ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 72 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ՍԱՂՄՈՍ ՀԲ (ՀԳ) Սաղմոս Ասափայ։ 1 Իբրեւ զի՛ բարի է Աստուած՝ Իսրայելի, եւ ոյք ուղիղ են սրտիւք։ 2 Բայց զի իմ փոքր մի եւս սասանեալ էին ոտք, սակաւիկ մի եւ գայթակղեալ էին գնացք իմ։ 3 Նախանձեցայ ես ընդ անօրէնս՝ զխաղաղութիւն մեղաւորաց որպէս տեսանէի. 4 զի ոչ գոյր վրէպ մահու՝՝ նոցա. հաստատուն են տանջանք՝՝ նոցա։ 5 Ի վաստակս մարդկան չեն նոքա, եւ ըստ մարդկան ոչ տանջեսցին։ 6 Վասն այսորիկ կալաւ զնոսա ամբարտաւանութիւն, արկան զիւրեամբք զամպարշտութիւն եւ զանիրաւութիւն իւրեանց։ 7 Ելցեն որպէս ի ճարպոյ անիրաւութիւնք նոցա, զի գնացին նոքա ըստ խորհրդոց սրտից իւրեանց։ 8 Խորհեցան՝՝ եւ խօսեցան չարութեամբ, զապիրատութիւն ի բարձունս խորհեցան։ 9 Եդին յերկինս զբերանս իւրեանց, եւ զլեզուս իւրեանց ածէին զերկրաւ։ 10 Վասն այսորիկ ժողովուրդ իմ դարձցին այսրէն, եւ աւուրք իմ լի կատարեալ գտցին՝՝ ի նոսա։ 11 Ասացին. Զիա՞րդ գիտաց Աստուած, կամ գուցէ՞ արդեւք գիտութիւն առ ի Բարձրելոյն։ 12 Ահա մեղաւորք են եւ յաջողեալ է նոցա, կան եւ ունին զմեծութիւն աշխարհի։ 13 Ասացի. Ի զուր ուրեմն արդարացուցի զսիրտ իմ. լուացայ սրբութեամբ զձեռս իմ. 14 եւ եղէ ես խոշտանգեալ զօրհանապազ. եւ կշտամբանք իմ ընդ առաւօտս։ 15 Թէպէտ եւ՝՝ ասէի, թէ այսպէս պատմեցից, ահաւասիկ յազգս որդւոց քոց որոց եւ ուխտեցի՝՝։ 16 Ի մտի եդի թէ սակայն եւ այս ջան է առաջի իմ. 17 մինչեւ մտից ի սրբութիւնն Աստուծոյ եւ ի միտ առից զկատարած նոցա։ 18 Սակայն վասն նենգութեան նոցա տարագիր արասցես զնոսա, եւ կործանեսցես զնոսա յամբարտաւանութեան իւրեանց՝՝։ 19 Իսկ զիա՞րդ եղեն յաւեր յանկարծակի, սատակեցան, պակասեցան, կորեան վասն անօրէնութեան իւրեանց՝՝. 20 եւ եղեն որպէս երազք զարթուցելոց. Տէր, ի քաղաքի քում՝՝ զպատկերս նոցա անարգեսցես։ 21 Զի հուր բորբոքեցաւ ի սրտի իմում, եւ երիկամունք իմ այլագունեցան։ 22 Ես արհամարհեալ եղէ եւ ոչ գիտացի, որպէս զանասուն համարեցայ առաջի քո։ 23 Եւ ես յամենայն ժամ ընդ քեզ եմ. կալար զաջոյ ձեռանէ իմմէ. 24 ի խորհուրդս քո առաջնորդեցեր ինձ, եւ փառօք ընկալար զիս։ 25 Զի՞նչ կայ իմ բնաւ յերկինս, կամ ի քէն՝՝ զի՞նչ եւս խնդրեցից յերկրի։ 26 Նուաղեաց սիրտ իմ եւ մարմին իմ. Աստուած սրտի իմոյ, բաժին իմ Աստուած յաւիտեան։ 27 Ահաւասիկ ոյք հեռի արարին զանձինս իւրեանց ի քէն՝ կորիցեն, սատակեսցես զամենեսեան որ ապստամբ եղեն ի քէն։ 28 Ինձ մերձենալ առ Աստուած բարի է, եւ դնել առ Տէր զյոյս իմ. պատմել զամենայն օրհնութիւնս քո ի դրունս դստեր Սիոնի՝՝։ |