ՍՐԲՈՅՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԵՒ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ ԱՒԵՏԱՐԱՆՉԻ՝՝ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ յետ այսորիկ տեսի, եւ ահա դրունք երկնից բացեալ էին՝՝, եւ ձայն փողոյն առաջնոյ զոր լուայ՝՝ խօսէր ընդ իս եւ ասէր. Ել այսր, եւ ցուցից քեզ զինչ լինելոց է առ յապայն։ 2 Եւ վաղվաղակի եղէ ես Հոգւով, եւ ահա աթոռ անդ յերկինս։ 3 Եւ ի վերայ աթոռոյն նստէր՝՝ նման տեսլեան ականց յասպսոյ եւ սարդիոնի։ 4 Եւ քահանայք շուրջ զաթոռովն նմանք՝՝ տեսլեան զմրխտի, եւ շուրջ զաթոռովն աթոռք քսան եւ չորք, եւ ի վերայ աթոռոցն նստէին քսան եւ չորք երիցունք՝ զգեցեալ հանդերձս սպիտակս, եւ ի գլուխս իւրեանց պսակս ոսկեղէնս։ 5 Եւ յաթոռոյ անտի ելանէին փայլատակմունք եւ ձայնք եւ որոտմունք. եւ եւթն ղամբարք հրոյ բորբոքելոյ առաջի աթոռոյն, որ են եւթն Հոգիքն Աստուծոյ։ 6 Եւ էր առաջի աթոռոյն ծով ապակեղէն ի նմանութիւն սպիտակութեան սառին, եւ ի մէջ աթոռոյն եւ շուրջ զաթոռովն չորք կենդանիք, լի աչօք առաջոյ եւ յետոյ։ 7 Եւ էր կենդանին առաջին նման առիւծու, եւ երկրորդ կենդանին՝ նման զուարակի, եւ երրորդ կենդանին ունէր երեսս մարդոյ, եւ չորրորդ կենդանին՝ նման արծուոյ թռուցելոյ։ 8 Եւ չորից կենդանեացն էին միոյ միոյ ի նոցանէ վեց թեւք շուրջանակի, եւ ի ներքոյ լի էին աչօք, եւ ոչ հանգչէին ոչ զտիւ եւ ոչ զգիշեր յասելոյ. Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ՝՝, Տէր Աստուած Ամենակալ, որ էն եւ ես եւ որ գալոց ես՝՝։ 9 Եւ յորժամ տային կենդանիքն փառս եւ պատիւ եւ գոհութիւն նստելոյն ի վերայ աթոռոյն՝ Կենդանւոյն յաւիտեանս յաւիտենից, 10 անկանէին քսան եւ չորք երիցունքն առաջի նստելոյն յաթոռն, եւ երկիր պագանէին Կենդանւոյն յաւիտեանս յաւիտենից. եւ դնէին զպսակս իւրեանց առաջի աթոռոյն եւ ասէին. 11 Արժանի ես, Տէր Աստուած մեր սուրբ՝՝, առնուլ փառս եւ պատիւ եւ զօրութիւն, զի դու ստեղծեր զամենայն, եւ ի կամելն քո ստեղծան եւ կան հաստատուն։ |