Երգ Երգոց 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)Հարսն ասէ.՝՝ 1 Համբուրեսցէ զիս ի համբուրից բերանոյ իւրոյ. զի բարի են ստինք՝՝ քո քան զգինի, 2 եւ հոտ իւղոց քոց քան զամենայն խունկս. եւղ անոյշ հեղեալ է՝՝ անուն քո, վասն այսորիկ օրիորդք սիրեցին զքեզ. 3 եւ ձգեցին զքեզ. զհետ հոտոյ իւղոց քոց ընթասցուք մեք՝՝։ Օրիորդացն պատմէ հարսն վասն փեսային՝ զոր ինչ շնորհեաց նմա.՝՝ Տարաւ զիս արքայ ի սենեակ իւր։ Հարսինն պատմեալ օրիորդացն, եւ նոքա ասեն.՝՝ Ցնծասցուք եւ ուրախ լիցուք ի քեզ, եւ սիրեսցուք զստինս՝՝ քո քան զգինի։ Օրիորդքն հարսինն բարբառին զանուն փեսային.՝՝ Ուղղութիւն սիրեաց զքեզ։ 4 Հարսնն ասէ.՝՝ Սեաւ եմ ես եւ գեղեցիկ, դստերք Երուսաղեմի, իբրեւ զվրանս Կեդարու, եւ իբրեւ զխորանն Սողոմոնի։ 5 Մի՛ հայիք ընդ իս, զի ես սեւացեալ թխացայ, քանզի խեթիւ հայեցաւ ընդ իս արեգակն. որդիք մօր իմոյ մարտեան ընդ իս, եւ եդին զիս պահապան այգեստանի. զի զայգին իմ ոչ պահեցի։ 6 Հարսնն ցփեսայն ասէ.՝՝ Պատմեա ինձ զոր սիրեաց անձն իմ. ո՞ւր հովուես, ո՞ւր հանգուցանես ի միջօրէի. գուցէ լինիցիմ իբրեւ զընկեցեալն յերամակս ընկերաց քոց։ 7 Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Եթէ ոչ ծանիցես զանձն քո, գեղեցիկդ ի կանայս, ել դու զհետ գարշապարացն հօտից, եւ արածեա զուլս քո ի վրանս հովուաց։ 8 Երիվարացն իմոց ի կառսն փարաւոնի նմանեցուցի զքեզ, մերձաւորդ իմ։ 9 Օրիորդքն ցհարսն ասեն.՝՝ Քանզի գեղեցկացան ծնօտք քո իբրեւ զտատրակի՝՝, պարանոց քո իբրեւ զմանեակս։ 10 Նմանութիւն ոսկւոյ արասցուք քեզ՝ հանդերձ կիտուածովք արծաթոյ, 11 մինչեւ արքայ ի գիրկս իւր ընկալցի զքեզ։ Հարսնն ցիւր անձնն եւ ցփեսայն ասէ. Նարդոս՝՝ իմ ետ զհոտ իւր. 12 ծրար ստաշխին է եղբօրորդին իմ ինձ,՝՝ ի մէջ ստեանց իմոց հանգիցէ։ 13 Ողկոյզ նոճոյ է եղբօրորդին իմ ինձ, ի մէջ այգեստանեացն Ենգադդայ։ 14 Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Ահաւադիկ կաս գեղեցիկ, մերձաւոր իմ, ահաւադիկ կաս գեղեցիկ. աչք քո աղաւնիք։ 15 Հարսնն ցփեսայն ասէ.՝՝ Ահաւադիկ կաս բարենշան, եղբօրորդեակ իմ, այլ եւ գեղեցիկ. առ գահոյս՝՝ մեր հովանաւոր։ 16 Գերանք տանց մերոց մայրք, դարանաւանդք մեր նոճք։ |