અયૂબ 37 - પવિત્ર બાઇબલ OV Reference Bible (BSI)

અલિહૂ (ચાલુ)

¹ એથી પણ મારું હ્રદય તો કાંપે છે, અને તેની જગાએથી ચોંકી જાય છે.

² તેમની ગર્જના, તથા તેમના મુખમાંથી નીકળતી વાણી ધ્યાન દઈને સાંભળો.

³ તે તેને આખા આકાશમાં સર્વ દિશાએ, ને તેમની વીજળીને પૃથ્વીના છેડા સુધી, મોકલી દે છે.

⁴ તેની પાછળ ગડગડાટ થાય છે; તે પોતાના મહત્વથી ગર્જના કરે છે; તેનો અવાજ સંભળાય છે, તે સમયે તે [વીજળી] ને બંધ પાડતા નથી.

⁵ ઈશ્વર પોતે આશ્ચર્યકારક ગર્જના કરે છે; તે એવાં મહાન કૃત્યો કરે છે કે જે આપણે સમજી શકતા નથી.

⁶ કેમ કે તે બરફને, તેમ જ વરસાદના ઝાપટાને, તથા વરસાદની ભારે રેલોને આજ્ઞા કરે છે કે, પૃથ્વી પર પડો.

⁷ તે દરેક માણસને પોતાના હાથથી કામ કરતાં અટકાવે છે; કે તેમનાં સરજેલાં સર્વ માણસોને તેમના સામર્થ્યનું ભાન થાય.

⁸ ત્યારે પશુઓ ઓથે ભરાઈ જાય છે, અને પોતાનાં કોતરોમાં ભરાઈ રહે છે.

⁹ દક્ષિણમાંથી વંટોળિયા, અને ઉત્તરમાંથી ટાઢ નીકળી આવે છે.

¹⁰ ઈશ્વરના શ્વાસથી હિમ પડે છે, અને પાણી ઠરી જાય છે.

¹¹ તે ઘાડા વાદળમાં પાણી ભરે છે, તે વાદળાંમાંથી વીજળીને પ્રસારે છે.

¹² તે તેમના ચલાવ્યાથી ચારે તરફ ફરે છે કે, દુનિયાના વસતિવાળા બધા ભાગમાં તેઓ તેમની સર્વ આજ્ઞાઓ પ્રમાણે વર્તે;

¹³ પછી પોતાની પૃથ્વીને માટે, ગમે તો શિક્ષાને માટે ગમે તો દયાને માટે, તે તેને મોકલતા હોય.

¹⁴ હે અયૂબ, આ સાંભળ. શાંત ઊભા રહીને ઈશ્વરનાં અદભુત કાર્યોનો વિચાર કર.

¹⁵ કેવી રીતે ઈશ્વર તેમને શિર [ફરજો મૂકે છે] , અને પોતાના મેઘની વીજળી પાસે ચમકારા કરાવે છે, તે શું તું જાણે છે?

¹⁶ વાદળાં કેવી રીતે અદ્ધર સમતોલ રહે છે, તથા જ્ઞાનમાં જે સંપૂર્ણ છે તેનાં આશ્ચર્યકારક કૃત્યોને તું શું જાણે છે?

¹⁷ દક્ષિણના [વાયુ] થી પૃથ્વી શાંત થાય છે, ત્યારે તારાં વસ્ત્રો કેમ ગરમ બને છે [એ તું જાણે છે] ?

¹⁸ આકાશ કે જે ગાળેલી [ધાતુની] આરસીના જેવું મજબૂત છે, તેની બરાબરી કરીને તું તેને પ્રસારી શકે?

¹⁹ આપણે તેને શું કહેવું તે અમને શીખવ; કેમ કે આપણે [શું બોલવું તે] અંધકારને લીધે ગોઠવી શકતા નથી.

²⁰ શું તેમને કહેવાય ‘હું બોલવા ઈચ્છું છું?’ શું કોઈ માણસ એમ ઈચ્છે કે ‘હું ગરક થઈ જાઉં’?

²¹ પવન આકાશને નિર્મળ કરી નાખે છે, ત્યારે તેમાં ચળકતા પ્રકાશ તરફ લોક જોઈ શકતા નથી.

²² ઉત્તરમાંથી સુવર્ણપ્રભા નીકળે છે; ઈશ્વરનું ગૌરવ ભયાવહ છે.

²³ સર્વશક્તિમાનનો પાર તો આપણે પામી શકતા નથી; તે મહા પરાક્રમી છે; તે ઇનસાફને ઊંધો વાળશે નહિ.

²⁴ તેથી માણસો તેમનો ડર રાખે છે; પોતાને જ્ઞાની માણારને તે ગણકારતા નથી.”