ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԶԱՔԱՐԵԱՅ 6 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Դարձայ ամբարձի զաչս իմ եւ տեսանէի, եւ ահա չորք կառք ելանէին ի միջոյ երկուց լերանց, եւ լերինքն էին լերինք պղնձիք։ 2 Ի կառսն առաջինս ձիք աշխէտք, եւ ի կառսն երկրորդս ձիք սեաւք, 3 եւ ի կառսն երրորդս ձիք սպիտակք, եւ ի կառսն չորրորդս ձիք պէսպէս պիսակք՝՝։ 4 Պատասխանի ետու եւ ասեմ ցհրեշտակն որ խօսէր յիս. Զի՞նչ են այդոքիկ, տէր։ 5 Պատասխանի ետ հրեշտակն որ խօսէր յիս՝ եւ ասէ. Դոքա են չորք հողմք երկնից, որ ելանեն կալ՝՝ առաջի Տեառն ամենայն երկրի։ 6 Յորում էին ձիքն սեաւք, ելանէին ընդ երկիր հիւսիսոյ, եւ սպիտակքն ելանէին զհետ նոցա, եւ աշխէտքն ելանէին ընդ երկիր հարաւոյ. 7 եւ պիսակքն ելանէին հայէին շրջել ընդ ամենայն՝՝ երկիր. եւ ասէ. Գնացէք եւ շրջեցարուք ընդ երկիր։ Եւ շրջեցան ընդ երկիր։ 8 Եւ աղաղակեաց եւ ասէ ցիս. Ահա որ ելանեն ընդ երկիր հիւսիսոյ, հանգուցին զսրտմտութիւն իմ յերկրին հիւսիսոյ։ 9 Եւ եղեւ բան Տեառն առ իս, եւ ասէ. 10 Առ դու ինձ ի գերութենէ անտի՝ յիշխանաց եւ ի պիտանեաց նորա եւ ի գիտնոց նորա՝՝, եւ մտցես յաւուր յայնմիկ ի տուն Յովսեայ որդւոյ Սոփոնեայ՝ որ եկեալ է ի Բաբելոնէ։ 11 Եւ առցես ոսկի եւ արծաթ, եւ արասցես պսակս, եւ դիցես ի գլուխ Յեսուայ Յովսեդեկեայ քահանայի մեծի. 12 եւ ասասցես ցնա. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Ահա այր՝ եւ Ծագումն՝՝ անուն նորա, եւ ի ներքոյ իւրմէ ծագեսցէ. եւ շինեսցէ զտուն Տեառն։ 13 Եւ նա առցէ զքաջութիւն,՝՝ նստցի եւ տիրեսցէ ի վերայ աթոռոյ իւրոյ. եւ եղիցի քահանայ ընդ աջմէ նորա՝՝, եւ խորհուրդ խաղաղութեան եղիցի ի մէջ երկոցունց։ 14 Եւ պսակդ եղիցի այնոցիկ՝ որ ակն ունին. եւ պիտանեաց նորա, եւ որոց ճանաչեն զնա, եւ ի շնորհս որդւոյ Սոփոնեայ եւ յերգս տան՝՝ Տեառն։ 15 Եւ հեռաւորք ի նոցանէ եկեսցեն եւ շինեսցեն զտուն Տեառն. եւ ծանիջիք թէ Տէր ամենակալ առաքեաց զիս առ ձեզ. եւ եղիցի, եթէ լսելով լուիցէք ձայնի Տեառն Աստուծոյ ձերոյ։ |