ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԶԱՔԱՐԵԱՅ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ դարձաւ հրեշտակն որ խօսէր ցիս, եւ զարթոյց զիս՝ զոր օրինակ յորժամ զարթնուցու այր ի քնոյ իւրմէ։ 2 Եւ ասէ ցիս. Զի՞նչ տեսանես դու։ Եւ ասեմ. Տեսանեմ ահա աշտանակ ոսկի ձոյլ, եւ գունդ ի վերայ նորա. եւ եւթն ճրագ ի վերայ նորա, եւ եւթն բերանք ճրագացն որ ի վերայ նորա. 3 եւ երկու ձիթենիք ի վերայ նորա, մի ընդ աջմէ գնդին լուցելոյ՝՝, եւ մի ընդ ահեկէ։ 4 Հարցի, եւ ասեմ ցհրեշտակն որ խօսէր ցիս. Զի՞նչ են այդոքիկ, տէր։ 5 Պատասխանի ետ հրեշտակն որ խօսէր յիս՝ եւ ասէ ցիս. Ո՞չ գիտես զինչ են այդոքիկ։ Եւ ասեմ. Ոչ, տէր։ 6 Պատասխանի ետ հրեշտակն եւ ասէ ցիս. Այս բան Տեառն է առ Զորաբաբէլ. ասէ. Ոչ զօրութեամբ մեծաւ եւ ոչ ուժգնութեամբ, այլ Հոգւով իմով, ասէ Տէր ամենակալ։ 7 Ո՞վ ես դու, լեառն մեծ, կանգնեալ առաջի Զորաբաբելի, եւ հանից զվէմն ժառանգութեան զհաւասարութիւն շնորհաց շնորհել՝՝ նմա։ 8 Եւ եղեւ բան Տեառն առ իս եւ ասէ. 9 Ձեռք Զորաբաբելի հիմն արկին տանդ այդմիկ, եւ ձեռք նորա կանգնեսցեն զդա. եւ ծանիցես՝ թէ Տէր ամենակալ առաքեաց զիս առ քեզ։ 10 Քանզի ո՞վ է որ անգոսնեաց զաւուրս փոքունս, եւ խնդայցէ՝՝ եւ տեսցեն զվէմն անագեայ ի ձեռին Զորաբաբելի. այս են եւթն աչքն որ հային՝՝ ընդ ամենայն երկիր։ 11 Պատասխանի ետու եւ ասեմ ցնա. Իսկ զի՞նչ են երկու ձիթենիքն որ կան ընդ աջմէ եւ ընդ ահեկէ աշտանակին։ 12 Եւ հարցի կրկին եւ ասեմ ցնա. Զի՞նչ երկու ոստք ձիթենեացն որ ի ձեռս երկուց ճրագաբերանացն ոսկեաց՝ արկանելեաց եւ ի վեր հանելեաց զճաշակսն ոսկիս։ 13 Եւ ասէ ցիս՝՝. Ո՞չ գիտես զի՞նչ են այդոքիկ։ Եւ ասեմ. Ոչ, տէր։ Եւ ասէ ցիս. Դոքա են որդիք պարարտութեան՝՝ որ կան առաջի Տեառն ամենայն երկրի։ |