ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Իսկ արդ զի՞նչ աւելի է Հրէին, կամ զի՞նչ օգուտ ի թլփատութենէ անտի։ 2 Բազում ինչ ամենայն իրօք. նախ այն իսկ՝ զի հաւատարիմ եղեն պատգամքն Աստուծոյ։ 3 Իսկ արդ եթէ չէր հաւատացեալ ոմանց, միթէ անհաւատութիւն նոցա զԱստուծոյ հաւատսն խափանէ՞ր. քաւ լիցի։ 4 Արդ եղիցի Աստուած ճշմարիտ, եւ ամենայն մարդ՝ սուտ, որպէս եւ գրեալ է. Որպէս արդար եղիցես ի բանս քո, եւ յաղթեսցես ի դատել քեզ։ 5 Իսկ արդ եթէ ապիրատութիւն մեր զԱստուծոյ արդարութիւնն յանդիման կացուցանէ, զի՞նչ ասեմք. միթէ անիրա՞ւ ինչ է Աստուած որ ածէ զբարկութիւն. 6 ըստ մարդկութեան ասեմ. քաւ լիցի. ապա թէ ոչ՝ զիա՞րդ դատի Աստուած զաշխարհ։ 7 Զի եթէ ճշմարտութիւնն Աստուծոյ յիմում ստութեանն առաւելաւ ի փառս նորա, զի՞ եւս ես իբրեւ զմեղաւոր դատիմ։ 8 Եւ կամ թէ որպէս հայհոյիմքն, եւ որպէս ասեն ոմանք զմէնջ ասել թէ՝ Արասցուք զչար զի եկեսցէ բարի. որոց դատաստանքն յիրաւի են։ 9 Եւ արդ ի՞ւ իւիք առաւել իցեմք. ապաքէն եւ ոչ իւիք. քանզի յառաջագոյն իսկ մեղադիր եղեաք Հրէից եւ հեթանոսաց, ամենեցուն ընդ մեղօք լինելոյ։ 10 Որպէս եւ գրեալ է թէ՝ Ոչ ոք է արդար եւ ոչ մի. 11 եւ ոչ գոյ որ իմանայ, եւ ոչ ոք է որ խնդրէ զԱստուած։ 12 Ամենեքեան խոտորեցան ի միասին եւ անպիտանացան. ոչ ոք է որ առնէ զքաղցրութիւն, ոչ ոք է մինչեւ ի մի։ 13 Գերեզման բաց է կոկորդ նոցա. լեզուօք իւրեանց նենգաւորք եղեն. թոյնք իժից ի ներքոյ շրթանց նոցա. 14 որոց բերանք անիծիւք եւ դառնութեամբ լի են։ 15 Երագ են ոտք նոցա հեղուլ զարիւն. 16 բեկումն եւ թշուառութիւն ի ճանապարհս նոցա. 17 եւ զճանապարհն խաղաղութեան ոչ ծանեան։ 18 Ոչ է երկեւղ Աստուծոյ առաջի աչաց նոցա։ ԲԴ. 19 Բայց գիտեմք, որ ինչ միանգամ օրէնքն ասեն՝ այնոցիկ որ ընդ օրինօքն են, ասեն. զի ամենայն բերան խցցի, եւ դատապարտ լիցի ամենայն աշխարհ՝ Աստուծոյ։ 20 Զի ի գործոց օրինաց ոչ արդարասցի ամենայն մարմին առաջի նորա, քանզի օրինօքն է գիտութիւն մեղաց։ 21 Բայց արդ առանց օրինացն իսկ արդարութիւնն Աստուծոյ յայտնեալ է՝ վկայեալ յօրինաց անտի եւ ի մարգարէից։ 22 Քանզի արդարութիւնն Աստուծոյ ի հաւատոց անտի Յիսուսի Քրիստոսի յամենայն հաւատացեալս՝՝. եւ ոչինչ է խտիր։ 23 Քանզի ամենեքեան մեղան, եւ նուազեալ են ի փառաց Աստուծոյ։ 24 Եւ արդարանան ձրի նորին շնորհօք ի ձեռն փրկութեանն որ ի Քրիստոս Յիսուս. 25 զոր յառաջն եդ Աստուած ի քաւութիւն ի ձեռն հաւատոցն արեամբն նորա, ի հանդէս արդարութեան նորա՝ վասն թողութեան յառաջագոյն մեղացն գործելոց ի ներելն Աստուծոյ, 26 ի հանդէս արդարութեան նորա ի ժամանակի յայսմիկ. զի եղիցի նա արդար, եւ արդարացուսցէ զայն որ ի հաւատոցն Յիսուսի։ 27 Իսկ արդ ո՞ւր են պարծանքն. արգելան. յորո՞ց օրինաց, ի գործո՞ց անտի. ոչ, այլ ի հաւատոցն օրինաց։ 28 Քանզի համարիմք հաւատովք արդարանալ մարդոյ՝ առանց գործոց օրինաց։ 29 Եթէ Հրէի՞ց միայն իցէ Աստուած եւ հեթանոսաց ոչ. այո, եւ հեթանոսաց։ 30 Զի եթէ մի է Աստուած որ արդարացուցանէ զթլփատութիւնն ի հաւատոց, ապա եւ զանթլփատութիւնն նովին հաւատովք։ 31 Արդ զօրէնսն ինչ խափանե՞մք հաւատովքս. քաւ լիցի. այլ զօրէնսն հաստատեմք։ |