ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԶԶ. 1 Իսկ արդ ասեմ. Միթէ մերժեա՞ց Աստուած զժողովուրդ իւր. քաւ լիցի. քանզի եւ ես Իսրայելացի եմ, ի զաւակէ Աբրահամու, յազգէ Բենիամենի։ 2 Ոչ մերժեաց Աստուած զժողովուրդ իւր զոր յառաջն ծանեաւ. թէ ո՞չ գիտէք յԵղիա զի՛նչ ասէ գիր, ո՛րպէս ամբաստան լինի Աստուծոյ զԻսրայելէ, 3 Տէր, զմարգարէս քո կոտորեցին եւ զսեղանս քո կործանեցին. ես մնացի միայն, եւ խնդրեն զանձն իմ։ 4 Այլ զի՞նչ ասէ նմա պատասխանին. Թողի ինձ, ասէ, եւթն հազար այր, որ ոչ կրկնեցին ծունր Բահաղու։ 5 Նոյնպէս եւ յայսմ ժամանակի մնացորդք ըստ ընտրութեան շնորհացն եղեն։ 6 Իսկ եթէ շնորհօք, ոչ եւս ի գործոց. ապա թէ ոչ՝ շնորհքն ոչ եւս շնորհք լինին։ 7 Իսկ արդ զոր խնդրէրն Իսրայէլ, այնմ ոչ եհաս. բայց ընտրութիւնն եհաս, եւ այլքն կուրացան, 8 (որպէս գրեալ է. Ետ նոցա Աստուած հոգի յիմարութեան, աչս՝ որովք ոչ տեսանիցեն, եւ ականջս՝ որովք ոչ լսիցեն,) մինչեւ ցայսօր ժամանակի։ 9 Եւ Դաւիթ ասէ. Եղիցին սեղանք նոցա յորոգայթ եւ յորս եւ ի գայթակղութիւն եւ ի հատուցումն նոցին։ 10 Խաւարեսցին աչք նոցա զի մի՛ տեսցեն, եւ զթիկունս նոցա հանապազ կորացո։ 11 Իսկ արդ ասեմ. Միթէ վասն այնորի՞կ յանցեան զի կործանեսցին. քաւ լիցի. այլ նոցա յանցանօքն փրկութիւն հեթանոսաց, զի նախանձ արկցէ նոցա։ 12 Իսկ եթէ յանցանքն նոցա մեծութիւն աշխարհի, եւ պարտութիւն նոցա մեծութիւն հեթանոսաց, ո՛րչափ եւս առաւել լրութիւն նոցա։ ԷԿ. 13 Այլ ձեզ ասեմ հեթանոսաց, ցորքան ժամանակս իցեմ հեթանոսաց առաքեալ, զպաշտօնն իմ փառաւոր առնեմ, 14 զի թերեւս նախանձ արկից նոցա մարմնով իմով՝՝ եւ ապրեցուցից զոմանս ի նոցանէ։ 15 Զի եթէ մերժումն նոցա հաշտութիւն աշխարհի է, իսկ ընդունելութիւնն զի՞նչ է, եթէ ոչ՝ կենդանութիւն ի մեռելոց։ 16 Իսկ եթէ սկիզբն սուրբ է, եւ զանգուածն. եւ եթէ արմատն՝ ապա եւ ոստքն։ 17 Եթէ յոստոց անտի ոմանք փշրեցան, եւ դու որ ձիթենիդ վայրենի էիր՝ պատուաստեցար ի նոսա, եւ բաժանորդ եղեր արմատոյն եւ պարարտութեան ձիթենւոյն, 18 մի՛ պարծիր առ ոստովքն. ապա եթէ պարծիցիս, ոչ եթէ դու զարմատն ի վեր ունիս, այլ՝ արմատն զքեզ։ 19 Իսկ արդ ասիցես. Ոստքն փշրեցան, զի ես պատուաստեցայց։ 20 Բարւոք է, անհաւատութեամբն փշրեցան, եւ դու հաւատովք հաստատեցար. մի՛ հպարտանար, այլ երկիր։ 21 Զի եթէ Աստուած ի բուն ոստսն ոչ խնայեաց, գուցէ երբեք եւ ի քեզ ոչ խնայեսցէ։ 22 Արդ տես զքաղցրութիւն եւ զսաստկութիւնն Աստուծոյ. ի վերայ կործանելոցն՝ սաստկութիւն, եւ ի վերայ քո՝ քաղցրութիւն Աստուծոյ, եթէ կայցես ի նմին քաղցրութեան. ապա թէ ոչ՝ եւ դու կոճոպեսցիս։ 23 Եւ նոքա եթէ ոչ ի նմին անհաւատութեանն կայցեն, պատուաստեսցին. զի կարող է Աստուած միւսանգամ պատուաստել զնոսա։ 24 Զի եթէ դու ի բուն ի վայրենի ձիթենւոյ անտի հատար, եւ յանբուն քո ի բարի ձիթենւոջն պատուաստեցար, ո՜րչափ եւս առաւել նոքա որ բունքն իսկ են՝ պատուաստեսցին յիւրեանց ձիթենւոջն։ ԷԲ. 25 Ոչ կամիմ, եղբարք, եթէ տգէտք իցէք խորհրդոյս այսմիկ, զի մի՛ յանձինս ձեր իցէք իմաստունք. զի կուրութիւն փոքր ի շատէ եղեւ Իսրայելի, մինչեւ լրումն հեթանոսաց մտցէ, 26 եւ ապա ամենայն Իսրայէլ կեցցէ. որպէս եւ գրեալ է. Եկեսցէ ի Սիովնէ Փրկիչ, եւ դարձուսցէ զամպարշտութիւնսն ի Յակովբայ։ 27 Եւ այս նոցա որ յինէն ուխտ, յորժամ բարձից զմեղս նոցա։ 28 Ըստ աւետարանիս թշնամիք են վասն ձեր, ըստ ընտրութեանն՝ սիրելիք վասն հարցն։ 29 Քանզի անզեղջ են շնորհքն եւ կոչումն Աստուծոյ։ 30 Զի որպէս եւ դուք երբեմն ապստամբք էիք յԱստուծոյ, եւ արդ ողորմութիւն գտէք առ նոցա ապստամբութեամբն. 31 նոյնպէս եւ նոքա այժմ ապստամբք եղեն առ ձերով ողորմութեամբդ, զի եւ՝՝ նոքա ողորմութիւն գտցեն։ 32 Քանզի արգել Աստուած զամենեսին յանհաւանութիւն, զի ամենեցուն ողորմեսցի։ 33 Ո՜վ խորք մեծութեան եւ իմաստութեան եւ գիտութեանն Աստուծոյ, ո՜րպէս առանց քննելոյ են դատաստանք նորա, եւ առանց զննելոյ են ճանապարհք նորա։ 34 Զի ո՞վ գիտաց զմիտս Տեառն, կամ ո՞վ խորհրդակից եղեւ նմա. 35 կամ ո՞վ ետ նմա փոխ, եւ առնուցու փոխարէն ի նմանէ։ 36 Զի ի նմանէ եւ նովաւ եւ ի նոյն ամենայն. նմա փառք յաւիտեանս։ Ամէն։ |