ՍՐԲՈՅՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԵՒ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ ԱՒԵՏԱՐԱՆՉԻ՝՝ 14 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ տեսի, եւ ահա Գառն կայր ի վերայ լերինն Սիովնի. եւ ընդ նմա հարեւր քառասուն եւ չորք հազարք, որ ունէին զանուն նորա եւ անուն՝՝ Հօր նորա գրեալ ի վերայ ճակատուց նոցա։ 2 Եւ լուայ ձայն յերկնից որպէս զձայն ջուրց բազմաց եւ ձայն որոտման մեծի. եւ լուայ իբրեւ զձայն քնարահարաց, զի հարկանիցեն զքնարս իւրեանց։ 3 Եւ երգէին զերգս նորս առաջի աթոռոյն եւ առաջի չորից կենդանեացն եւ առաջի երիցանցն. եւ ոչ ոք կարէ գիտել զերգս նոցա, բայց միայն հարեւր քառասուն եւ չորս հազարքն, որք ազատեալ են յերկրէ։ 4 Սոքա են որք ընդ կանայս ոչ խառնակեցան, եւ են կուսանք. սոքա զկնի երթան Գառինն ուր եւ երթիցէ. սոքա ընտրեցան ի մարդկանէ առաջի՝՝ Աստուծոյ եւ Գառինն։ 5 Եւ ի բերան նոցա ոչ գտաւ սուտ, զի անբիծք են։ 6 Եւ տեսի այլ հրեշտակ թռուցեալ ի մէջ երկնից. եւ ունէր աւետիս յաւիտենական աւետարանել ամենայն ազգաց եւ լեզուաց որ բնակեալ են յերկրի՝՝։ 7 Եւ ասէր ի ձայն մեծ. Երկերուք յԱստուծոյ եւ տուք փառս նմա, զի եկն ժամ դատաստանի նորա. եւ երկիր պագէք Արարչին երկնի եւ երկրի եւ ծովու եւ աղբերաց ջուրց։ 8 Եւ այլ հրեշտակ երկրորդ գայր զհետ նորա եւ ասէր. Անկաւ, անկաւ Բաբելոն մեծն, ի գինւոյ արբեցութենէ՝ ի ցասմանէ՝ ի պոռնկութենէ իւրմէ՝ որ արբեցոյց զամենայն հեթանոսս՝՝։ 9 Եւ այլ հրեշտակ երրորդ գայր զհետ նոցա, եւ ի ձայն մեծ ասէր. Ով ոք երկրպագեաց գազանին եւ պատկերի նորա, եւ կամ զդրոշմ նշանի նորա առ ի ճակատ իւր եւ կամ ի վերայ աջոյ ձեռին իւրոյ, 10 այնպիսին արբցէ ի բաժակէ ցասմանն Աստուծոյ, արկելոյ յանապակէ բարկութեան բաժակին, եւ տանջեսցի հրով եւ ծծմբով առաջի Աստուծոյ եւ Գառինն։ 11 Եւ ծուխ նոցա ելցէ՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից. եւ ոչ ունին հանգիստ որք երկիր պագին գազանին ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ որք երկիր պագին պատկերին, եւ առին զդրոշմ եւ զանուն նորա՝՝։ 12 Եւ համբերութիւն սրբոցն աստ է. այս՝ որք պահեն զպատուիրանս Աստուծոյ եւ զհաւատս Յիսուսի։ 13 Եւ լուայ ձայն յերկնից որ ասէր ցիս. Գրեա. Երանի մեռելոցն որք ի Տէր ննջեցին՝ այժմիկ վաղվաղակի՝՝. զայս ասէ Հոգին, քանզի հանգեան յաշխատութենէ իւրեանց. բայց միայն՝՝ գործք իւրեանց չոգան զհետ նոցա։ 14 Եւ տեսի, եւ ահա ամպ սպիտակ, եւ ի վերայ ամպոյն նստէր նման Որդւոյ մարդոյ, եւ ի գլուխ իւր պսակ ոսկի, եւ ի ձեռին իւրում ունէր գերանդի սրեալ։ 15 Եւ այլ հրեշտակ ելանէր յերկնից, աղաղակէր ի ձայն մեծ եւ ասէր. Որ նստիսդ ի վերայ ամպոյդ՝ առաքեա զգերանդիդ քո եւ հնձեա, զի եկն ժամանակ հնձոց, եւ հասեալ են հունձք երկրի։ 16 Եւ արկ որ նստէր ի վերայ ամպոյն՝ զգերանդին իւր յերկիր, եւ հնձէր զամենայն բնակիչս երկրի։ 17 Եւ այլ հրեշտակ ելանէր ի տաճարէն որ յերկինս, եւ ունէր եւ սա գերանդի սրեալ։ 18 Եւ այլ հրեշտակ ելանէր ի սեղանոյն որ ունէր իշխանութիւն ի վերայ հրոյ, եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ առ հրեշտակն որ ունէր զգերանդին սրեալ, եւ ասէր. Կթեա զողկոյզս յայգւոյ երկրէ, զի հասեալ է խաղողդ ի դմա։ 19 Եւ արկ հրեշտակն զգերանդի իւր յերկիր, եւ կթէր զխաղող նորա, եւ արկանէր ի հնձանն Աստուծոյ ի մեծ։ 20 Եւ կոխեցաւ հնձանն արտաքոյ քաղաքին, եւ ելանէր ի հնձանէն արիւն մինչեւ ի սանձս ձիոյն՝ եւ երկայնութիւն նորա՝՝ հազար եւ վեց հարեւր ասպարէզ։ |