ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԶԱՔԱՐԵԱՅ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ յամին չորրորդի Դարեհի արքայի, եղեւ բան Տեառն առ Զաքարիա, որ օր չորք էին ամսոյն իններորդի, որ է Քասղեւ։ 2 Եւ առաքեաց ի Բեթելայ Սարասար եւ Աբուսադ՝ թագաւորք եւ արք իւրեանց՝՝ աղաչել զՏէր, 3 եւ ասել ցքահանայսն որ էին ի տանն Տեառն ամենակալի եւ ցմարգարէսն, եթէ՝ Մո՞ւտ այդր յամսեանն հինգերորդի սրբութիւն. քանզի առնէին զայն զամս բազումս՝՝։ 4 Եւ եղեւ բան Տեառն զօրութեանց առ իս, եւ ասէ. 5 Խօսեաց ընդ ամենայն ժողովրդեան երկրիդ եւ ընդ քահանայս՝ եւ ասասցես. Եթէ պահիցէք եւ կոծիցէք ի հինգերորդս կամ յեւթներորդս ամսոց. ահա եւթանասուն ամ. միթէ պա՞հս պահեցէք ինձ. 6 եւ եթէ ուտէք եւ ըմպէք, ո՞չ ապաքէն դուք ուտէք եւ ըմպէք՝՝։ 7 Ո՞չ այս բանք են զոր խօսեցաւ Տէր ի ձեռն մարգարէիցն իւրոց առաջնոց՝ մինչդեռ շէն էր Երուսաղէմ եւ ի բարութեան, եւ քաղաքք նոցա շուրջանակի եւ լեռնայինքն եւ դաշտայինքն բնակեալ էին։ 8 Եւ եղեւ բան Տեառն առ Զաքարիա՝ եւ ասէ. 9 Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դատաստան արդար դատեցարուք, եւ ողորմութիւն եւ գթութիւն արարէք իւրաքանչիւր եղբօր իւրոյ. 10 զայրին եւ զորբն եւ զպանդուխտն եւ զտնանկն մի՛ յաղթահարէք, եւ ոխս չարեաց ընկերի իւրում մի՛ ոք կալցի ի սիրտ իւր։ 11 Եւ ոչ հաւանեցան անսալ. այլ ետուն զթիկունս իւրեանց ի յիմարութիւն՝՝, եւ ծանրացուցին զականջս իւրեանց առ ի չլսել. 12 եւ զսիրտս իւրեանց կարգեցին անհնազանդս՝՝, առ ի չլսելոյ օրինաց իմոց եւ բանից զոր առաքեաց Տէր ամենակալ Հոգւով իւրով ի ձեռն մարգարէիցն առաջնոց. եւ եղեւ բարկութիւն մեծ ի Տեառնէ ամենակալէ։ 13 Եւ եղիցի զոր օրինակ խօսեցան՝ եւ՝՝ ոչ լուան նմա, նոյնպէս աղաղակեսցեն, եւ ոչ լուիցէ նոցա՝՝, ասէ Տէր ամենակալ։ 14 Եւ հանից զնոսա ընդ ամենայն ազգս զորս ոչ գիտիցեն, եւ երկիրդ ապականեսցի զկնի նոցա, զի ոչ ոք իցէ որ ելանիցէ, եւ դառնայցէ. եւ եդին զերկիրն ընտիր յապականութիւն՝՝։ |