ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԶԱՔԱՐԵԱՅ 5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ դարձայ ամբարձի զաչս իմ եւ տեսի, եւ ահա գերանդի թռուցեալ։ 2 Եւ ասէ ցիս. Զի՞նչ տեսանես։ Եւ ասեմ. Գերանդի թռուցեալ տեսանեմ ես, քսան կանգուն յերկայնութիւն, եւ տասն կանգուն ի լայնութիւն։ 3 Եւ ասէ ցիս. Այդ են անէծք որ ելանեն ի վերայ երեսաց ամենայն երկրի. զի ամենայն գողոյ վրէժ մահուչափ դովաւ խնդրեսցի, եւ ամենայն ստերդման վրէժ մահուչափ դովաւ խնդրեսցի՝՝։ 4 Եւ հանից զդա, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մտցէ ի տունս գողոց, եւ ի տունս որ երդնուցուն սուտ յանուն իմ, եւ բնակեսցէ ի մէջ տան նորա, եւ վախճանեսցէ զնա, եւ զփայտ նորա եւ զքարինս նորա։ 5 Եւ ել հրեշտակն որ խօսէր յիս, եւ ասէ ցիս. Հայեաց աչօք քովք եւ տես զայն որ ելանէ. եւ ասեմ. Զի՞նչ է։ 6 Եւ ասէ ցիս. Այդ է չափ որ ելանէ։ Եւ ասէ. Այդ է անիրաւութիւն նոցա ընդ ամենայն երկիր։ 7 Եւ ահա կշիռ մի կապարեայ ամբարձեալ, եւ կին մի նստէր ի մէջ չափոյն։ 8 Եւ ասէ. Այդ է անիրաւութիւն։ Եւ ընկէց զնա ի մէջ չափոյն եւ ընկէց զվէմն կապարեայ ի բերան նորա։ 9 Եւ ամբարձի զաչս իմ եւ տեսի, եւ ահա երկու կանայք ելանէին, եւ հողմ ի թեւս նոցա. եւ էին թեւք նոցա իբրեւ զթեւս յոպոպոյ. եւ ամբարձին զչափն ընդ երկիր եւ ընդ երկինս։ 10 Եւ ասեմ ցհրեշտակն որ խօսէր յիս. Յո՞ տանին նոքա զչափն։ 11 Եւ ասէ ցիս. Շինել նմա տուն յերկրին Բաբելացւոց, եւ պատրաստել. եւ դիցեն զնա անդ՝ ի վերայ պատրաստութեան՝՝ իւրոյ։ |