ԱՌ ՏԻՏՈՍ ԹՈՒՂԹ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԶՇ. 1 Եւ յուշ արասջիր նոցա, իշխանութեանց եւ պետութեանց հնազանդ լինել եւ հպատակ կալ, եւ ամենայն գործոց բարութեան պատրաստ գտանել. 2 մի՛ զոք հայհոյել, անկռիւս լինել, հեզս, զամենայն ցածութիւն առ ամենայն մարդիկ ցուցանել։ 3 Զի էաք երբեմն եւ մեք անմիտք, անհաւանք, մոլորեալք, ծառայէաք ցանկութեանց եւ պէսպէս անառակութեանց. չարութեամբ եւ նախանձու շրջէաք, ատեցեալք՝ եւ զմիմեանս ատէաք։ 4 Իսկ յորժամ քաղցրութիւն եւ մարդասիրութիւն Փրկչին մերոյ Աստուծոյ յայտնեցաւ, 5 ոչ ի գործոց արդարութեան զոր արարաք մեք, այլ ըստ իւրում ողորմութեան ապրեցոյց զմեզ ի ձեռն աւազանին միւսանգամ ծննդեանն, եւ նորոգութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ. 6 զոր եհեղ ի մեզ առատութեամբ ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի Փրկչին մերոյ, 7 զի արդարացեալք շնորհօքն՝ եղիցուք ժառանգաւորք յուսով կենացն յաւիտենականաց։ 8 Հաւատարիմ է բանս. եւ ի սոյն կամիմ զքեզ հաստատուն լինել, զի փոյթ արասցեն գործոց բարեաց վերակացու լինել հաւատացեալքն յԱստուած, զի այն է բարի եւ օգտակար մարդկան։ 9 Այլ զյիմարութեան խնդիրս եւ զտոհմաթիւս եւ զհեռ եւ զօրինական կռիւսն ի բաց մերժեսջիր. զի անօգուտք են եւ սնոտիք։ 10 Յառնէ հերձուածողէ, յետ մի անգամ եւ երկիցս խրատելոյ, հրաժարեսջիր. 11 գիտասջիր զի թիւրեալ է այնպիսին, եւ մեղանչէ՝ անձամբ զանձն դատապարտեալ։ 12 Այլ յորժամ յղեցից առ քեզ զԱրտեմա կամ զՏիւքիկոս, փութասջիր գալ առ իս ի Նիկոպոլիս, զի անդ եդի ի մտի ձմերել։ 13 Եւ զԶենոն զօրինական դպիր եւ զԱպողոս փութով արձակեսջիր, զի մի՛ ինչ պակասիցէ նոցա։ 14 Ուսցին եւ մերքն եւս բարեաց գործոց վերակացու լինել ի պէտս կարեւորս, զի մի՛ անպտուղք լինիցին։ 15 Ողջոյն տան քեզ որ ընդ իս են ամենեքին. ողջոյն տուր սիրելեաց մերոց հաւատովք. շնորհք ընդ ձեզ ամենեսին։ Առ Տիտոս, Կրետացւոց եկեղեցւոյն առաջին ձեռնադրեալ եպիսկոպոս, գրեցաւ ի Նիկոպոլսէ Մակեդոնացւոց։ |