ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 9 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԵԴ. 1 Ստուգութեամբ ասեմ ի Քրիստոս եւ ոչ ստեմ, վկայեն ինձ միտք իմ ի Հոգի Սուրբ, 2 զի տրտմութիւն է ինձ յոյժ եւ անպակաս ցաւք սրտի իմոյ։ 3 Զի ուխտիւք խնդրէի ես իսկ ինքնին նզով լինել ի Քրիստոսէ վասն եղբարց իմոց եւ ազգականաց ըստ մարմնոյ, 4 որ են Իսրայելացիք. որոց որդեգրութիւնն եւ փառքն եւ կտակարանքն եւ օրէնսդրութիւնն եւ պաշտօնն եւ աւետիքն. 5 որոց հարքն, յորոց եւ Քրիստոս ըստ մարմնոյն, որ է ի վերայ ամենեցուն Աստուած օրհնեալ յաւիտեանս։ Ամէն։ 6 Ոչինչ է մարթ եթէ անկած լինիցի բանն Աստուծոյ. զի ոչ ամենեքեան որ յԻսրայելէն են, նոքա Իսրայելեանք իցեն. 7 եւ ոչ որ զաւակն Աբրահամու են՝ ամենեքեան որդիք իցեն. այլ Իսահակաւ կոչեսցի քեզ զաւակ։ 8 Այսինքն թէ ոչ որ որդիք մարմնոյն են՝ են որդիք Աստուծոյ, այլ՝ որդիք աւետեացն համարին ի զաւակ։ 9 Քանզի աւետեաց իսկ է բանս այս, թէ՝ Ի ժամանակի յայսմիկ եկից, եւ եղիցի որդի Սառայի։ 10 Եւ ոչ այնչափ միայն՝ այլ եւ ի Հռեբեկայ, ի միոջէ անկողնոյ Իսահակայ հօր մերոյ։ 11 Զի մինչչեւ ծնեալ էին, եւ մինչչեւ բարի ինչ կամ չար գործեալ էր, (զի ըստ ընտրութեանն յառաջադրութիւնն Աստուծոյ հաստատեսցի, 12 ոչ ի գործոց, այլ յայնմանէ որ կոչեացն,) ասացաւ նմա, թէ՝ 13 Երէցն կրտսերոյն ծառայեսցէ. որպէս եւ գրեալ է թէ՝ ԶՅակովբ սիրեցի, եւ զԵսաւ ատեցի։ 14 Իսկ արդ զի՞նչ ասեմք. միթէ անիրաւութի՞ւն իցէ յԱստուծոյ. քաւ լիցի։ 15 Զի Մովսիսի ասէ. Ողորմեցայց որում ողորմեցայցն, եւ գթացայց յոր գթացայցն։ 16 Ապա ոչ ըստ այնմ ինչ է որ կամիցին, եւ ոչ ըստ այնմ՝ որ ընթանայցէ, այլ՝ ըստ Աստուծոյ որ ողորմի։ ԵԶ. 17 Քանզի ասէ գիր ցփարաւոն թէ՝ Վասն այնորիկ գրգռեցի զքեզ, զի ի քեզ ցուցից զզօրութիւն իմ, եւ պատմեսցի անուն իմ ընդ ամենայն երկիր։ 18 Ապա ուրեմն ում կամի ողորմի, եւ ում կամի խստանայ՝՝։ 19 Իսկ արդ ասիցես թէ՝ Մեզ եւս զի՞ դնէ, զի կամաց նորա ոչ ոք կայ՝՝ հակառակ։ 20 Իսկ արդ դու ո՞վ ես, մարդ, որ պատասխանի տաս Աստուծոյ. միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն թէ՝ Ընդէ՞ր այդպէս արարեր զիս։ 21 Եթէ ո՞չ ունիցի իշխանութիւն բրուտն կաւոյն, ի նմին զանգուածոյ առնել անօթ՝ զոմն ի պատիւ եւ զոմն յանարգանս։ 22 Ապա եթէ կամէր Աստուած ցուցանել զբարկութիւն, եւ յայտնի առնել զզօրութիւն իւր, զոր համբերն՝՝ բազում երկայնմտութեամբ անօթոցն բարկութեան՝ պատրաստելոցն ի կորուստ. 23 զի յայտնի արասցէ զմեծութիւն փառաց իւրոց ի վերայ անօթոցն ողորմութեան, զոր պատրաստեաց ի փառս։ 24 Զորս եւ կոչեաց զմեզ, ոչ միայն ի Հրէից, այլ եւ ի հեթանոսաց։ 25 Որպէս եւ յՈվսէէ ասէ. Կոչեցից զոր ոչ ժողովուրդն իմ՝ ժողովուրդ ինձ, եւ զչսիրեցեալն՝ սիրեցեալ։ 26 Եւ եղիցի ի տեղւոջ յորում ասացաւ նոցա թէ՝ Ոչ ժողովուրդ իմ դուք, անդ կոչեսցին նոքա որդիք Աստուծոյ կենդանւոյ։ 27 Եսայի աղաղակէ վասն Իսրայելի. Եթէ իցէ թիւ որդւոցն Իսրայելի իբրեւ զաւազ ծովու՝ սակաւ ինչ մնացորդք մնասցեն՝՝։ 28 Զի բան մի հակիրճ եւ համառօտ արդարութեամբ, զբանն հակիրճ արասցէ Տէր ի վերայ երկրի։ 29 Եւ որպէս ասէ Եսայի. Եթէ ոչ Տեառն զօրութեանց թողեալ էր մեզ զաւակ, իբրեւ զՍոդոմ լինէաք եւ Գոմորոյ նմանէաք։ ԶԿ. 30 Իսկ արդ զի՞նչ ասիցեմք. զի հեթանոսք որ ոչ երթային զհետ արդարութեան՝ հասին արդարութեան, այնմ արդարութեան՝ որ ի հաւատոց անտի. 31 այլ Իսրայէլ երթայր զհետ օրինացն արդարութեան, եւ յօրէնս արդարութեանն ոչ ժամանեաց։ 32 Ընդէ՞ր. զի ոչ ի հաւատոց այլ իբրեւ ի գործոց օրինաց. քանզի գթեցին նոքա առ վիմին գայթակղութեան. 33 որպէս եւ գրեալ է. Ահաւասիկ դնեմ ի Սիովն քար գայթակղութեան եւ վէմ գլորման, եւ ամենայն որ հաւատասցէ ի նա մի ամաչեսցէ։ |