્વરનો ત્રાસ મારી સામે લડવા ઊભો છે.

⁵ શું રાની ગધેડાની આગળ ઘાસ હોય તો તે ભૂંકે? કે બળદની આગળ ઘાસ [હોય] છતાં શું તે બરાડે?

⁶ શું ફિક્કી વસ્તુ મીઠા વગર ખવાય? કે શું ઈંડાની સફેદીમાં કંઈ સ્વાદ હોય?

⁷ જે વાનાં મને કંટાળા ભરેલા અન્ન જેવાં લાગે છે, તેનો સ્પર્શ કરવાને મારો આત્મા ના પાડે છે.

⁸ અરે, જો મારી વિનંતી સફળ થાય, અને જેને માટે હું તલપું છું તે જો ઈશ્વર મને બક્ષે!

⁹ એટલે, જો ઈશ્વર કૃપા કરીને મને કચરી નાખે, અને પોતાના છૂટા હાથથી મારો નાશ કરે, તો કેવું સારું!

¹⁰ ત્યારે તો હજીયે મને દિલાસો થાય; હા, એવા અસહ્ય દુ:ખોમાંયે હું આનંદ માનું; કેમ કે મેં પવિત્ર [ઈશ્વર] નાં વચનોની અવગણના કરી નથી.

¹¹ મારું બળ શું છે કે હું સહનશક્તિ રાખું? અને મારો અંત કેવો થવાનો છે કે હું ધીરજ રાખું?

¹² શું મારી મજબૂતી પથ્થરોની મજબૂતી [જેટલી] છે? કે શું મારું માંસ પિત્તળનું છે?

¹³ શું હું પંડે બિલકુલ લાચાર નથી? શું ડહાપણ [થી કામ કરવાની શક્તિ] નો મારામાંથી લોપ થયો નથી?

¹⁴ નિરાશ થયેલા માણસ પર તેના મિત્રએ કરુણા રાખવી જોઈએ; રખેને તે સર્વશક્તિમાનનો ત્યાગ કરી દે.

¹⁵ મારા ભાઈઓ નાળાની માફક ઠગાઈથી વર્ત્યા છે, એટલે લોપ થઈ જતા વહેળા કે,

¹⁶ જેઓ બરફના કારણથી કાળા દેખાય છે, અને જેઓમાં હિમ ઢંકાયેલું રહે છે;

¹⁷ તેઓ ગરમીથી અદશ્ય થઈ જાય છે; અને તડકો પડતાં તેઓ પોતાની જગાએથી નાશ પામે છે.

¹⁸ તેઓની પાસે કાફલા જાય છે, અને અરણ્યમાં દાખલ થઈને નાશ પામે છે.

¹⁹ તેમના કાફલા પાણીને ઝંખી રહ્યા હતા, અને શેબાના સંઘે તેઓની રાહ જોઈ.

²⁰ પણ આશા નિષ્ફળ જવાથી તેઓ લજ્જિત થયા; તેઓ ત્યાં પહોંચ્યા ત્યારે ભોંઠા પડયા.

²¹ કેમ કે હવે તમે એવા જ છો; મારી ભયંકર દશા જોઈને તમે બીહો છો!

²² શું મેં કહ્યું કે, મને કંઈ આપો? કે, તમારા દ્રવ્યમાંથી મારે માટે ખરચ કરો? કે,

²³ શત્રુના હાથથી મને ઉગારો? કે, જુલમીના હાથથી મને છોડાવો?

²⁴ મને સમજાવો, એટલે હું છાનો રહીશ; અને મેં કરેલી ભૂલ મને બતાવો.

²⁵ સત્ય વચન કેવાં અસરકારક હોય છે! પણ તમે જે ઠપકો આપો છો તે શાનો ઠપકો?

²⁶ નિરાશ માણસના શબ્દો પવન જેવા હોય છે, તેમ છતાં તમે શબ્દોને લીધે ઠપકો આપવાનું ધારો છો?

²⁷ હા, તમે તો અનાથ પર [ચિઠ્ઠીઓ] નાખો, તથા તમારા મિત્રોનો વેપાર કરો એવા છો.

²⁸ તો હવે, કૃપા કરીને મારી તરફ જુઓ; કેમ કે તમારી સમક્ષ તો હું જૂઠું બોલીશ નહિ.

²⁹ કૃપા કરીને પાછા ફરો, કંઈ અન્યાય ન થવો જોઈએ; હા, પાછા ફરો, મારી દાદ વાજબી છે.

³⁰ શું મારી જીભમાં અન્યાય છે? શું હાનિકારક વસ્તુને પારખવાની શક્તિ મારામાં રહી નથી?