અયૂબ 30 - પવિત્ર બાઇબલ OV Reference Bible (BSI)

અયૂબ (ચાલુ)

¹ પણ હવે મારા કરતાં નાનાઓ, જેઓના પિતાઓને હું મારા ટોળાના કૂતરાઓની પંક્તિમાં પણ ન મૂકું તેટલા હલકા ગણતો, તેઓ આજે મને હસી કાઢે છે.

² હા, જે માણસોનું બળ નાશ પામ્યું છે, તેઓના બાહુબળથી મને શો લાભ થાય?

³ દુકાળ તથા ભૂખથી તેઓ લેવાઈ ગયેલા છે, ઉજ્જડ તથા વેરાન મુલકના અંધકારમાં તેઓ સૂકી જમીન [નાં ઢેફાં] કરડે છે.

⁴ તેઓ જાળાં ઉપરથી ખારી ભાજી ચૂંટે છે; અને તેનાં મૂળિયાં તેઓનો ખોરાક [છે].

⁵ તેઓને [મનુષ્યો] માંથી હાંકી કાઢવામાં આવ્યાં છે. ચોરની જેમ લોકો તેમની પાછળ કિકિયારીઓ પાડે છે.

⁶ તેઓ ખીણોનાં કોતરોમાં, પૃથ્વીના તથા ખડકોના ખાડાઓમાં પડી રહે છે.

⁷ જાળાંમાં તેઓ બરાડા પાડે છે; કૌવચો નીચે તેઓ ટોળે મળ્યા છે.

⁸ તેઓ મૂર્ખોનાં સંતાન, હા, અધમ પુરુષોનાં સંતાન [છે] , દેશમાંથી તેમને હાંકી કાઢવામાં આવ્યા હતા.

⁹ પણ હવે તેઓ મારી ઠેકડીના રાસડા ગાય છે, હું તેમની કહેવત થઈ પડ્યો છું.

¹⁰ તેઓ મારાથી કંટાળે છે, અને મારાથી આઘા ઊભા રહે છે, અને મારા મોં પર થૂંકતાં પણ તેઓ અચકાતા નથી.

¹¹ કેમ કે [ઈશ્ચરે] પોતાની દોરી છોડીને મને હેરાન કર્યો છે. તેઓ લગામ છોડીને મારી પર તૂટી પડ્યા છે.

¹² મારે જમણે હાથે હુલ્લડખોરો ઊઠે છે. તેઓ મારા પગને હડસેલા મારે છે, અને તેઓ મારી વિરુદ્ધ પોતાના નાશના માર્ગોની પાળ બાંધે છે.

¹³ તેઓ મારો માર્ગ બગાડી નાખે છે, અને મારી વિપત્તિમાં તેઓ વધારો કરે છે, તે માણસોને રોકનાર કોઈ નથી.

¹⁴ અંદર ધસતાં વિશાળ મોજાંની જેમ તેઓ પાળ તોડીને આવે છે. ભંગાણમાંથી તેઓ [મારા પર] ધસી પડે છે.

¹⁵ મારે માથે ઘોર પ્રસંગ આવી પડયો છે, તેઓ પવનની જેમ મારી આબરૂને ઘસડી લઈ જાય છે; અને મારી આબાદી વાદળની માફક લોપ થઈ ગઈ છે.

¹⁶ હવે મારો આત્મા મારામાં પીગળી ગયો છે, વિપત્તિના દિવસોએ મને ઘેરી લીધો છે.

¹⁷ રાતે મારાં હાડકાં સડે છે, મને સણકા દેતાં [વેદના] થાકતી નથી.

¹⁸ મારા ભારે મંદવાડને લીધે મારાં વસ્ત્ર વેરણખેરણ થઈ ગયાં છે; મારા અંગરખાના ગળાની પટ્ટી માફક તેમણે મને ટૂંપો દીધો છે.

¹⁹ તેમણે મને કાદવમાં નાખી દીધો છે, અને હું ધૂળ તથા રાખ જેવો થઈ પડયો છું.

²⁰ હું તમને બોલાવું છું, પણ તમે મને ઉત્તર આપતા નથી; હું ઊભો થાઉં છુ, અને તમે મારી સામું જોયા કરો છો.

²¹ તમે બદલાઈને મારા પર નિર્દય થયા છો; તમારા હાથના બળથી તમે મને સતાવો છો.

²² તમે મને વાયુમાં ઊંચો કરો છો, તમે મને તે પર સવારી કરાવો છો. અને તમે મને તોફાનમાં [વાદળાની જેમ] પીગળાવી નાખો છો.

²³ કેમ કે હું જાણું છું કે તમે મને મૃત્યુમાં, એટલે સર્વ સજીવોને માટે ઠરાવેલા ઘરમાં લઈ જશો.

²⁴ પડી જતાં માણસ પોતાનો હાથ લાંબો નહિ કરે? અને તેની દુર્દશામાં મદદને માટે શું તે પોકાર નહિ કરે?

²⁵ શું દુ:ખીઓને માટે હું રડતો નહોતો? શું કંગાલોને માટે મારો આત્મા દિલગીર થતો નહોતો?

²⁶ હું શુભની આશા રાખતો હતો, પણ અશુભ આવી પડયું. હું અજવાળાની આશા રાખતો હતો, પણ અંધારું આવી પડયું.

²⁷ મારાં આંતરડાં ચળવળાટ કરે છે, અને શાંત થતાં નથી; મારા પર વિપત્તિના દિવસો આવી પડયા છે.

²⁸ હું સૂર્યના પ્રકાશ વિના શોક કરતો ફરું છું. હું જનમંડળમાં ઊભો થઈને મદદને માટે બૂમ પાડું છું.

²⁹ હું શિયાળનો ભાઈ, અને શાહમૃગોનો સાથી થયો છું.

³⁰ મારી ચામડી કાળી પડી ગઈ છે, અને મારા શરીર પરથી [ખરી પડે છે] , ગરમીથી મારાં હાડકાં બળી જાય છે.

³¹ અને મારી વિણામાંથી શોકના રાગ નીકળે છે, અને મારી વાંસળીમાંથી રુદનનો સ્વર [સંભળાય છે]