અયૂબ 19 - પવિત્ર બાઇબલ C.L.

યોબનું વક્તવ્ય

¹ તે પછી યોબે પ્રત્યુત્તર આપતાં કહ્યું:

² “ક્યાં સુધી તમે મારા જીવને રીબાવશો, અને તમારા શબ્દોથી મને કચડયા કરશો?

³ દશ દશ વાર તમે મને મહેણાં માર્યાં છે અને મારું દિલ દુભાવવામાં તમને જરાય શરમ નથી આવતી.

⁴ ધારો કે મેં પાપ કર્યું જ હોય, તો મારી એ ભૂલ મારે માથે!

⁵ પણ તમે પોતાને મારા કરતાં ચડિયાતા સમજતા હો, અને મારી નામોશીને મારી વિરુદ્ધનો પુરાવો ગણતા હો,

⁶ તો હવે સમજી લો કે ઈશ્વરે જ મારી અવદશા કરી છે, અને તેમની જાળ મારા પર ફેંકી છે.

⁷ મારા પરના જુલમ વિષે હું બૂમ પાડું છું, પણ કોઈ સાંભળતું નથી; હું મદદ માટે પોકાર કરું છું, પણ ન્યાય મળતો નથી.

⁸ તેમણે મારા માર્ગમાં અભેદ્ય દીવાલ ઊભી કરી છે, એટલે હું આગળ જઈ શક્તો નથી; તેમણે મારો માર્ગ અંધકારથી ઢાંકી દીધો છે.

⁹ તેમણે મારો વૈભવ છીનવી લીધો છે, તેમણે મારી પ્રતિષ્ઠાને ધૂળમાં ભેળવી દીધી છે.

¹⁰ તેમણે મને ચોમેરથી તોડી પડયો છે અને હું નષ્ટ થઈ ગયો છું; તે મારી આશાને વૃક્ષની જેમ જડમૂળથી ઉખેડી નાખે છે.

¹¹ તેમણે મારી વિરુદ્ધ તેમનો ક્રોધાગ્નિ પ્રજ્વલિત કર્યો છે, અને મને પોતાનો દુશ્મન ગણે છે.

¹² તેમનાં લશ્કરો મારા પર એક સાથે ચડી આવે છે, તેઓ મારી વિરુદ્ધ મોરચો બાંધે છે અને મારા તંબૂની આસપાસ ઘેરો ઘાલે છે.

¹³ તેમણે મારા ભાઈભાંડુને મારાથી દૂર કર્યા છે. મારા પરિચિતોથી હું છેક અપરિચિત થઈ ગયો છું.

^14-15 મારા નિકટના સ્નેહીઓએ મને તરછોડી દીધો છે; મારા ઘરમાં વસનારા મને વીસરી ગયા છે. મારી દાસીઓ મને અજાણ્યા જેવો ગણે છે. તેઓ મારી સાથે એક પરદેશીના જેવો વર્તાવ કરે છે.

¹⁶ હું મારા નોકરને બોલાવું છું, પણ તે ગણકારતો નથી; મારે તેને ય કાલાવાલા કરવા પડે છે!

¹⁷ મારી પત્નીને મારા શ્વાસની સૂગ ચડે છે, અને મારા સહોદરોને તે દુર્ગંધ સમ લાગે છે.

¹⁸ અરે, છોકરાં પણ મારો તિરસ્કાર કરે છે; હું ઊભો થાઉં ત્યારે તેઓ મારી મશ્કરી કરે છે.

¹⁹ મારા દિલોજાન દોસ્તો મારી ઘૃણા કરે છે. હું જેમને સૌથી વિશેષ ચાહતો હતો તેઓ મારાથી વિમુખ થયા છે.

²⁰ દાંત જેમ અવાળાંને વળગી રહે છે, તેમ મારાં હાડકાં મારાં માંસ અને ચામડીને વળગી રહ્યાં છે!

²¹ દયા કરો, મારા પર દયા કરો. તમે તો મારા મિત્રો છો! કારણ, ઈશ્વરના હાથે મારા પર પ્રહાર કર્યો છે.

²² ઈશ્વરની જેમ તમે પણ મને રીબાવો છો! મારું લોહી પીવા છતાં તમે ધરાતા નથી!

²³ અરે, મારા શબ્દો કોઈ લખી લે, અને તેમને પુસ્તકમાં નોંધી લે તો કેવું સારું!

²⁴ એમને લોઢાની છીણીથી અને સીસાથી સદાને માટે શિલા પર કોતરવામાં આવે તો કેવું સારું!

²⁵ મને સચોટ ખાતરી છે કે મારો બચાવ કરનાર જીવંત છે; છેવટે પૃથ્વીના પટ પર તે ખડા થશે;

²⁶ અને મારી ચામડી રોગથી ખવાઈ જાય તે પછી પણ હું પંડે તેમનું દર્શન કરીશ.

²⁷ હું તેમને જાતે જ નિહાળીશ; પારકી નહિ, પણ મારી પોતાની જ આંખો તેમનાં દર્શન કરશે. એ વિચાર માત્રથી મારા પેટમાં ધ્રાસકો પડે છે!

²⁸ આમાં મૂળ મારો દોષ છે એમ કહીને તમે મારો પીછો કરવા માગો છો?

²⁹ તો તમારે ય તલવારથી ડરવું જોઈએ; કારણ, ઈશ્વરનો કોપ સંહારની શિક્ષા લાવે છે, અને તમે જાણી લો કે ન્યાય કરનાર કોઈક છે.”