અયૂબ 15 - પવિત્ર બાઇબલ C.L.

દ્વિતીય સંવાદ ( 15:1—21:14 ) એલિફાઝનું વક્તવ્ય

¹ તે પછી એલિફાઝ તેમાનીએ પ્રત્યુત્તર આપતાં કહ્યું:

² “શું જ્ઞાની વ્યક્તિએ પોકળ દલીલો કરવી જોઈએ? ઉગમણા ઉષ્ણ વાયુથી ઉદર ભરી દેવું ઘટે?”

³ શું તે વાહિયાત વાતો વડે વિવાદ કરે? અને હિતકારક ન હોય એવા શબ્દો વડે બચાવ કરે?

⁴ પરંતુ તું તો ઈશ્વરપરાયણતાને દાબી દે છે, અને ઈશ્વર પ્રત્યેના ભક્તિભાવને અવરોધે છે.

⁵ તારો અધર્મ તારી વાણીમાં પ્રગટ થાય છે, અને કપટી જનોની જેમ તું જીભ ચલાવે છે.

⁶ હું નહિ, પણ તારું જ મુખ તને દોષિત ઠરાવે છે; તારા જ હોઠ તારી વિરુદ્ધ સાક્ષી પૂરે છે.

⁷ શું તું માનવજાતનો આદિપુરુષ છે?* શું ઈશ્વરે પર્વતો રચ્યા તે પહેલાં તું જન્મ્યો હતો?

⁸ શું ઈશ્વરના દરબારની મંત્રણા તેં સાંભળી છે? શું તેં જ જ્ઞાનનો ઈજારો રાખ્યો છે?

⁹ અમે ન જાણતા હોઈએ એવું તું શું જાણે છે? અમારામાં ન હોય એવી કઈ વિશિષ્ટ સમજણ તારામાં છે?

¹⁰ પળિયાંવાળા અને વયોવૃદ્ધ જ્ઞાનીઓ અમારા પક્ષમાં છે; તેઓ તારા પિતા કરતાં ય વધારે ઉંમરવાળા છે!

¹¹ ઈશ્વરનાં આશ્વાસનો તારે માટે પૂરતાં નથી! કે તેમના નમ્ર શબ્દોની તને પરવા નથી?

¹² તારું મન તને કેમ ભમાવી દે છે? અને તું તારી આંખો કેમ કાઢે છે?

¹³ તું ઈશ્વર વિરુદ્ધ ગુસ્સે થાય છે, અને તારા મુખમાંથી નિંદાકારક શબ્દો નીકળે છે.

¹⁴ મનુષ્ય તે કોણ કે તે નિષ્કલંક હોઈ શકે? શું કોઈ સ્ત્રીજનિત નેક હોઈ શકે?

¹⁵ જો ઈશ્વર પોતાના સ્વર્ગદૂતોનો ય ભરોસો રાખતા નથી અને તેમની દષ્ટિમાં આકાશવાસીઓ પણ વિશુદ્ધ નથી.

¹⁶ તો પછી કુટિલ અને ભ્રષ્ટ માનવી, જે પાણીની જેમ દુષ્ટતા પીએ છે તેની શી વિસાત!

¹⁷ મારી વાત સાંભળ, હું તને સમજાવીશ; જે મેં જોયું છે તે જ હું જણાવીશ.

¹⁸ એ સત્યો જ્ઞાનીઓએ શીખવ્યા છે અને એ રહસ્યો જ્ઞાનીઓના પિતૃઓએ છુપાવ્યાં નહોતાં.

¹⁹ એકલા તેમને જ પ્રદેશ આપવામાં આવ્યો હતો અને તેમની વચમાં કોઈ પરદેશી વસ્યો નહોતો.

²⁰ દુષ્ટ જીવનપર્યંત યાતનામાં સબડશે અને જુલમીની આવરદા ટૂંકી હશે.

²¹ તેના કાનમાં ભયના ભણકારા વાગશે; આબાદીના સમયે જ લૂંટારા તેના પર ત્રાટકશે.

²² અંધકારમાંથી પાછા ફરવાની આશા તેને નથી; પરંતુ તેના માથા પર સંહારની તલવાર તોળાયેલી રહે છે.

²³ તેનો મૃતદેહ રઝળશે અને ગીધડાંનો આહાર બનશે; તે જાણે છે કે મૃત્યુનો દિવસ નક્કી છે.

²⁴ વિપત્તિ અને વેદના તેને કચડી નાખે છે; આક્રમણ કરવા સજ્જ થયેલ રાજાની જેમ તેને હરાવે છે.

²⁵ કારણ, એણે ઈશ્વરની સામે હાથ ઉપાડયો છે; એણે સર્વસમર્થ ઈશ્વરને પડકાર્યા છે.

^26-27 તે અક્કડ ગરદનનો થયો છે; તે ઈશ્વરની સામે ધસે છે. તે પોતાનું મોં ફૂલાવીને અને કમર કાસીને, તથા પોતાની ખીલાદાર ઢાલ લઈને સામનો કરે છે.

²⁸ પણ તે ઉજ્જડ થયેલાં નગરોમાં, વસવાટ માટે સદંતર અયોગ્ય અને ખંડેર થવાની તૈયારીમાં હોય તેવા ઘરોમાં રહેશે.

²⁹ તે ધનવાન રહેશે નહિ અને તેની સંપત્તિ ટકશે નહિ. તેની મિલક્ત મૃત્યુલોક સુધી પહોંચશે નહિ.

³⁰ તે અંધકારમાંથી છટકી શકશે નહિ. જેની ડાળીઓ અગ્નિથી ભરખાઈ જાય અને જેનો મહોર પવનથી ઊડી જાય એવા વૃક્ષના જેવો તે થશે.

³¹ (મિથ્યા બાબતો પર વિશ્વાસ રાખીને તેણે છેતરાવું જોઈએ નહિ. કારણ, તેનો બદલો પણ મિથ્યા બાબતો જ હશે.)

³² તેનો સમય પાકે તે પહેલાં તે સુકાઈ જશે. અને તેની ડાળીઓ લીલી રહેશે નહિ.

³³ તે જેની કાચી દ્રાક્ષો ખંખેરી લેવાઈ હોય એવા દ્રાક્ષવેલા જેવો, અને જેનો મહોર ખરી પડયો હોય એવા ઓલિવવૃક્ષ જેવો થશે.

³⁴ અધર્મીઓની જમાત વાંઝણી રહેશે; અને લાંચરુશવતથી ભરેલા તંબૂ ભસ્મીભૂત થશે.

³⁵ એવા દુષ્ટો ઉપદ્રવી યોજનાઓનો ગર્ભ ધરે છે અને દુષ્ટતાને જન્મ આપે છે અને એમ, તેમનાં હૃદય કપટરૂપી ગર્ભ પોષે છે.”