અયૂબ 6 - પવિત્ર બાઇબલ C.L.

યોબનું વક્તવ્ય

¹ તે પછી યોબે તેનો પ્રત્યુત્તર આપતાં કહ્યું,

² “જો મારી વેદનાને તોલવામાં આવે, અને મારા સમગ્ર દુ:ખને ત્રાજવામાં મૂકવામાં આવે;

³ તો તે સમુદ્રકાંઠાની રેતી કરતાં વધારે વજનદાર થાય. તેથી મારા આવેશી શબ્દોથી આશ્ર્વર્ય પામશો નહિ.

⁴ સર્વસમર્થનાં બાણ મારા અભ્યંતરમાં વાગ્યાં છે, એ બાણોને પાયેલું વિષ મારામાં વ્યાપી ગયું છે. ઈશ્વરના આતંકો મારી સામે લડવાને ક્તારબદ્ધ ઊભા છે.

⁵ લીલું ઘાસ મળતું હોય ત્યારે જંગલી ગધેડો ભૂંકે ખરો? ચારો મળતો હોય ત્યારે બળદ બરાડે ખરો?

⁶ ફિક્કો ખોરાક મીઠું નાખ્યા વગર ખવાય ખરો? અથવા ઈંડાની સફેદીમાં કંઈ સ્વાદ હોય ખરો?

⁷ પણ ભૂખમાં યે જેને અડવાનું ય મન ન થાય એવા ખોરાક જેવી તમારી વાતો છે; અને પાછા મારી બીમારીમાં યે એ જ વાતો મારા આહાર તરીકે પીરસો છો?

⁸ અરે, મારી વિનંતી સાંભળવામાં આવે, અને જે માટે હું તડપું છે તે ઈશ્વર મને બક્ષે તો કેવું સારું!

⁹ એટલે, ઈશ્વર મને કચડી નાખવા રાજી થાય અને મને છૂટે હાથે રહેંસી નાખે તો કેવું સારું?

¹⁰ તો તો મને ઘણી રાહત થાય; એ કારમી ક્તલમાં યે હું મસ્ત થઈશ. કારણ, મેં ઈશ્વરના શબ્દો ઉથાપ્યા નથી.

¹¹ કારણ, મારામાં એવી શક્તિ ક્યાં છે કે હું આશા રાખું? અને મારું ભાવિ એવું તો કેવું છે કે હું ધીરજ રાખું?

¹² શું મારી સહનશક્તિ પથ્થરોની સહનશક્તિ જેવી છે? શું મારું શરીર તાંબાનું બનેલું છે?

¹³ શું હું જાતે તદ્દન લાચાર નથી? મેં તો મારી કાર્યદક્ષતા ગુમાવી છે.

¹⁴ હતાશ થયેલા માણસ પ્રત્યે તેના મિત્રે હમદર્દી દાખવવી જોઈએ, નહિ તો તે સર્વસમર્થના ભયનો ત્યાગ કરશે.

¹⁵ પરંતુ મારા મિત્રો તો સુકાઈ જતા ઝરણા જેવા ઠગારા નીવડયા છે. વરસાદ હોય ત્યારે તો તે છલકાઈ જાય છે.

¹⁶ અથવા બરફ પીગળે ત્યારે અને હિમ ઓગળે ત્યારે પૂરથી ઊભરાય છે.

¹⁷ પરંતુ સૂકી ઋતુમાં તેનું વહેણ અટકી જાય છે, અને ઉનાળાની ગરમીમાં તો તે સાવ અદશ્ય થઈ જાય છે.

¹⁸ એવાં ઝરણાંઓને લીધે વણઝાર પોતાનો માર્ગ બદલે છે, અને રણપ્રદેશમાં ભટકી જઈને તેઓ નાશ પામે છે.

¹⁹ તેમાં નગરના કાફલા પાણીનાં ઝરણાંની શોધ કરે છે, અને શેબાના સોદાગરો તેમને માટે ઝંખે છે.

²⁰ તેમણે તેમના પર આધાર રાખ્યો, તેથી લજ્જિત થયા અને તેઓ તેમની પાસે પહોંચીને ભોંઠા પડે છે.

²¹ હવે તમે પણ મારે માટે એવા બન્યા છો. મારો ભયંકર ચિતાર જોઈને તમે ગભરાઈ જાઓ છો.

²² શું મેં કદી કહ્યું છે કે, ‘મને કંઈ આપો’ કે ‘તમારા ધનમાંથી મારે માટે મુક્તિમૂલ્ય ચૂકવો?’

²³ કે ‘શત્રુના હાથમાંથી મને ઉગારો’ કે ‘ઘાતકી માણસોના પાશમાંથી મને છોડાવો.’

²⁴ મારી ભૂલ શી છે તે મને સમજાવો, એટલે, હું ચૂપ થઈ જઈશ.

²⁵ સત્ય કથનો કેવાં સચોટ હોય છે! પણ તમારી દલીલો તો વાહિયાત છે.

²⁶ તમે તમારા શબ્દોથી મને ઠપકો આપવા માંગો છો, પણ મારા નિરાશાના શબ્દો તમને બકવાસ લાગે છે!

²⁷ તમે તો અનાથને માટે ચિઠ્ઠીઓ નાખો એવા છો; અરે, મિત્રોને પણ વેચી મારો તેવા છો!

²⁸ હવે મહેરબાની કરીને મારી તરફ જુઓ; કારણ, તમારી આગળ હું જૂઠું બોલવાનો નથી.

²⁹ બસ, હવે અન્યાય કરશો નહિ. હવે બહુ થયું. કારણ, મારો દાવો વાજબી છે.

³⁰ મારી જીભે હું કંઈ ખોટું બોલું છું? સાચુંખોટું પારખવાની શક્તિ મારામાં નથી?