અયૂબ 21 - પવિત્ર બાઇબલ C.L.

યોબ

¹ તે પછી યોબે પ્રત્યુત્તર આપતાં કહ્યું,

² “મારી વાત તમે ધ્યનથી સાંભળો; તમારી પાસેથી મને એટલા જ આશ્વાસનની અપેક્ષા છે.

³ મારું આટલું સહન કરો અને મને બોલવા દો; હું બોલવાનું પૂરું કરું પછી મારી મજાક કરવી હોય તો કરજો.

⁴ મારી ફરિયાદ શું કંઈ મર્ત્ય મનુષ્ય સામે છે? તો પછી હું અધીરો કેમ ન બનું?”

⁵ મને જોઈને અચંબો પામો; મુખ પર હાથ મૂકીને અવાકા બની જાઓ.

⁶ મારા પર જે આવી પડયું છે તે યાદ કરતાં જ ગભરામણ થાય છે. મારું આખું શરીર ભયથી કંપી ઊઠે છે.

⁷ શા માટે દુષ્ટો લાંબું જીવે છે, અને વૃદ્ધાવસ્થાએ પહોંચે તેમ શક્તિશાળી બનતા જાય છે?

⁸ તેમનાં સંતાન તેમની હયાતીમાં જ પગભર થાય છે અને તેમના વંશજો તેમની નજર સામે જ સમૃદ્ધ બને છે.

⁹ તેમનાં ઘર હરકોઈ ભયથી સુરક્ષિત હોય છે, અને ઈશ્વરની સોટી તેમના કુટુંબ પર વીંઝાતી નથી.

¹⁰ તેમના આખલા પ્રત્યેક સંવનનમાં સફળ રહે છે; તેમની ગાયો બચ્ચાં જણે છે અને કોઈ ગર્ભપાત થતો નથી.

¹¹ તેમનાં બાળકો ટોળાબંધ નીકળી પડે છે, અને તેમનાં બાળકો નાચેકૂદે છે.

¹² તેઓ ખંજરી અને વીણા સાથે ગીતો ગાય છે, અને વાંસળીના સૂરે કિલ્લોલ કરે છે.

¹³ દુષ્ટો તેમની જિંદગી આબાદીમાં વિતાવે છે, અને સ્વસ્થતાથી મૃત્યુલોક શેઓલમાં ઊતરી જાય છે.

¹⁴ જો કે આ દુષ્ટ લોકો તો ઈશ્વરને કહેતા, ‘અમારાથી દૂર રહો! અમે તમારા માર્ગો વિષે જાણવા માગતા નથી.

¹⁵ સર્વસમર્થ વળી કોણ છે કે અમે તેમની સેવા કરીએ, અને તેમને પ્રાર્થના કરવાથી અમને શો લાભ?’

¹⁶ તેમની આબાદી શું તેમના પોતાના જ હાથમાં નથી? દુષ્ટો માટેના આવા ઈરાદા મને સમજાતા નથી.

¹⁷ દુષ્ટોનો દીવો કેટલી વાર ઓલવી નાંખવામાં આવે છે? ક્યારે તેમના પર વિનાશ આવી પડે છે? ક્યારે ઈશ્વર પોતાના ક્રોધમાં તેમને દુ:ખ દે છે?

¹⁸ શું તેઓ પવનમાં ઘસડાઈ જતા તણખલા સમાન, અને વંટોળમાં ઊડી જતા ફોતરા જેવા નથી?

¹⁹ કહેવાય છે કે, “ઈશ્વર દુષ્ટોનાં સંતાનો માટે અવદશા સંઘરી રાખે છે. પરંતુ પાપીઓને તેમનાં પાપની સજા થાય તો તેમને સમજ પડે!

²⁰ તેમની પોતાની જ આંખોને તેમના વિનાશનો પ્યાલો જોવા દો, અને તેમને જાતે જ સર્વસમર્થના કોપનો પ્યાલો પીવા દો.

²¹ કારણ, તેમની આવરદાનો અંત આવે ત્યારે મરણ પછી શું તેમને પોતાના ઘરકુટુંબની ચિંતા કરવી પડે છે? ”

²² કોઈ ઈશ્વરને જ્ઞાન શીખવી શકે છે? કોઈ સર્વોચ્ચ ઈશ્વરનો ન્યાય કરી શકે?

²³ કેટલાક લોકો મૃત્યુના દિવસ સુધી તંદુરસ્તી ભોગવે છે, અને અંત સુધી સુખચેનમાં જીવે છે.

²⁴ તેમનાં શરીર ષ્ટપૃષ્ટ અને તેમનાં હાડકાં પણ મજ્જાથી ભરેલાં હોય છે.

²⁵ જ્યારે બીજા કેટલાક જીવનમાં દુ:ખ ભોગવતાં મરે છે, અને તેમને સુખનો છાંટો ય મળતો નથી!

²⁶ પરંતુ એ બધા જ એક સરખી રીતે ધૂળ ભેગા થાય છે. અને કીડાઓ તેમને ઢાંકી દે છે!

²⁷ સાચે જ, હું તમારા વિચારો જાણું છું; તમે તો મારી વિરુદ્ધ કાવતરાં ઘડો છો.

²⁸ કારણ તમે પૂછો છો, ‘જુલમગાર ઉમરાવનો મહેલ ક્યાં છે? દુષ્ટો વસતા હતા તે તંબૂઓ ક્યાં છે?’

²⁹ શું તમે પ્રવાસીઓને પૂછયું નથી? શું તમે તેમની વાતો સાંભળી નથી?

³⁰ દુર્જન તો આપત્તિમાંથી બચી જાય છે, અને ઈશ્વરના કોપના દિવસે તે ઉગરી જાય છે.

³¹ દુષ્ટ માણસ પર સામે મોંએ કોણ આરોપ મૂકે? અને તેનાં દુષ્કૃત્યોનો બદલો કોણ વાળે?

³² તેને કબરે દફનાવવા લઈ જવામાં આવે છે. તેની કબર પર ચોકીપહેરો રખાય છે.

³³ તેને તો કબરના ખાડામાં પૂરાતાં ઢેફાં ય મીઠાં લાગે છે, અને તેની અંતિમયાત્રામાં આગળપાછળ અસંખ્ય લોકો જોડાય છે.

³⁴ તેથી મિથ્યા બકવાસથી તમે મને શું સાંત્વન આપવાના! તમારા પ્રત્યુત્તરોમાં જૂઠ સિવાય બીજું કશું નથી.”