ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 37 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ՍԱՂՄՈՍ ԼԷ (ԼԸ) 1 Սաղմոս Դաւթի. առ ի յիշատակ շաբաթու։ 2 Տէր, մի՛ սրտմտութեամբ քով յանդիմաներ զիս, եւ մի՛ բարկութեամբ քով խրատեր զիս։ 3 Զի նետք քո հարան յիս, եւ յիս հաստատեցաւ ձեռն քո։ 4 Ոչ գոյ բժշկութիւն մարմնոյ իմոյ յերեսաց բարկութեան քո. ոչ է խաղաղութիւն ոսկերաց իմոց յերեսաց մեղաց իմոց։ 5 Անօրէնութիւնք իմ բարձրացան քան զգլուխ իմ, որպէս բեռն ծանր ծանրացան ի վերայ իմ։ 6 Նեխեցան եւ փտեցան վէրք իմ յերեսաց անզգամութեան իմոյ։ 7 Տառապեցայ եւ խոնարհ եղէ յոյժ, զօրհանապազ տրտում գնայի. 8 զի անձն իմ լի եղեւ չարչարանօք, եւ ոչ գոյ բժշկութիւն մարմնոյ իմոյ։ 9 Չարչարեցայ եւ խոնարհ եղէ մինչեւ յոյժ, մռնչէի առ հեծութեան սրտի իմոյ։ 10 Տէր, առաջի քո է ամենայն ցանկութիւն իմ, եւ հեծութիւն իմ ի քէն ոչ ծածկեցաւ։ 11 Սիրտ իմ խռովեցաւ յիս եւ եթող զիս զօրութիւն իմ, լոյս աչաց իմոց՝ եւ այս ոչ եղեւ ընդ իս։ 12 Բարեկամք իմ եւ մերձաւորք իմ առաջի իմ մերձեցան եւ՝՝ կացին, եւ մերձաւորք իմ հեռի եղեն յինէն. 13 բռնադատէին զիս եւ՝՝ խնդրէին զանձն իմ. ոյք խնդրէին չար ի վերայ իմ՝ խօսեցան զանօրէնութիւն, եւ զնենգութիւն զօրհանապազ խորհեցան։ 14 Այլ ես որպէս խուլ՝ զի ոչ լսէ, որպէս համր՝ որ ոչ բանայ զբերան իւր։ 15 Եղէ ես որպէս մարդ՝ որ ոչ լսէ, եւ ոչ գոն խօսք ի բերան նորա։ 16 Ես ի քեզ, Տէր, յուսացայ, եւ դու լուիցես ինձ, Տէր Աստուած իմ։ 17 Ասացի թէ՝ Մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ, ի սասանել ոտից իմոց՝ ի վերայ իմ մեծամեծս խօսեցան։ 18 Ես ի տանջանս պատրաստ եմ, եւ ցաւք իմ առաջի իմ են յամենայն ժամ։ 19 Զանօրէնութիւնս իմ պատմեցից, եւ հոգացայց վասն մեղաց իմոց։ 20 Իսկ արդ թշնամիք իմ կենդանի են, եւ զօրացեալ են քան զիս. եւ բազումք էին ոյք ատէին զիս ի տարապարտուց։ 21 Ոյք հատուցին ինձ չար փոխանակ ընդ բարւոյ. չարախօսէին զինէն, զի ես երթայի զհետ արդարութեան։ 22 Մի՛ թողուր զիս, Տէր, Աստուած իմ, եւ մի՛ ի բացեայ առնիր յինէն, հայեաց յօգնել ինձ, Տէր փրկութեան իմոյ։ |