ՍՐԲՈՅՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԵՒ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ ԱՒԵՏԱՐԱՆՉԻ՝՝ 11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ տուաւ ինձ եղէգն նման գաւազանի. եւ կայր հրեշտակն եւ ասէր ցիս. Արի եւ չափեա զտաճարն Աստուծոյ եւ զսեղանն եւ զերկրպագուսն որ ի նմա։ 2 Եւ զգաւիթն որ արտաքոյ տաճարին՝ թող զնա եւ մի՛ չափեր, զի տուեալ է զնա հեթանոսաց. եւ զքաղաքն սուրբ կոխեսցեն ամիսս քառասուն եւ երկուս։ 3 Եւ տաց երկուց վկայից իմոց եւ մարգարէասցին աւուրս հազար երկերիւր եւ վաթսուն՝ զգեցեալ քուրձ։ 4 Սոքա են երկու ձիթենիքն եւ երկու ճրագք, որ կան առաջի Աստուծոյ յերկրի։ 5 Եւ որք կամիցին վնասել նոցա, հուր ելցէ ի բերանոյ նոցա եւ կերիցէ զթշնամիս նոցա. եւ որք կամիցին մեղանչել նոցա՝ այսպէս սատակեսցին։ 6 Սոքա ունին իշխանութիւն փակել զերկինս զի մի՛ տեղասցէ զաւուրս մարգարէութեան նոցա. եւ ունին իշխանութիւն ի վերայ ջուրց դարձուցանել զնոսա յարիւն, եւ հարկանել զերկիր յամենայն հարուածս՝ քանիցս անգամ եւ կամիցին։ 7 Եւ յորժամ կատարեսցեն զամենայն աւուրս վկայութեան՝՝ իւրեանց, յայնժամ գազանն որ ելանէ յանդնդոց՝ տացէ ընդ նոսա պատերազմ, եւ յաղթեսցէ նոցա եւ սպանցէ զնոսա։ 8 Եւ դի նոցա անկեալ կայցէ ի մէջ հրապարակաց քաղաքին նոցա մեծի՝՝, որ անուանեալ կոչի ըստ հոգւոյն Սոդոմ եւ Եգիպտոս, ուր եւ Տէրն նոցա խաչեցաւ։ 9 Եւ տեսցեն զնոսա ամենայն ցեղք եւ ժողովուրդք եւ ամենայն լեզուք եւ հեթանոսք, զի դի նոցա անկեալ կայցէ զերիս աւուրս. եւ ոչ տացեն թաղել ի գերեզմանս զոսկերս նոցա։ 10 Եւ որ բնակեալ են յերկրի՝ ուրախ լինին եւ խնդան ի վերայ նոցա, մինչեւ ընծայս եւ պատարագս տանել միմեանց. վասն զի սոքա երկոքին մարգարէքս չարչարեսցեն զբնակիչս երկրի։ 11 Եւ յետ երից աւուրց եւ կիսոյ հոգի կենդանի յԱստուծոյ մտցէ ի նոսա. եւ յարիցեն կացցեն՝՝ ի վերայ ոտից իւրեանց, եւ ահ եւ երկեւղ մեծ անկաւ ի վերայ ամենեցուն որ տեսինն զնոսա։ 12 Եւ լուայ զձայն մեծ որ ասէր ցնոսա. Վերացէք՝ ելէք աստ՝՝։ Եւ ելին յերկինս ամպովք, եւ տեսին զնոսա թշնամիք իւրեանց։ 13 Եւ ի ժամուն յայնմիկ շարժումն մեծ եղեւ, եւ տասներորդ մասն քաղաքին ընկղմեցաւ, եւ մեռան ի շարժմանէն արք եւթն հազար. եւ յետ այնորիկ ահ մեծ եղեւ յամենեսեան՝՝ եւ փառս տային Աստուծոյ երկնաւորի։ 14 Ահաւասիկ վայն երկրորդ էանց, եւ վայն երրորդ գալոց է վաղվաղակի։ 15 Եւ յորժամ եւթներորդ հրեշտակն հարկանէր զփողն, եղեւ ձայն յերկինս եւ ասէ՝՝. Եղեւ թագաւորութիւն ամենայն տիեզերաց Տեառն մերոյ եւ Քրիստոսի իւրոյ. եւ թագաւորեսցէ ի վերայ ամենայնի՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից։ 16 Եւ քսան եւ չորք երիցունքն որ նստէին յաթոռս իւրեանց առաջի Աստուծոյ՝ անկանէին ի վերայ երեսաց իւրեանց եւ երկիր պագանէին Տեառն Աստուծոյ, եւ ասէին. 17 Գոհանամք զքէն, Տէր Աստուած Ամենակալ, որ էն եւ ես եւ առեր զզօրութիւն քո մեծ եւ թագաւորեցեր։ 18 Եւ հեթանոսք բարկացան, եւ եկն բարկութիւն քո, եւ ժամանակ մեռելոց զի դատեսցին. եւ տաս վարձս ծառայից քոց մարգարէից եւ սրբոց, երկիւղածաց անուան քո, փոքունց եւ մեծամեծաց, եւ ապականես զապականիչս երկրի։ 19 Եւ բացաւ տաճարն Աստուծոյ որ յերկինս, եւ երեւեցաւ տապանակն Աստուծոյ ի տաճարն իւր, եւ եղեն փայլատակմունք եւ ձայնք եւ որոտմունք եւ շարժումն եւ կարկուտ մեծամեծ։ |