ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՍՈՓՈՆԻԱՅ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Ժողովեցարուք եւ խնդրեցէք, ազգք անխրատք, 2 մինչչեւ եղեալ իցէք իբրեւ զծաղիկ անցաւոր, մինչչեւ եկեալ իցէ օր բարկութեան՝՝ սրտմտութեան Տեառն։ 3 Խնդրեցէք զՏէր, ամենայն խոնարհք երկրի. իրաւունս արարէք եւ զարդարութիւն խնդրեցէք, եւ տուք պատասխանի նոցա. զի՝՝ ծածկեսջիք յաւուր բարկութեան Տեառն։ 4 Զի Գազա յափշտակեալ լիցի, եւ Ասկաղոն յապականութիւն, եւ Ազովտոս ի միջօրէի կործանեսցի, եւ Ակկարոն յարմատոյ խլեսցի։ 5 Վա՜յ որ բնակեալդ էք ի վիճակս ծովու՝՝, բնակիչք Կրետացւոց. պատգամ Տեառն ի վերայ ձեր, Քանան, երկիրդ այլազգեաց. եւ կորուսից զձեզ ի բնակութենէ։ 6 Եւ եղիցի Կրետ ճարակ հօտից եւ գոմք խաշանց։ 7 Եւ եղիցի վիճակ ծովուն՝՝ մնացորդաց տանն Յուդայ, եւ ի նոսա ճարակեսցին. եւ ի տունս Ասկաղոնայ առ օթ դադարեսցեն յերեսաց որդւոցն Յուդայ՝՝. զի ելեալ է նոցա յայց Տէր Աստուած իւրեանց, եւ դարձոյց զգերութիւն նոցա։ 8 Լուայ զնախատինս Մովաբու եւ զկռփանս որդւոցն Ամոնայ, որովք նախատէին զժողովուրդ իմ, եւ մեծաբանէին ի վերայ սահմանաց իմոց։ 9 Վասն այնորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի, զի Մովաբ իբրեւ զՍոդոմ եղիցի, եւ որդիքն Ամոնայ իբրեւ զԳոմոր. եւ Դամասկոս լքեալ իբրեւ զշեղջ կալոյ՝՝ եւ ապականեալ յաւիտեան. մնացորդք ժողովրդեան իմոյ յափշտակեսցեն զնոսա, եւ մնացորդք ազգի իմոյ ժառանգեսցեն զնոսա։ 10 Եւ այն նոցա փոխանակ հպարտութեան նոցա, զի նախատեցին եւ մեծաբանեցին ի վերայ Տեառն ամենակալի։ 11 Երեւեսցի Տէր ի վերայ նոցա, եւ՝՝ սատակեսցէ զամենայն աստուածս ազգաց. եւ երկիր պագցեն նմա իւրաքանչիւր ի տեղւոջէ իւրեանց՝ ամենայն կղզիք ազգաց։ 12 Եւ դուք, Եթէովպացիք, հարեալք սուսերի իմոյ էք. 13 եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ հիւսիսոյ, եւ սատակեցից զԱսորեստանեայն, եւ եդից՝՝ զՆինուէ յապականութիւն, անջրդի իբրեւ զանապատ. 14 եւ արածեսցին ի միջի նորա հօտք եւ ամենայն գազանք երկրի, եւ գետնառեւծք եւ ոզնիք ի յարկս նորա բնակեսցեն, եւ գազանք գոչեսցեն ի նկուղս նորա, եւ ագռաւք ի դրունս նորա. քանզի իբրեւ զմայր է բարձրութիւն նորա։ 15 Այս քաղաք վրիժագործ բնակեալ յուսով՝՝, որ ասէր ի սրտի իւրում. Ես եմ, եւ ոչ եւս ոք իցէ յետ իմ. զիա՞րդ եղեւ յապականութիւն եւ ճարակ գազանաց. ամենայն որ անցանիցէ ընդ նա՝ շչեսցէ եւ շարժեսցէ զգլուխ իւր։ |